intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

dinsdag 31 maart 2020

(on)gedierte

Je zou het soms bijna vergeten, maar het is inmiddels al volop lente. In de tuin wordt het steeds groener en er begint steeds meer te bloeien.



Knoppen staan op springen:

  


En hier heeft een kersenbloesem de sprong al gewaagd:


De pruimenboom is de eerste die in de bloesem staat.


En oh, wie hebben we daar:


Een koolmeesje!


Eerst hingen de vetbollen op een ander plaatsje in de boom en binnen een dag waren ze iedere keer op. Ik dacht dat er een grote vogel bij kon, maar uiteindelijk bleek het een rat te zijn die in de boom klom en aan de vetbollenhouder ging hangen. De slimmerik! Nu hangt de houder aan een dunne tak en als het goed is, is een rat te zwaar om daar over te kunnen lopen. Ik ben benieuwd of het werkt!

De specht (klik) zit nog steeds in de schoorsteenpijp te timmeren, een rat die mijn vetbollen opeet... Er is hier van alles te beleven!


maandag 30 maart 2020

bellen

Er stond een behoorlijk stevige bries gisteren. We gingen vanuit huis wandelen en af en toe was het behoorlijk ploeteren geblazen tegen windstoten met een kracht van 8 Beaufort. Het was koud maar droog en de zon scheen! We maakten geen foto's, namen geen pauzes en liepen zo in één ruk elf kilometer achter elkaar. We kwamen zeven auto's, drie fietsers, twee motors en twee andere wandelaars tegen. Meer niet.

De rest van het weekend zijn we de deur niet uit geweest. Thuis blijven is het advies en dat doen we dan ook. Maar voor ons is er thuis ook nog altijd van alles te doen. Manlief heeft in de badkamer een lekkage opgespoord, er waaide een plaat van het dak van een schuurtje die man en zoon weer opnieuw bevestigd hebben, ik hield me bezig met het huishouden. De rollen zijn hier wel duidelijk verdeeld, maar ik ben nou eenmaal geen klusser. Laat mij maar gewoon het huishouden doen.

Kleine nichtje had wat verhoging maar was verder niet ziek en ze kon nog gekke bekken trekken. Toch vond ik dat ze behoorlijk rode kaken had. We zagen elkaar tijdens het beeldbellen. Wel handig om elkaar zo toch te kunnen zien.

Mijn vader belde en vertelde dat ik van de week niet om de post hoef te komen, want van het verpleeghuis gaan ze alles in een grote envelop doen en naar me opsturen. Dat is netjes. Het scheelt mij weer een uur rijden. Vrijdag stuurden ze foto's via WhatsApp van mijn ouders, om te laten zien hoe het met ze gaat. Ik heb de foto's op mijn beurt weer op de familiegroepsapp gezet zodat mijn broers en zus ze ook kunnen zien.

Manlief belde met zijn moeder. Zijn vader zou dit weekend jarig geweest zijn, maar een bezoekje aan schoonmoeder zit er nu niet in. We geven haar later wel een bloemetje.

De nieuwe week is weer begonnen en wij gaan zo alle drie naar onze baas toe. Gelukkig zijn wij nog steeds aan het werk.
Ik hoop dat je een goede week hebt.


zaterdag 28 maart 2020

binnen een maand

Een maand geleden, op 28 februari, ging ik samen met vijf anderen naar de Huishoudbeurs toe. Op de weg erheen hoorden we dat bij de tweede persoon in Nederland het coronavirus vastgesteld was. We deden er lacherig over, want dit bleek iemand uit de stad te zijn waar wij heengingen, namelijk Amsterdam. 

In een maand tijd kan veel gebeuren! Inmiddels weten we dat het er allemaal niet zo rooskleurig voorstaat. Vanaf de uitbraak tot gisteren zijn 546 mensen in ons land aan het virus overleden en zijn 8603 mensen positief getest.

Vanaf komende maandag mogen toeristen niet langer meer in Zeeland overnachten. Dit besluit is genomen om de druk op de gezondheidszorg niet te laten oplopen. Heel veel mensen leven hier van het toerisme en natuurlijk is het economisch gezien een behoorlijke dreun die uitgedeeld wordt. Toch denk ik dat veel mensen blij zijn met dit besluit. Onze gezondheid is belangrijker.

