werktas

Mijn tweede werkweek is ingegaan en ook deze week (en de komende weken) werk ik nog op therapeutische basis. Dat houdt in dat het werk en de uren aangepast zijn naar wat ik aankan. Vorige week was ik best wel moe (het was dan eigenlijk ook best een week met veel emoties en ik denk dat dit ook wel meespeelt) maar gisteren ging het werken me gelukkig al een stuk beter af.

Ik nam gisteren mijn tas mee naar huis, die ik in mijn vorige functie gebruikt had. Deze zogenaamde documententas nam ik altijd mee naar cliënten omdat er lijsten en andere dingen inzaten die ik nodig kon hebben. Ook zaten er spullen in die ik nodig had voor het plannen van de werkroosters zoals (belangrijke) papieren, tipp-ex, een schaar, plakband en accentueerstiften. Ik moest al die spullen altijd meesjouwen omdat ik op mijn werk geen vast kantoor had. 

Thuis leegde ik de tas: het papierwerk ging bij het oud papier en de rest in lades, want al die kantoorartikelen had ik ooit van huis meegenomen en waren dus mijn eigendom.

Alleen jammer van die tas.... Ik kocht deze vorig jaar in Rotterdam in een kringloopwinkel voor een euro en het is een enorm handig ding. Ik heb hem maar opgeborgen, want wegdoen vind ik eigenlijk zonde en misschien komt hij ooit nog wel eens van pas.

Maar wat is het heerlijk om alles van mijn oude baan op te mogen ruimen. Gewoon los te kunnen laten. Het geeft me echt een goed gevoel. Ik heb een nieuwe start gemaakt en ik weet eigenlijk wel zeker dat dit een goede keuze geweest is, ook al ben ik nog maar net begonnen.

tijdelijk abonnement

Zoals ieder jaar rond deze tijd, kun je ook nu weer bij Kruidvat een tijdelijk abonnement op een tijdschrift nemen. Je koopt voor €9,95 een voucher en je kan kiezen uit 60 titels. Van de weekbladen krijg je dan elf edities en van de maandbladen vijf edities. Kijk hier voor de gegevens: klik!

Al jarenlang doe ik aan deze actie mee en ik koos altijd voor de Knip mode, maar daar ga ik deze keer niet voor kiezen want ik heb inmiddels al heel erg veel zelfmaakmodebladen in de kast liggen. Genoeg is genoeg en op den duur is het zoeken naar een geschikt patroon bijna een dagtaak geworden ;-) Daarom gaat het dit jaar iets anders worden en ik twijfel tussen Landleven of Buitenleven. En welk blad ik ook kies, het is een blad om te bewaren en om regelmatig eens door te bladeren en om later nog eens iets terug te lezen.

Ik vind het een mooi cadeautje voor mezelf.

Een voucher kun je vanaf 12 november t/m 2 december bij een Kruidvatfiliaal of online kopen.

veel bekijks

Nadat we gisteren een enorm moeilijke dag hadden, konden we vandaag wel wat frisse lucht gebruiken. We gingen in de buurt wandelen en toen we van huis weg reden, zou het volgens mijn weerapp gaan regenen. Ik trok voor de zekerheid maar een jas met een capuchon aan. Verder nam ik alleen maar mijn telefoon en mijn rijbewijs mee en meer niet. De foto's nam ik met mijn telefoon.

Lange tijd bleef het bewolkt, maar naarmate we verder liepen, werd het steeds lichter en brak de zon af en toe door. Die beloofde regen kwam gelukkig niet.

We hadden onderweg best wel veel bekijks:

Al die beesten vonden die twee wandelaars maar wat interessant!

Het was fijn om even uit te waaien en we knapten ervan op. 

Gisteren stonden we stil bij de geboortedag van Jus. We hadden lieve mensen om ons heen en het is voor ons goed om dit samen met anderen te beleven en om het verdriet te kunnen delen.

Ik krijg trouwens regelmatig als reactie, dat men niet altijd weet hoe te reageren op mijn verdriet. Wat moet je tegen iemand zeggen die iets ergs meegemaakt heeft en veel verdriet heeft? Ik zal gelijk maar zeggen, dat ik ook niet altijd weet wat ik tegen anderen moet zeggen die het moeilijk hebben. Daarom reageer ik zelf heel vaak gewoon met 'sterkte' ergens op of  'heel veel sterkte'. Ik vind zelf namelijk dat juist dat 'sterkte' gewoon heel erg op zijn plaats is als iemand het moeilijk heeft.

