zeekraal

Vraag van de dag: waar gaat jouw eerst volgende reis naartoe? 

Naar mijn werk... nee, dat is een beetje flauw. Maar waar mijn eerst volgende reis naartoe gaat, weet ik niet. In september hebben man en ik een weekje vakantie, maar er is niks gepland. Nu zitten we uiteraard met een land dat behoorlijk rood kleurt op de coronakaart en we gaan gewoon maar afwachten hoe het er in september voorstaat. En hoe het weer dan is. Als we toch weggaan dan is het gewoon een paar daagjes op hotel ergens in Nederland.

👜  👜👜 👜 👜 👜 👜 👜

Dit is zeekraal:

Het is een groente dat aan de rand van de zee groeit en in ons land vooral in Zeeland en op de Wadden voorkomt. Zomaar zelf plukken mag niet, tenzij daar een vergunning voor afgegeven is. Maar gelukkig kom je (gekweekte) zeekraal hier ook bij de groenteboer en in de supermarkt tegen. Zo kocht ik dit 'plukje' in de supermarkt. Goedkoop is het niet: de kiloprijs was vijfentwintig euro, maar voor mezelf had ik aan zeventig gram wel genoeg. 

Je kan zeekraal rauw eten, koken, wokken en bakken. Ik blancheerde het een paar minuten, liet het afkoelen en deed een deel ervan door mijn lunch.

Vanavond eten we vis en daar eet ik de rest bij. En ook nog sla, want dat staat voor man en zoon op tafel, die geen zeekraal willen. 

Zeekraal smaakt licht zout (zilt) en er zitten veel voedingsstoffen en vezels in.

In restaurants ligt het soms op je bord bij visgerechten.

monster

Vraag van de dag: wat is je favoriete film of serie? 

Films: Dirty dancing, The Shawshank Redemption, Weg van Jou.

Serie: Cold Feet.

📺 📺 📺 📺 📺 📺 📺 📺

Het regende gisteravond en gelukkig viel het bij ons wel mee met wat er naar benden kwam.

Maar als je dan de beelden van België ziet waar opnieuw hevige overstromingen waren...

Allemensen! Wat een ellende! En het is niet alleen daar, ik denk dat op heel veel plaatsen de mensen hun hart vasthouden...

Nu ik dit schrijf is het vlakbij aan het rommelen en straks zal hier de bui wel overtrekken, maar wij hebben niets te vrezen.

😢 😢 😢 😢 😢 😢 😢 😢

Dit is de witgerande tuinslak:

En dit is Monster:

Gelukkig is het geen monster, maar gewoon een lieve poes.

Vanmiddag ben ik in de tuin aan het werken geweest, in de schaduw van de bomen. Het was benauwd buiten, maar onder de bomen was het nog wel te doen. 

Hierbij wil ik je een fijne week wensen!

en dat is twee!

Vraag van de dag: wat doe je als je niet kunt slapen? 

Dan blijf ik gewoon liggen (en honderd keer draaien en keren). Vroeg of laat val ik dan toch wel in slaap.

✂👗✂👗✂👗✂

En dat is de tweede jurk die deze week af is:

Deze maakte ik op naailes en het patroon komt uit Diana Mode Special 12/2021.

Als het goed is ligt deze nu nog in de winkels.

Op onderstaande foto kun je zien hoe de jurk er precies uitziet, want dat is door de drukke stof die ik gebruikte niet goed te zien. 

Ik gebruikte een viscose, die ik twee jaar geleden gekocht had. Er zat trouwens een verkeerd radarblad in mijn tijdschrift, een Italiaanse. Ik trok gewoon maat 38 over, maar toen ik het patroon ging nameten viel deze wel heel erg klein. Ik heb daarna maat 42 overgetrokken en deze viel eerder als een maat 38.

Afgelopen week was het de laatste naailes voor de zomervakantie. In september beginnen we aan een nieuw naailesseizoen. Ik heb gewoon weer voor een jaar bijgetekend en daarmee ga ik mijn zevende jaar bij deze docente in. Vroeger heb ik al eens vier jaar bij iemand anders op les gezeten, totdat zij met lesgeven ging stoppen. 