Als ik van mijn werk kom valt het op hoe weinig auto's er rijden en geparkeerd staan. Wandelaars en fietsers zie ik des te meer. Het was afgelopen week natuurlijk ook mooi weer om naar buiten te gaan. Ik ben ook wezen wandelen en op de fiets naar een naburig dorp om boodschappen geweest, maar voor mij is dat allemaal normaal. Als er geen corona geweest was had ik dit ook gedaan. Ik ben graag buiten.

Dit weekend zou mijn schoonvader, die twee jaar geleden overleden is, jarig geweest zijn en normaal gesproken zouden we een bezoekje aan schoonmoeder gebracht hebben. Dit jaar houden we het echter bij een telefonisch gesprekje. Schoonmoeder heeft geen al te beste gezondheid.

Hierbij hoop ik dat je een fijn weekend hebt
❤❤❤



woensdag 25 maart 2020

brief

Onderstaande brief kregen de bewoners van een verzorgingshuis in België (klik op de afbeelding om te vergroten):

Bron: www.vrt.be

Allemensen, wat een toon!
 Na alle commotie die na het lezen van de brief bij de bewoners en hun familieleden ontstond, heeft de directie haar excuses aangeboden. Het was ongelukkig geformuleerd, werd toegegeven, maar als het vriendelijker gezegd zou zijn, dan was de ernst van de situatie niet tot de bewoners doorgedrongen. 

De eerste zin vind ik al gelijk één om me flink aan te ergeren:
"Iedereen kan thuis blijven maar wij als zorgverlener blijven er staan voor jullie!!!!"
Ja en? Je moet er ten alle tijde voor de bewoners zijn, in wat voor situatie dan ook. Het zijn mensen die oud, hulpbehoevend en kwetsbaar zijn. Niemand had kunnen voorzien dat er ooit een virus als dit zou uitbreken, maar dat is nog geen excuus om het tegen de bewoners te gebruiken. En ja, er valt personeel uit en de werkdruk wordt steeds hoger, maar het is nu eenmaal een moeilijke tijd.

Ik werk ook in een verzorgingshuis, niet als verzorgende maar dat maakt niet uit. En natuurlijk zijn er wel bewoners die klagen of die voor elke scheet die dwars zit op de bel drukken. Maar... de meeste mensen zijn lief en dankbaar voor alles wat je voor ze doet. Je zorgt voor ze en je zorgt voor hun spullen, je maakt een praatje met ze, je lacht met ze en troost ze als ze het moeilijk hebben. Je bent er voor ze en dat is waarom je in de zorg werkt.

Afgelopen week kwam een bewoonster naar me toe en ze vroeg of ze een liedje voor me op haar muziekinstrument mocht spelen. Dit was haar manier om mij en mijn collega's te bedanken omdat we altijd voor haar klaarstaan. Ik vond dat echt ontzettend lief van haar en bovendien een groot compliment. 

Om nog even op die brief terug te komen: die laatste zin is er natuurlijk één die totaal niet door de beugel kan:
"Jullie hebben allemaal de oorlog meegemaakt, wat nu komt is minstens even erg dus AUB heb respect, klaag niet en wij doen ons uiterste best"
Ik vind het heel erg zielig als iemand op deze manier denkt. Het personeel verdient misschien wel respect, maar deze directrice niet.


dinsdag 24 maart 2020

vulling

Vrijdagmiddag kwam ik van mijn werk en zo ongeveer het eerste wat ik toen deed, was naar de badkamer gaan en een tandenragertje pakken, want er zat al de hele middag iets tussen mijn tanden, dacht ik. Ik stak het ragertje tussen mijn tanden en gelijk viel er een vulling uit... Waarschijnlijk had dat 'dwars' gezeten. Omdat het vrijdagmiddag was, nam ik me voor om na het weekend naar de tandarts te bellen.

Gisteren vertelde iemand dat bij haar man een kies afgebroken was. Hij nam contact op met de tandarts, maar mocht door het coronavirus niet komen. Ik besloot daarom eerst maar eens op de website van mijn eigen tandarts te kijken en zolang ik geen ontsteking of pijn heb, zal ik ook met dat gat rond moeten blijven lopen. Gelukkig is het niet zichtbaar. Hopelijk gaat het ook geen pijn doen.

