nog een paar dingetjes

Het jaar is bijna voorbij en wat deed ik het afgelopen half jaar? Afvallen! In eerste instantie moest er twee à drie kilo af, het werden er vijf. Ik ben er enorm blij mee en het lukt me goed om op hetzelfde gewicht te blijven. 

🌟

Gisteren waren we weer even bij mijn schoonmoeder en ze is moe, moe, moe. Nog vermoeider dan ze al was. Maar ze is er nog... Mijn nichtje, de dochter van de schoonzus die nu voor schoonmoeder zorgt, lag een nacht in het ziekenhuis (en haar moeder dus ook, want die bleef uiteraard bij haar). Dat kon er ook nog wel bij! Het is nog even afwachten hoe het verder met nichtje zal gaan, ze is weer thuis maar aan haar klachten werd niks gedaan. De ene kinderarts wilde onderzoeken doen en de volgende kinderarts vond dat niet nodig. Gevolg is dat er geen diagnose gesteld kon worden. Hopelijk loopt het allemaal met een sisser af. 

🌟

Donderdag was ik bij mijn moeder en daarna ging ik in België tanken. En vooruit... ook nog even naar de kringloopwinkel toe. Ik kocht een gebreid bruin vestje voor 4 euro. Om merken geef ik niet zoveel, ik vind een kledingstuk mooi of niet en het vestje was van een merk dat ik niet kende. Ik zocht het merk thuis toch even op en toen viel ik bijna achterover: dat vestje kost nieuw 400 euro!!!! Het is van het merk Luisa Cerano. Ik had daar nog nooit van gehoord. Natuurlijk niet, want ik koop nooit dure kleding en al zeker geen vestjes van 400 euro. 

🌟

Zoonlief gaat de jaarwisseling bij vrienden vieren. Manlief en ik blijven thuis. Dat doen we zo sinds Justus overleden is. Alle dagen in het jaar is er het gemis en op sommige dagen is dat erger dan anders. De jaarwisseling hoort bij de extra moeilijke momenten. 'Gelukkig nieuwjaar' klinkt zo anders sinds Justus er niet meer is. 

🌟

Rest mij nu alleen nog het volgende te zeggen:

Bedankt dat je dit jaar mijn weblog bezocht. Bedankt voor de reacties. Bedankt voor de e-mails. 

Bedankt voor het meeleven, het medeleven, de tips en de complimenten. 

🌟

Hierbij wil ik je het allerbeste voor 2024 wensen. 

💖💖💖

optocht

Na een toch wel vermoeiende kerst en een hele dag werken, lag ik in mijn loungepak op de bank. Geen zin meer om ook nog maar iets te doen en toch... even later zaten manlief en ik in de auto om naar de stoet verlichte vrachtwagens en tractors te gaan kijken, die door de streek trok. Er deden iets van 125 voertuigen mee.

Het was koud om buiten te staan, maar toch zeker de moeite waard. De deelnemers hadden goed hun best gedaan om alles mooi uit te dossen. Leuk om te zien.

Vandaag heb ik een vrije dag en vanmorgen ben ik nog even terug in bed gestapt. Ik was moe en had het koud. Na anderhalf uur slapen voelde ik me gelukkig alweer een stuk beter. Vanmiddag hebben mijn moeder en ik een overleg met haar arts en de contactverzorgende. Zo'n gesprek vindt twee keer per jaar plaats. 

voor de laatste keer :(

Eerste kerst gingen we gourmetten bij mijn schoonmoeder. Zelf heeft ze niet zo heel veel van het feest mee kunnen maken. Toen in de loop van de middag alle visite er was, is ze even uit bed geweest. En toen 's avonds de meesten naar huis gingen, heeft ze er ook nog even bij gezeten. Ondanks dat er toch een hoop gezelligheid was, was het ook wel heel erg moeilijk. Misschien was het de laatste keer dat de kleinkinderen, die verder weg wonen, haar zagen. Een enkeling probeerde nog positief te blijven door te zeggen dat we haar verjaardag in maart nog zullen vieren, maar zelf weet ze wel beter. In maart zal ze er niet meer zijn. 