De naailesavond is gewoon een avond voor mezelf met gelijkgestemden. Met sommigen zit ik allang op les, soms stoppen er cursisten en er komen ook weer nieuwe bij. Maar het is altijd gezellig!

na het water

Vraag van de dag: welke leeftijd zou je permanent willen zijn? 

Momenteel is er eigenlijk geen enkele leeftijd die ik beter of slechter vond dan de vorige. Ik ben nu half de vijftig en ik voel me lichamelijk goed en ik hoop dat dit nog lang zo zal blijven. Ouder worden vind ik niet erg, ik hoop alleen dat ik op den duur niet teveel ga mankeren. 

🐦 🐥 🐦 🐥 🐦 🐥 🐦

Dit is een jonge spreeuw:

Er zitten meerdere jonkies in de tuin en vaak zitten ze op dezelfde plek. Sinds afgelopen winter daalt er regelmatig een zwerm spreeuwen op ons gazon, terwijl we ze vroeger alleen maar zagen als de kersen rijp waren. Ik vind het leuke vogels en word er altijd een beetje blij van als ik ze zie. 

☔ ☔ ☔ ☔ ☔ ☔ ☔

Manlief moest voor zijn werk naar het Limburgse Valkenburg. Hij moet daar vaker heen, alleen was het deze keer om puin te ruimen van de overstroming van vorige week. In het pand van zijn werk had het water bijna tot aan het plafond gestaan en alle apparatuur, meubels en andere dingen konden weggegooid worden. Toen hij daar aankwam stond er nog twintig centimeter water in het pand en dat is nu weggepompt. 

Valkenburg was hermetisch afgesloten met geblindeerde hekken om ramptoeristen en plunderaars te weren. Er stonden beveiligers op de toegangswegen naar de stad en alle mensen die zonder geldige reden naar de stad wilden, werden weggestuurd. Ze hebben groot gelijk dat het op deze manier aangepakt wordt, want niemand zit daar nu te wachten op pottenkijkers of mensen die in de weg lopen. En op mensen met slechte bedoelingen al helemaal niet.

Door de straten kon manlief makkelijk rijden, dat viel hem nog mee. Er stonden overal containers om afval in te gooien en hij zei dat daar complete inboedels in verdwenen. Alles was verwoest door het water. Toch was de sfeer in de stad goed en hielp iedereen elkaar en zorgden de supermarkten voor eten, drinken, toiletpapier en andere producten. Ik las ook dat de Action, op eigen initiatief, een vrachtwagen vol met schoonmaakspullen naar Valkenburg gestuurd had. 

✍ ✍ ✍ ✍ ✍ ✍ ✍

Het lukt me de laatste tijd niet meer om op sommige WordPress-weblogs te reageren. Jammer, maar ik weet niet wat ik er mee aan moet. Ik gebruik al een nep e-mailadres op WordPress omdat mijn gewone al heel lang geweigerd wordt, maar nu lukt reageren dus helemaal niet overal meer. Dus sorry, maar ik lees wel gewoon overal mee, hoor.

garage

Vraag van de dag: wat zit er op je lievelingsbroodje? 

Ik lust eigenlijk wel alle soorten beleg, maar ik kies meestal toch geitenkaas of beenham als ik ergens een broodje eet. Thuis eet ik tussen de middag een boterham en vaak is dat met rauwkost, soep of gebakken champignons.

🍴 🍔 🍴 🍔 🍴 🍔 🍴

Mijn auto moest gekeurd worden en dat betekent dat ik hem een jaar heb. In dit jaar heb ik er slechts zevenduizend kilometer mee gereden. Ja corona hè! Ter vergelijking: in 'normale' jaren rij ik tussen de tien- en twaalfduizend kilometer per jaar. Van de garage kreeg ik een leenauto van zeven jaar oud mee, waarbij vijftienduizend kilometer op de teller stond, het kan dus altijd nóg minder! Daar is gemiddeld tweeduizend kilometer per jaar mee gereden. 

Als de auto voor de apk moet, laat ik hem ook altijd gelijk een beurt geven. Ik vind het wel makkelijk als alles op dezelfde dag kan en verder vind ik het belangrijk om mijn auto goed te onderhouden. 