Mijn ouders zitten in een verpleeghuis en mogen geen bezoek ontvangen. Omdat ik de administratie voor ze doe, ben ik daar vanmiddag even de post wezen ophalen. Een half uur rijden, post aanpakken en een half uur terugrijden. Op de heenweg had ik een bos bloemen voor mijn ouders gekocht en de verzorgende, die de post aan me gaf, heeft de bloemen voor ze meegenomen. Mijn ouders heb ik niet gezien, maar ik kreeg de groeten van ze. Ik vond het moeilijk en ik kreeg echt een brok in mijn keel. Tjonge, wat een ellende!

Vanmiddag ben ik een rondje vanuit huis wezen wandelen. Heerlijk dat we op deze manier toch nog van het mooie weer mogen genieten. Er lopen momenteel veel wandelaars langs ons huis, veelal mensen die uit de buurt komen. De mensen moeten toch iets doen nu ze thuis zitten.


maandag 23 maart 2020

de stilte opzoeken

Dat was even schrikken toen NL-Alert een bericht stuurde en hier drie telefoons tegelijk keihard afgingen:


Maar had het ook effect?

Gelezen op de nieuwsites: de parkeerterreinen in Zandvoort en Bloemendaal waren gisteren gesloten en dagjesmensen werden weggestuurd. In Scheveningen was het wel druk en er kwamen een hoop negatieve reacties op een groepsles boksen die daar werd gegeven. In veel natuurgebieden was het ook erg druk. In Vlissingen en Domburg was het rustiger dan normaal. Er werd opgeroepen om niet naar de kust te gaan.

Wij zijn wel wezen wandelen. Normaal gesproken zoeken we toch al niet zo snel de drukte op en nu liepen we over paden waar je anders ook niemand tegenkomt en dat was gisteren niet anders. 



Het fijne van dit soort onverharde paden is dat je niet steeds hoeft op te letten of er een auto aankomt. Als het veel geregend heeft kan het behoorlijk modderig zijn, maar gisteren hadden we daar geen last van.


We liepen in de buurt van Nummer Eén en het plaatsnaambord van dit buurtschap wordt met grote regelmaat gestolen.


Of we volgende week ook kunnen wandelen is nog maar afwachten. Wij zoeken dan wel vaak de stilte op, maar stel dat Nederland er ook voor kiest dat iedereen thuis moet blijven, dan geldt dat net zo goed voor ons. 

Het is nu maandag en ik ben benieuwd hoe deze week verlopen zal...



zondag 22 maart 2020

bloemen en cirkels

 Omdat ik op mijn werk het hele jaar rond t-shirts draag, slijten deze best wel snel. Kleding moet iedere dag schoon zijn, in verband met de hygiëne en wordt daarom na één dag dragen gelijk in de was gedaan. Meestal draag ik oude t-shirts op mijn werk op en de nieuwe draag ik in mijn vrije tijd.

Het was tijd voor een paar nieuwe shirts.

Als je goede patronen hebt, dan kun je die vaker gebruiken en dit patroon, dat uit een Ottobre uit 2007 komt, gebruik ik altijd voor een basic shirt met ingezette mouwen:


De stof komt van Driessenstoffen:


Het volgende patroon is het Supersnelle shirt (klik) en dat is een shirt met aangeknipte mouwen:


Deze stof kocht ik bij Megastoffen. De hals en de mouwen werkte ik af met elastisch glitterbiaisband dat ik op de website van Band en lint vond. Op de pop zien de mouwen er misschien een beetje eigenaardig uit, maar die pop heeft dan ook geen armen hè...

Ik vermaak me wel, zoals je ziet. Manlief ook, die heeft gisteren in de tuin gewerkt en zoonlief is altijd in de schuur met van alles en nog wat bezig. 

Ik hoop dat je een fijne zondag hebt!



zaterdag 21 maart 2020

met z'n allen...

Bron: WWW.DARUM.NL
En daarom is er in andere landen een lock down! En ik snap het hoor: het is mooi weer en de mensen willen naar buiten. Frisse lucht is gezond en we voelen ons opgesloten, maar ik denk niet dat dit de bedoeling is. Ik heb makkelijk praten, ik weet het, ik kan kilometers ver lopen zonder iemand tegen te komen, maar als je dan toch op stap gaat dan moet je rekening met elkaar houden. Je kan zelf besmet zijn en anderen kunnen besmet zijn. 