's Morgens hadden een paar familieleden de woonkamer 'verbouwd': het bed eruit, een paar extra tafels en stoelen erin en de tafels mooi gedekt. Ik stond 's morgens om negen uur al in de supermarkt om stokbroden te kopen. Ik dacht eerst dat de supermarkt nog dicht was, want er stond slechts één andere auto op de parkeerplaats, maar ik was er gewoon voordat de drukte zou losbarsten. De broer van manlief zorgde voor het vlees, een schoonzus voor de salades en ik verder nog voor groente (ui, paprika, champignons). Vrijdag was ik al samen met twee schoonzussen om boodschappen geweest. 

Vanaf het begin tot het eind hebben we met een paar schoonzussen en manlief ervoor gezorgd dat alles goed verliep en iedereen eten en drinken had. In het piepkleine keukentje van schoonmoeder was dat niet altijd even handig, maar we bleken goed te kunnen samenwerken. 

En nu is het tweede kerst. Eind de middag gaan zoon en ik weer naar schoonmoeder toe. Manlief gaat niet mee, die is opeens grieperig en aangezien schoonmoeder een hele zwakke weerstand heeft, blijft hij thuis. Wij gaan, met nog vier familieleden de restjes van gisteren opeten en daarna gaan we de woonkamer weer terug in orde maken. En dan is de kerst weer voorbij.

 Een kerst met een lach en een traan.

allemaal kleuren

Manlief had nieuwe truien en schoenen nodig en we gingen naar de koopzondag in Gent (België). We waren netjes op tijd: de winkels gingen om tien uur open en wij waren er rond half elf. Het was toen nog niet druk, maar na de middag liepen de winkelstraten vol. Na het winkelen en lunchen liepen we door het Graffitistraatje terug naar de auto. 

In dit straatje zijn graffitikunstenaars vrij om zich met spuitbussen uit te leven, maar wel met respect houdend voor de mooiere werken. 

En die mooiere werken zaten er wel tussen, alleen vond ik het merendeel niet mooi. Maar dat is niet erg: ook beginnende kunstenaars moeten kunnen oefenen en dan is dit de juiste plaats om dat te doen. 

Het is een kleurig geheel en in dit straatje kun je haast niet anders dan vrolijk worden.

Ik had weleens over het Graffitistraatje gelezen en ik denk zelfs dat dit bij een medeblogger was.

Helaas waren er nu geen kunstenaars aan het werk, het was dan ook erg druilerig weer.

oranje

Vroeger hadden wij Fred, een rode kater. Alles aan Fred was rood, nou ja oranje eigenlijk en ook zijn ogen waren oranje en dat vond ik ontzettend mooi.

Dit is Miep:

En de ogen van Miep zijn lichtgroen, bijna geel. 

En kijk onze Moppie nou toch eens:

Zij heeft oranje ogen!

Pas als een kitten negen maanden is, zullen de ogen de uiteindelijke kleur hebben. Ik hoop toch zo dat ze deze kleur zullen blijven!

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen!

alvast

Het is nog twee dagen tot Kerst en ik hoop dat je hele fijne dagen zal hebben.

Dit jaar was ik heel erg laat met het versturen van onze kerstkaarten. Ik vergat om postzegels te gaan en als ik er wel aan dacht waren er in de winkel geen postzegels meer : "ze komen vanmiddag weer binnen als het goed is". Pas donderdag aan het einde van de middag, nadat ik in mijn auto op het parkeerterrein de net gekochte postzegels op de enveloppen geplakt had, gingen de kaarten op de post. Met een beetje geluk zijn ze gisteren bezorgd of vallen ze vandaag bij de geadresseerden op de mat. Alleen de kaart naar mijn nicht in Australië zal niet op tijd zijn.

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen!

moeders

Dinsdag ging de telefoon en op de nummermelder stond 'ma'. Ik kreeg alleen eerst iemand van de verzorging van het verpleeghuis aan de lijn, die vertelde dat mijn moeder erg verdrietig was en me graag even wilde horen. Er waren kindertjes kerstliedjes komen zingen en mijn moeder was daardoor erg emotioneel geworden. Ze was naar haar kamer gebracht en ze had over Justus verteld: over het ongeluk, over onze andere zoon die zijn broer moet missen en over mij.  Het was goed dat de verzorgende me even uitleg gegeven had, anders had ik er waarschijnlijk niet veel van begrepen. Mijn moeder is heel erg moeilijk te verstaan en nu ze aan het huilen was, was er helemaal geen touw aan vast te knopen.