Naar de garage gaan, is altijd wel een dingetje voor me. Ik kom daar al jaren, dat is niet het probleem. Onze Jus wilde monteur worden en bij diezelfde garage had hij in zijn examenjaar stage gelopen, hij kreeg er een zaterdagbaan aangeboden waar hij zeven weken voor zijn dood mee begonnen was en hij zou daar zijn mbo-opleiding gaan volgen. Vlak voor zijn dood wisten we dat hij daarvoor aangenomen was. De eerste keer dat ik na zijn overlijden met mijn auto naar die garage moest, heb ik tranen met tuiten gehuild. Het was toch wel zo ontzettend moeilijk! Daar had zijn toekomst gelegen en het deed zo verdomde veel pijn om daar te zijn! Zijn werkschoenen hadden nog al die maanden daar gestaan en ik heb gevraagd of ze die in mijn auto wilden zetten. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om dat zelf te doen. 

De interesse van Jus ging meer naar motors uit dan naar auto's. Misschien zou hij ooit een eigen motorbedrijf begonnen zijn... of in elk geval bij een motorgarage zijn gaan werken. Het heeft helaas niet zo mogen zijn...

hoedje

Vraag van de dag: wat waren enkele van de keerpunten in je leven? 

Het grootste keerpunt was uiteraard het overlijden van onze jongste zoon. Van het ene op het andere moment is alles totaal anders en wordt het leven ook nooit meer zoals het ooit was.

Ook de geboorte van onze oudste was een keerpunt, positief gezien dan. Vanaf dat moment waren we een vader en een moeder met een kind en vormden we een gezin. 

❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤

Kijk, ik naaide een hoedje:

Omdat mijn scheiding nogal eens wil verbranden, draag ik altijd een pet als het mooi weer is. Het probleem hierbij is dan weer dat mijn haar vaak niet meer over mijn oren valt, waardoor mijn oren weer niet goed beschermd zijn tegen de zon. Ik smeer wel, maar toch...

Mijn broer, die heel veel buiten is, had een vissershoedje gekocht, want hij had een plekje op zijn oor. Het vissershoedje beschermde zijn oren. En dat was voor mij aanleiding om eens op zoek te gaan naar een patroon voor een hoedje voor mezelf. Het patroon vond ik hier: klik! Ik verkleinde het patroon een klein beetje, want ik ben een klein mensje met een klein hoofd 😀. Tussen mijn restlappen vond ik nog een mooi stuk stof waar ik ooit al eens een rok van genaaid had en voor zowel de binnen- als de buitenkant van het hoedje gebruikte ik dezelfde stof. 

🍔 🍕 🍔 🍕 🍔 🍕 🍔

Ik ben weer met mijn vriendin wezen wandelen. Haar conditie is erg slecht na een operatie en bestraling. Ze voelt zelf gelukkig wel al verbetering. We lopen heel erg langzaam en af en toe moet ze uitrusten maar ook langzaam komen we er wel. Na de wandeling zijn we wezen lunchen. Op het terras zaten een paar bekenden die vroegen of we bij hun kwamen zitten. Het werd een gezellig lunch.

voddebaal

Vraag van de dag: wanneer was de laatste keer dat je een boom beklom? 

Ik een boom beklimmen? Ik geloof niet dat ik dat ooit al eens gedaan heb!

🌲 🌴 🌲 🌴 🌲 🌴 🌲

Zoya, de herdershond, is aan het verharen. Haar 'kraag' bestaat momenteel uit allemaal losse plukken haar. We noemen haar dan ook liefkozend 'voddebaal'. 

Ze heeft een hekel aan kammen en borstelen en gaat altijd, heel handig, op haar rug liggen als je haar kamt en zodra je haar halsband loslaat verdwijnt ze als een speer naar binnen toe. Eigenlijk is die stoere hond een enorme flauwerik.

Het juffertje-in-het-groen begint te bloeien:

Veel zaaigoed is niet opgekomen, maar het juffertje gelukkig wel en de alyssum ook:

De rood-zwarte streepwants:

Deze soort wordt ook wel pyjamawants genoemd en dat klinkt veel leuker, vind ik. Hij zat op de dille en toen ik een foto wilde maken liep hond Bee langs en viel hij van de plant af. Bee kon er niet mee zitten: die ging liggen en gaapte een keer.

Ik wil je een fijne dag wensen!