Ik was deze week veel thuis voor mijn doen. Zondag ben ik samen met manlief wezen wandelen en zijn we om boodschappen geweest, ik heb 2½ dag gewerkt en gisteren ben ik ook om boodschappen geweest. Er was geen naailes, ik ging niet naar mijn ouders, ik sprak niet af met een vriendin en mijn uitje naar Brugge ging niet door. Eigenlijk vind ik die rust wel even lekker. De reden is natuurlijk minder leuk, maar laat ik er gewoon maar het beste van maken. 

Gelukkig kan ik me goed bezig houden met het huishouden, de tuin en mijn hobby's. Ondertussen ben ik mijn zomergarderobe maar een beetje aan het uitbreiden en ik kan altijd nog mondkapjes gaan naaien. Op mijn werk mogen alleen door de stichting geleverde mondkapjes gebruikt worden, maar daar kan altijd nog verandering in komen. 

Laten we de komende tijd luisteren naar wat ons geadviseerd wordt. Laten we rekening houden met onze medemens. Alleen dan zal het virus misschien minder slachtoffers eisen. Doe het voor anderen en doe het ook voor jezelf.


vrijdag 20 maart 2020

grensstreken

Het verzorgingshuis waar ik werk is 'op slot'. Bezoek en externe bedrijven mogen niet meer in de buurt van de bewoners komen, alleen het personeel heeft nog toegang. We moeten er samen maar het beste van proberen te maken. Er staat fruit in de kantine waar we van mogen pakken, want een goede weerstand is belangrijk. Af en toe moet er iemand (een bewoner of een personeelslid) getest worden, maar tot nu toe heeft er nog niemand corona. Wel heerst er griep. 

Tussen België en Nederland is er nu een soort van 'grensoorlog' gaande. Toen vorige week in het weekend de winkels in België sloten, kwamen onze zuiderburen massaal naar Nederland toe om te winkelen en om boodschappen te doen. In de supermarkten werd van alles gehamsterd. Die anderhalve meter afstand die je moet houden, was gewoonweg niet na te leven doordat het zo druk was. In Sluis, waar zo lang als ik me kan herinneren de winkels op zondag open zijn, ging zondag alles dicht omdat het de dag ervoor zo vreselijk druk geweest was. Al die bezoekers vormden een te groot risico om het virus te verspreiden of om mee naar België te nemen. 

Als Nederlander mag je niet zomaar meer naar België toe of er zomaar doorrijden. Alleen met een speciaal werkgeversdocument mag dat nog. Doordat Nederland anders met het virus omgaat, heeft  België de grens voor Nederlanders gesloten. Als je toch zomaar naar België gaat dan kun je een bekeuring van 4000 euro krijgen. Toch levert dat hier een hoop wrevel op omdat de Belgen nog steeds hier naartoe komen om boodschappen te doen. Af en toe wordt de sfeer best wel grimmig. 


Door Nederlanders wordt ook nog volop gehamsterd. Vandaag werkte ik tot half twee en daarna ging ik om een paar boodschapjes. Vanmorgen waren er blijkbaar alweer een hoop hamsteraars geweest want er waren veel lege en bijna lege schappen. De grootste gaten waren bij de koekjes, de dierenvoeding, het meel en de afbakbroodjes. Toiletpapier en keukenrollen waren er helemaal niet meer. De vakkenvullers waren alweer druk bezig met aanvullen. 

Ik doe niet mee aan het hamsteren. Ik koop wat ik nodig heb en meer niet. Weet je wat ik nou zo erg vind? Al die afbakbroodjes die gaan op een gegeven moment toch ook over de houdbaarheidsdatum heen. Zullen al die mensen die ze dan nog hebben liggen ze dan ook weggooien? Toiletpapier zal niet bederven, maar andere producten die massaal ingeslagen worden misschien wel. Ik hoop dat daar toch goed over nagedacht zal worden. 




woensdag 18 maart 2020

baas boven baas

Vandaag laat ik alleen maar een foto zien. Van onze poezenbeesten die in en op een doosje op de kast liggen.


Leuk zijn ze, hè?