Laatst was ik in een zwemparadijs en ik had net al mijn spullen in een kleedhokje gelegd toen mijn telefoon ging. Het was ook mijn moeder, die hele verhalen vertelde over een bloemetje dat ik namens haar bij iemand had laten bezorgen en over de Chippendales. Ik zei een paar keer dat ik haar wel terug zou bellen, want in de kleedruimte van het zwembad was het een hoop herrie door kinderen die uitgelaten naar elkaar riepen. En verder galmde het nogal in het gebouw. Maar blijkbaar luisterde ze niet of verstond ze me niet, want ze bleef maar door praten. "Wie was dat nou?" vroeg een schoonzus toen het gesprek eindelijk beëindigd was. Ja, mijn moeder dus. Toch belde mijn moeder de volgende dag terug en kreeg ik weer dezelfde verhalen te horen, want ergens had ze denk ik toch begrepen dat ik het gesprek niet goed kon volgen. 

Vanmorgen heb ik het gepimpte kerstboompje naar haar gebracht. Ze was er blij mee en ook met de andere boodschappen die ik bracht. 

🌀 🌀 🌀 🌀 🌀 🌀

Storm Pia raast over het land. Hier waait het flink, maar het is nog wel te doen. Ik ben even wezen uitwaaien en ondanks de harde wind was het zacht. Eigenlijk was het best wel lekker. 

Nog een dagje werken en dan begint het kerstweekend. Morgen ga ik met twee schoonzussen kerstboodschappen voor schoonmoeder doen. Kerst vieren we met iets van negentien personen bij haar. Haar laatste kerst en we gaan er alles aan doen om het goed te laten verlopen. 

Moppie

Bijna vijf maanden is onze Moppie nu:

Het begint al heel wat te worden!

En moet je nu toch eens zien:

In het begin was herdershond Zoya behoorlijk fel naar Moppie toe. En soms jaagt ze er nog weleens achter, maar verder is ze er rustig onder. We hadden dat niet verwacht, maar het kwam gelukkig toch goed. 

Moppie is een pittige dame en verder geen schootzitter. Misschien komt dat nog en zo niet dan is het ook goed.

 

van saai naar aangekleed

Mijn zus was vorige week niet bij mijn moeder langs geweest en daardoor zat mijn moeder nog zonder kerstversieringen. Met de paar kerstfrutsels en het kerstboompje die mijn moeder heeft heb ik daarom maar de boel versierd. Er was echter één ding dat niet neergezet hoefde te worden en dat was dit:

Daar kon ik me best wel iets bij voorstellen... Dat was een boompje waar ook niet echt veel aan was. Ik zei tegen mijn moeder dat ik het wel mee naar huis zou nemen en er iets leuks voor haar van zou maken. Dus zo gezegd zo gedaan:

Op de foto komt het misschien niet zo heel erg mooi uit, maar het is echt leuk geworden. Ik denk dat mijn moeder er wel blij mee zal zijn.

🎄 🎅 🎄 🎅 🎄 🎅 🎄

Rond de kerstdagen vinden we het leuk om ons speciaal te kleden op het werk. En dan niet sjiek, maar grappig. Vorig jaar liepen we in grappige kerstshirts rond en dit jaar werken we in kerstpyjama's. De bewoners vinden het geweldig en daar doen we het voor. Een lach op een gezicht en onze dag is goed.

🤶 🎄 🤶 🎄 🤶 🎄 🤶

De zus van manlief heeft zorgverlof opgenomen om voor haar moeder te zorgen. Vanmiddag los ik haar af en ga ik bij schoonmoeder langs. Even koffie drinken en kijken of ik iets kan doen. 

wallen

We gingen wandelen over de wallen in Sluis en dat is leuk om terug te zien op Geotracker:

Het was een mooie dag met zon en een fijne temperatuur en het wandelen deed ons goed.

Je kunt over de wallen wandelen, zoals wij nu deden, maar er loopt ook een wandel/fietspad langs de wallen. De wallen dateren van rond 1600 en een groot deel is nog intact. Ook de grachten rondom de wallen dateren uit deze tijd. 

Ik nam best wel wat foto's, alleen bleek er een vlek op mijn lens te zitten. Lekker handig... 