🐱🐱🐱🐱🐱🐱🐱🐱🐱🐱



dinsdag 17 maart 2020

een vreemde stilte

Een warme zomerdag. Ik fiets van mijn werk naar huis en in de straten is het stil. Mensen zijn op het strand of blijven thuis omdat het te warm is. Anderen zijn op vakantie. 

Zo stil als het op zo'n zomerdag kan zijn, zo was het gisteren ook. Ik kwam van mijn werk en ik ben in het dorp één fietser en een man met twee kindjes tegengekomen en verder helemaal niemand. Stil was het. Heel erg stil.

De regels op het werk zijn verder aangescherpt en in de openbare ruimtes zijn de flesjes alcohol weggehaald. Ze werden gestolen.

 Het coronavirus haalt het slechtste in de mensen naar boven. Er wordt gestolen en er wordt ruzie in de supermarkten gemaakt. Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken! Het is te triest voor woorden! 

Gisteren zat ik voor de eerste keer dit jaar op mijn fiets. Zeventien kilometer trapte ik weg en ik kreeg er zomaar een dubbele dosis energie van. Ik ben blij dat we hier in Nederland nog gewoon buiten mogen komen, zonder een officieel document nodig te hebben of de kans op een boete te krijgen. Ik ben van mening dat buitenlucht goed voor ons is. Wij wonen op het platteland en ik kan makkelijk anderhalve meter afstand van anderen houden als ik de deur uitga. Dat dit in dichtbevolkte gebieden waarschijnlijk moeilijker is, snap ik. Op mijn werk is het ook niet mogelijk om bij anderen uit de buurt te blijven.

 Dat het in andere landen anders aangepakt wordt, begrijp ik ook. Ieder land probeert de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. In Nederland wordt daar op een andere manier mee omgegaan. Wij kunnen beter de ziekte doorlopen en immuun worden. 

Mijn broers en zus gaan niet op visite bij mijn ouders. Na lang twijfelen heb ik besloten om ook niet te gaan. Ik vind het moeilijk, maar zo is het beter voor mijn ouders. We bellen of chatten wel. Misschien dat ik volgende week wel ga, want er moeten rekeningen betaald worden, maar dat is afhankelijk van hoe de toestand dan zal zijn. 

Het is een rare tijd. Een verontrustende tijd.


maandag 16 maart 2020

binnen de grenzen

We wilden in verband met het coronavirus niet de grens over om te gaan wandelen, maar ondanks dat gingen we toch naar Turkeye:


Turkeye ligt gewoon in Nederland en is een buurtschap in Zeeuws-Vlaanderen waar ongeveer twintig mensen wonen. Een deel van de huizen wordt gebruikt als vakantiewoning en wordt dus niet permanent bewoond. De naam Turkeye stamt uit 1604 en de Turcken waren galeislaven van het Spaanse leger. Nadat dit leger verslagen was, werden de galeislaven hier door de Spanjaarden achtergelaten. Hier werden ze vrijgelaten zodat ze terug konden naar hun eigen land. Helaas werden ze in het Franse Marseille opnieuw gevangen genomen en weer als slaaf gebruikt. Als eerbetoon aan de slaven werd een schans (verdedigingswerk) Schans Turkeye genoemd en hierna is later het buurtschap Turkeye vernoemd. 

Turkeye ligt tussen Waterlandkerkje en IJzendijke in de polder:


We wandelden door het Pontebos en dat is een bos wat nog niet zo lang geleden aangelegd is.


Verwacht hier geen groot bos, maar het is wel aardig om er te lopen.


De lente liet zich zien in de bloesems en de wilgenkatjes.



Het was vochtig in het bos en het gras zat onder de druppels:



We verlieten het bos en het grootste deel van onze wandeling ging door de polder.



Ergens op een dijk stonden grote bossen met narcissen:



Dovenetel zien wij als een onkruid, maar voor insecten is het een waardevolle plant:


Het was een bewolkte dag en er stond een stevige wind, maar bij 10℃ was het niet koud. Door de vele regen van de afgelopen tijd, was het in deze wei behoorlijk drassig en nat. Gelukkig konden wij de natste plaatsen een beetje ontwijken en bleven onze voeten droog.