Ik kan nu dus niet zoveel laten zien omdat het merendeel mislukt is, maar zo blijft het wel lekker overzichtelijk 😉

Een torenvalk:

Vanaf Sluis liepen we naar het kleine stadje Sint Anna ter Muiden.

Eén van de kleinste steden van Nederland en het stadje heeft een beschermd stadsgezicht.

het Raadhuis:

De Nederlands Hervormde kerk.

We hebben onze kilometers weer gemaakt.

moeilijk

We moesten naar een uitvaart van een tante in het verre Gelderland: vanaf ons drie uur rijden. We vertrokken om half negen 's morgens en stapten om kwart over acht 's avonds ons huis weer binnen. Het was een lange dag en ik was dan ook behoorlijk gaar. Na een kop koffie ben ik naar bed gegaan. 

Als manlief en ik alleen geweest waren, hadden we nog kunnen overwegen om er te overnachten. We waren echter met zeven personen, waarvan er één sowieso vandaag moest werken. Op de heenweg dronken we ergens koffie, na de uitvaart waren er hapjes en op de terugweg hebben we een snelle hap bij McDonalds in Goes gedaan. 

Een uitvaart is nooit leuk, maar nu woog de wetenschap dat we hier binnenkort zelf voor staan zwaar. Want ja, mijn schoonmoeder zou weleens de volgende kunnen zijn die we moeten wegbrengen. We hadden het daar gisteren allemaal moeilijk mee. 

Schoonmoeder heeft uitgezaaide kanker in de botten en buikvlies. Het is niet bekend waar de hoofdtumor zit, maar in haar bloedwaardes en op de CT-scan waren aanwijzingen dat deze tumor best weleens in de alvleesklier kan zitten. Schoonmoeder wil daar verder geen onderzoek naar, want wat de uitslag ook zou zijn, het is gewoon een gelopen race. Ze is ziek en ze is op. Vanmiddag gaan manlief en ik naar haar toe. We vonden het gisteren geen van allen een prettig idee dat we zo ver weg waren en zij daardoor alleen thuis was. Gelukkig was haar buurvrouw even een kijkje bij haar wezen nemen. 

poppetjes

Bij de Action had ik een doosje met zesentwintig houten kegelpoppetjes gekocht, in hoogte variërend van 3,3 tot 6,5 cm.

En na een hoop prutswerk heb ik er dan toch drie weten aan te kleden:

Vilt, kraaltjes, garen en lijm had ik in huis. 

Het viel nog niet mee om dat mutsje mooi te krijgen en er zal vast wel een betere manier zijn om een  mutsje te maken. 

Voor hun eigen veiligheid 😉staan ze in een glazen bokaal, zodat poeslief er niet bij kan. 

tweedehands kerst

Vrijdag konden we vanaf 16.00 uur in het gehuurde huisje in Domburg, maar om 10.00 uur werd ik al door schoonzus E opgehaald. Mijn andere schoonzus, schoonmoeder en nichtje zouden pas halverwege de middag naar Domburg afkomen. E en ik zijn eerst wezen 'kringlopen'. We bezochten de kringloopwinkels in Oost-Souburg, Middelburg (Ramsjburg), Serooskerke en Grijpskerke. E ging helemaal los, ik kocht niet zo heel erg veel. 

Gisteren heb ik eindelijk mijn kerstboompje gezet en de kerststerren voor de ramen gehangen, eerder was ik daar nog niet aan toe gekomen. Ik ben niet het soort mens dat ieder jaar een nieuwe kleur kerstballen koopt. Ik heb altijd gouden, zilveren, rode en roze ballen. Heel veel kerstballen heb ik al lang en zowel vorig jaar als dit jaar heb ik tweedehands ballen bijgekocht. Ook gewoon in dezelfde kleuren als ik al had. De kerstballen die ik wél nieuw kocht, waren om mee te fröbelen: klik! 

Mijn kerstboompje is tweedehands, evenals veel andere kerstversieringen. Alle lichtsnoertjes kocht ik ook bij de kringloop, soms gewoon nog nieuw in de verpakking. Je kan echt heel veel geld besparen door op zoek te gaan naar tweedehands kerstspullen.

Vrijdag kocht ik ook nog kerstballen bij de kringloop en verder een editie van Landleven uit 2022, een zeeppompje, een joggingbroek, een naaimandje en een kandelaar. 

En ik kocht een Burda uit 1992: 

De kleren die erin staan kunnen ook nu best wel:

Ik heb wel meer van die oude naaitijdschriften en alleen al om door te bladeren zijn ze leuk.

Gisteren was ik een dagje vrij om bij te komen van het weekend. Gelijk de dag na een familieweekend werken gaat me niet zo heel erg goed meer af en ik kan beter een dag thuisblijven en af en toe in mijn bed kruipen om bij te slapen. Vandaag heb ik de gemiste werkuren gewoon ingehaald.

een museum en een kerstmarkt

Een tijdje geleden besloten twee schoonzussen en ik een weekendje weg te boeken. Een weekend waar eigenlijk best wel haast bij geboden was, want mijn schoonmoeder zou ook meegaan. De laatste maanden holde de gezondheid van schoonmoeder achteruit en het gaat echt niet goed met haar. Maar afgelopen weekend kon ze gelukkig toch nog mee met het uitje. We hielden uiteraard rekening met wat ze kon en pasten ons aan. Ook al was dit misschien de laatste keer dat ze er bij kon zijn, we hebben er toch heel erg van genoten. 

We gingen niet ver weg, naar Domburg en dat is voor ons een uur rijden. Het was schoonmoeder die graag hierheen wilde, dat had ze lang geleden al eens aangegeven en het is fijn dat we aan deze wens konden voldoen. Verder wilde ze ook graag naar de kerstmarkt in Veere. We hadden een chaletje op een vakantiepark in Domburg gehuurd en alles was daar netjes geregeld. 

Schoonmoeder wilde in Domburg naar het Marie Tak van Poortvliet Museum toe. Helaas viel dit museum een beetje tegen: meer dan een zaal was het niet. 

De kerstmarkt in Veere was een groter succes. De kerstmarkt was binnen in de Grote Kerk en buiten op de markt. We gingen eerst naar de Grote Kerk toe. 

Ik ben wel al regelmatig in Veere geweest, maar binnen in de kerk was ik niet eerder. Deze kerk is gebouwd tussen 1450 en 1521 en is allang niet meer in gebruik als kerk, maar als cultureel centrum waar exposities en evenementen georganiseerd worden. 

Op een muur werd de geschiedenis geprojecteerd, wat mooi gedaan was:

Deze beelden stonden tot 2012 in nissen van het stadhuis van Veere:

Door de wind en de zoute lucht brokkelden ze af en konden ze daar niet langer blijven staan. Ze werden gerestaureerd en kregen daarna een plaatsje in de kerk. Voor het stadshuis zijn replica's gemaakt die beter bestand zijn tegen het weer. 

De kerstmarkt trok veel volk.

Na een glühwein (schoonmoeder en ik) en warme chocolademelk voor de rest, wurmden we ons langs de kraampjes. 

En daarna liepen we naar de markt, waar we ook niet alleen waren. 

De verkopers waren verkleed in Charles Dickensstijl en ze zagen er allemaal even mooi uit.

Ik denk zomaar dat ze daar in Veere een heel goed weekend gehad hebben.

Tijdens het weekend zijn we nog wezen bowlen en wezen zwemmen, terwijl schoonmoeder in het chaletje ging rusten. We gingen uit eten, deden spelletjes en we hebben het gewoon gezellig gehad. Schoonmoeder is erg nuchter onder haar ziekzijn en er was ons van tevoren al op het hart gedrukt dat we er geen dramaweekend van mochten maken. Dat hebben we dan ook niet gedaan. 

boys

Stel, je koopt in juni 2022 kaarten voor een voorstelling die in december gepland staat en een paar dagen voordat de voorstelling plaats zal vinden, wordt deze geannuleerd en naar een jaar later verzet. Wat heb je dan?

 Anderhalf jaar voorpret! 

En voorpret hebben een paar vriendinnen en ik zeker gehad. We gingen namelijk naar The Chippendales toe. 

Van tevoren hadden we een tafel in een restaurant vlakbij het theater gereserveerd, waar we om zes uur aanschoven. Na een heerlijke maaltijd, gingen we naar het theater toe waar de show kon beginnen. 