Wij lopen wel vaker in deze omgeving en meestal komen we (bijna) geen andere wandelaars tegen. Gisteren waren er echter meer mensen dan normaal op de been. Het zal wel door het coronavirus komen. Mensen willen toch iets gaan doen en wandelen is een goede optie als je niet mag gaan sporten of ergens anders heen kan. 

Wij gingen nog om boodschappen. Niet op zaterdag maar op zondag. We verwachtten namelijk op zondag minder drukte dan op zaterdag en het was inderdaad niet druk. Wel waren er veel lege schappen, maar wat wij nodig hadden was er allemaal nog. 

De nieuwe week is begonnen en het zal een rare week zijn. Ondertussen is, denk ik, iedereen wel in de ban van het coronavirus. Als we niet per se weg hoeven kunnen we beter thuis blijven. We moeten onszelf en anderen beschermen.

Ik wil je een fijne week wensen en sterkte voor wie het momenteel moeilijk heeft ❤



zondag 15 maart 2020

trrrrr...

Vorige week schrokken we ineens op van een raar geluid: trrrrr… trrrrr… trrrrr...
Jeetje wat was dat! Het klonk door het hele huis. Volgens manlief was het zoon die herrie maakte, volgens mij was het iets anders. En toen zoonlief niet thuis was hoorden we het toch ook. Niet de hele dag door, maar gewoon af en toe een keer. Omdat ik het idee had dat het op het dak was, was ik al een paar keer buiten polshoogte wezen nemen, maar ik had het steeds niets kunnen ontdekken. Maar gisteren had ik geluk en zag ik de dader: een bonte specht!

Uit de schoorsteen op het dak steekt een rookkanaal, dit is een metalen pijn en daarbovenop zit een regenkap. De specht zit op het rookkanaal onder de regenkap lekker te timmeren. Er zullen wel insecten zitten, want anders zou hij toch niet steeds terugkomen, al een week lang. Ik verwacht alleen niet dat ik er foto van zal kunnen maken, want zodra de specht me ziet vliegt hij weg. 

We hebben veel vogels in de tuin met al die bomen, heesters en een heg. Onze jongste poes is geen jager, dus daar hebben de vogeltjes niet veel van te vrezen. De oudste poes ligt overdag altijd binnen en gaat alleen 's nachts naar buiten. Hij zou een nestje kunnen leegroven, maar toch vinden we bijna nooit dode vogels of een heleboel veertjes in de tuin. Ook dode muizen liggen er nooit meer sinds poes Simba twee jaar geleden overleden is. 

We hebben de afgelopen jaren een meesje in de tuin, die in een buis van het hek de veiligste broedplaats op ons erf gevonden heeft. In de holle buis zit een gat, waar het vogeltje net doorpast. Je ziet het beestje af en aan vliegen en als je goed luistert kun je de kleintjes horen piepen. We hebben ons wel eens afgevraagd hoe die kleintjes het nest kunnen verlaten, maar ik weet niet of we ooit antwoord op die vraag zullen krijgen.

We hebben gisteren in de tuin gewerkt. Manlief maaide het gras en hielp mij met het opruimen van takken, nadat ik gesnoeid had. Het was fijn om buiten te zijn. Ik ben nu wel een beetje stijf en stram, maar dat is niet gek na al die maanden vrijwel niet in de tuin gewerkt te hebben.

Ik wil je een fijne dag wensen!


zaterdag 14 maart 2020

mooi

Vandaag gespot in onze tuin:



Terwijl sommige narcissensoorten al uitgebloeid zijn, staan de tulpen nu al op opengaan. 

Het is dit weekend mooi weer om naar buiten te gaan. Frisse lucht zal iedereen goed doen.
Wij gaan in de tuin werken en wandelen.
Fijn weekend!



donderdag 12 maart 2020

laat ik het er ook eens over hebben

Ondertussen ben ik ook een beetje in de ban van het coronavirus. En nee, ik maak me nog steeds niet echt druk, maar op mijn werk zijn wel voorzorgsmaatregelen genomen en we worden dagelijks over van alles op de hoogte gehouden. De stichting waarvoor ik werk bestaat uit ziekenhuizen, thuiszorg, verpleeg- en verzorgingshuizen. En ik wil niet negatief doen, maar eigenlijk kun je gewoon op de eerste besmetting zitten wachten. En of die dan van een patiënt, een cliënt, een bewoner, bezoek of een personeelslid komt, maakt niet zoveel uit. We hebben met veel mensen te maken.

Ik maak me wel zorgen om mijn vader, want hij is een goede kandidaat om aan het virus ten onder te gaan, mocht hij het krijgen. Hij is tweeënnegentig, heeft een slechte conditie en waarschijnlijk een verminderde weerstand. Vorige week heb ik de huisarts voor hem geregeld omdat hij nogal benauwd was en toen bleek hij weer vocht achter de longen te hebben. Maar ja, op die leeftijd... op een dag zal hij komen te overlijden en dat kan door corona zijn of door iets anders. Zelf maakt hij zich er geen zorgen over en hij denkt al geruime tijd dat zijn einde snel zal komen. De tijd zal het leren...

Mocht het virus in het verpleeghuis waar mijn ouders wonen of op mijn werk uitbreken, dan zal ik niet naar mijn ouders op visite gaan en alleen komen als het echt niet anders kan. Dat snappen ze. Als er een ander virus heerst doe ik dat ook zo. De mensen waar ik mee werk zijn kwetsbaar, net zoals mijn ouders en de mensen om hun heen. 

En ja, verder is het maar afwachten wie het virus krijgt en of wij het zullen krijgen.
 Het heerst nu eenmaal. 


zondag 8 maart 2020

waar ik graag kom

Wij ontdekken graag nieuwe paden en wegen tijdens onze wandelingen. We lopen graag door de polders en in het bos, maar eigenlijk kan er voor mij niks tippen aan onze eigen kust. Het was gisteren mijn beurt om te beslissen waar we zouden gaan wandelen en dat werd een stuk van de kust wat ik zo ongeveer wel uit mijn hoofd ken, omdat ik er best vaak kom. Maar het is zo fijn om het duin over te gaan en de zee te zien:


Daar is de overkant. Dat is Vlissingen:


 Deze paalhoofden zijn er om de stroming af te zwakken en daardoor erosie van de kust tegen te gaan:


De golven breken op de palen en er ontstaat daardoor gelijk een sterkere stroming tussen de palen.


Als je in het water bent kan je door de stroming naar de palen toegetrokken worden en je kan je daardoor flink verwonden aan schelpen of scherpe schelpresten die erop zitten. Het advies is dan ook dat je altijd uit de buurt van paalhoofden en pieren moet blijven tijdens het zwemmen.





Het was mooi weer en we waren niet alleen op het strand. Er waren veel wandelaars en kinderen met schepjes en met vliegers.


Wat er in de zee leeft zie je hier vaak alleen maar als het dood op het strand ligt, zoals deze kleine krab of een dode vis:



Dode vissen zie je trouwens niet zo heel erg vaak en misschien is deze daar wel door een vogel terechtgekomen. 

De witte ronde dingetjes op de foto hieronder zijn de skeletjes van zeeboontjes:


Een zeeboontje komt voor in de Noordzee en is een kleine zee-egel van 1 tot 1½ cm groot.
Ik leerde ooit over het bestaan van het zeeboontje door mijn kinderen, die vroeger regelmatig met een natuurvereniging op excursie gingen. Ze kwamen dan vaak met interessante weetjes thuis. 

Dit zeewier wordt ook wel klakkers genoemd:


Als kind was het een spel om op de klakkers te trappen, die vervolgens een ploffend geluidje maakten. 

Hieronder zie je de schelp van een scheermes:


Ik heb dit schelpdier weleens in een restaurant gegeten, maar ik vond er niet zo heel veel aan.

Gelukkig waren het niet alleen maar dode dieren en lege schelpen die we zagen. Deze groep scholeksters vloog net op toen ik een foto van ze wilde maken:


Het schuim dat hier aanspoelt komt van algen:


Het heeft te maken met het water dat in het voorjaar warmer begint te worden en waardoor algen gaan groeien. Als deze weer afsterven vormen de vrijgekomen eiwitten, onder invloed van de wind, dit schuim.

Op een strandpaviljoen at manlief een uitsmijter en ik at tomatensoep. We hadden daar dit uitzicht:


Wat was het fijn op het strand! Het was aangenaam fris en we genoten van onze wandeling en ook van de andere mensen die we tegenkwamen. Iedereen leek het goed naar de zin te hebben. 

Ik wil je een fijne zondag wensen.