Echt, we hebben zo ontzettend veel gelachen!

De heren gaven een mooie show weg en de avond vloog voorbij.

En na alle voorpret, kunnen we nu napret hebben. Mochten de heren nog eens in de buurt komen, dan gaan we er beslist weer naartoe. 

zieken

Op mijn werk heerst griep onder het personeel. Het kleine team waarin ik werk is daardoor sinds vorige week maandag van vijf naar twee personen gegaan. Normaal gesproken hebben we wel vakantiekrachten die graag bijspringen als we moeilijk zitten, maar die hebben nu stages of andere dingen waardoor ze niet kunnen komen helpen. Vorige week en deze week werken de overgebleven collega en ik daarom extra uren om het werk rond te krijgen en minder belangrijke werkjes laten we liggen.

Net zoals altijd maken we gewoon weer van iedere dag een feestje. Van klagen en zeuren wordt niemand blij en we kunnen daarom beter maar een beetje positief blijven. En laten we vooral hopen dat wij ook niet ziek worden. 

Als ik thuis kom van mijn werk ga ik altijd even met een kop koffie achter mijn laptop zitten. Dat is mijn manier om na een werkdag uit te rusten. Vervolgens doe ik hier thuis nog wat klusjes en daarna is het tijd om te gaan koken. Ik ga op tijd naar bed: momenteel lig ik er echt voor tien uur in want 's morgens loopt de wekker om half zes af. En zeker nu, met alle drukte op het werk, wil ik toch wel graag voldoende slapen. Alleen komende nacht zal dat niet lukken omdat ik vanavond naar naailes ga. 

Maar... vandaag en morgen werk ik nog en daarna ben ik vier dagen vrij! Mijn collega en ik zorgen dat morgen het belangrijkste werk voor deze week allemaal gedaan is. Zij is vanaf vrijdag namelijk ook een paar dagen vrij. 

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen!

mooi

 Dit was het weerbericht voor Gent gisteren:

Daar gingen manlief, mijn oudste broer en ik namelijk een wandeling met de Urban Walk Series maken:

Ach Gent... mijn lievelingsstad! Ik kom daar echt enorm graag. Ik hou van de sfeer en van de mooie gebouwen. 

Het Sint-Lucas, waar The School of Arts gevestigd is:

De voorgevel van de Oude Vismijn:

Het Gravensteen:

Het Augustijnenklooster:

Het Stadhuis:

Zwembad Van Eyck:

De Waterhal in Geraard de Duivelsteen:

Een Steen was een stenen huis van een edelman. En Geraard de Duivelsteen is vernoemd naar ridder Geraard van Gent, die als bijnaam Geraard de Duivel had.

De Opera:

Mijn vader was een groot liefhebber van klassieke muziek en operette. Als kind namen onze ouders ons mee naar een operette in dit operagebouw. Het moet zeker vijftig jaar geleden geweest zijn, maar ik herinner het me nog wel. Ik vond het daarom ook best wel bijzonder om hier na zoveel jaren weer terug te zijn.

In 2024 start de renovatie van het operagebouw, een klus die naar verwachting zeker tien jaar zal gaan duren. Het is hard nodig, want hier en daar ziet het er toch wel een beetje vergaan uit.

Het Citadelpark:

We hebben ons voorgenomen om op een andere keer dit stadspark nog eens te bezoeken, in het voorjaar of de zomer als alles minder kaal is.

We maakten weer een mooie wandeling en kwamen in gebouwen waar we normaal nooit komen en misschien hierna ook nooit meer zullen komen. Het was koud en er viel natte sneeuw, maar al bij al viel het allemaal nog reuze mee. Van wandelen krijg je het toch wel warm en als we door gebouwen liepen konden we gelijk weer een beetje opwarmen. Ik weet zeker dat het voor de vele vrijwilligers, die overal in de kou buiten moesten staan om de wandelaars veilig te laten oversteken en alles in goede banen te leiden, een stuk minder aangenaam was. 

Wij wandelden het afgelopen jaar vier keer met de Urban Walk Series in België mee: in Brugge, Antwerpen, Lier en Gent. De volgende wandeling is op 17 maart 2024 in Mechelen. Ik weet niet of wij dan ook meelopen, maar we denken er in ieder geval wel al over na.