De nieuwe week is weer begonnen. Het wordt een drukke week waarin ik twee hele leuke afspraken heb, maar daarover later meer.

herdenken

We zaten op het werk aan de koffie en er werd over verjaardagen gepraat: een collega had gisteren de verjaardag van haar dochter gevierd die 27 geworden was. De zoon van een andere collega is zondag jarig en ze had het over de taart en hapjes die ze zou kopen. Haar zoon wordt 21 en dit wordt groots gevierd.

Ik hield mijn mond. Ik was te emotioneel om iets te zeggen. Morgen zou onze Jus 19 jaar geworden zijn. Voor ons is het geen feest meer op deze dag, we kunnen hem alleen nog maar herdenken. 

We zijn niet alleen morgen. We verwachten overdag vrienden van Jus en om half zeven 's avonds, het tijdstip dat hij geboren werd op 10 november 1999, zullen we hem samen met de familie herdenken. 

Vandaag ging ik boodschappen doen, want iedereen blijft morgenavond een broodje eten en ik voelde me zo leeg. Ik had zo graag taart en hapjes voor de verjaardag van Jus gekocht en nu liep ik daar met een volle winkelwagen, vol met lekkere dingen, om te nuttigen nadat we hem herdacht hebben. Wat zal ik blij zijn als morgen voorbij is.

Jus is er niet meer. 

Bron: Pinterest

pracht en praal

Momenteel is bijna iedere ochtendlucht gevuld met rood, oranje en geel. Op bovenstaande foto zie je mijn uitzicht vanuit de woonkamer. Niet slecht toch? Om de foto te nemen ben ik wel even buiten gaan staan, want ik neem niet graag foto's door het raam heen. 

In de tuin sterven de blaadjes af.

Er zijn bessen, sierfruit en zaaddozen.

En de lampionnetjes hebben hun beste tijd gehad. 

Ze raken in verval.

Een rondje door de tuin leverde mooie plaatjes op. 

Het was vandaag te mooi weer om binnen te zitten. Ik werkte een half uurtje in de tuin en daarna stapte ik in de auto en reed ik richting het strand.

En daar wandelde ik zes kilometer. 

Eergisteren was het ook van dat mooie weer en toen liep ik samen met mijn vriendin ook zes kilometer. Van het weekend wordt het waarschijnlijk slecht weer, dus mocht ik dan niet gaan wandelen, dan heb ik die twaalf kilometer die ik minstens iedere week probeer te lopen, nu al gehaald.

aan de slag

En hoe ging dat nou, terug gaan werken?

Eigenlijk wel goed. Ik heb heel veel gepraat, wat ik wel verwacht had. Iedereen wilde weten hoe het met me ging. Maar ik kreeg ook te horen dat ik er wel beter uitzie dan een paar weken terug, maar er eigenlijk nog steeds slecht uitzie en dat is niet vervelend om te horen, want het is iets wat ik zelf ook wel zie als ik in de spiegel kijk. Ach ja, ik kan daar weinig aan veranderen. Ik ben al lang blij dat ik me tenminste wel al beter voel en dat ik uit die depressie ben.

Ik had een gesprek met de teamleider van mijn oude team. En na de normale formaliteiten hadden we een heel erg persoonlijk gesprek. Zij gaat namelijk deel uit maken van mijn familie (ze heeft sinds kort een relatie met één van de kinderen van mijn broer) en daar ben ik heel erg blij om. Ik mag haar heel erg graag. 

Mijn vaste cliënten heb ik ervan op de hoogte gesteld dat ik niet meer bij hun kom werken. Ze vonden het allemaal jammer en dat wist ik wel. Ik kom al vele jaren bij mijn vaste cliënten en dan spreek ik van tussen de zeven en de twaalf jaar. Ik wilde ze graag persoonlijk vertellen dat ik niet meer kom en gelukkig kostte het me geen moeite: ik heb de stap gezet om in een ander team te gaan werken en ik heb daar vrede mee.

Na een paar uurtjes werken, was ik helemaal op. En ook dat was te verwachten. Ik ging nog even naar mijn ouders toe, dronk een glas thee met ze en ging daarna naar huis. Terug naar mijn eigen plekje, met mijn eigen spulletjes en beesten. Terug naar de rust.

Ik was nog maar net thuis toen ik een berichtje van een collega uit mijn nieuwe team kreeg. Ze was vrij, maar was toch erg benieuwd hoe mijn eerste werkdag me vergaan was. Hoe lief was dat!

Thuis heb ik niet veel meer gedaan, alleen nog gekookt en voor de rest niets meer. En om negen uur lag ik in mijn bed, waar ik als een blok in slaap viel.

 Het voelt goed om weer te gaan werken en om weer een beetje onder de mensen te komen. Ik werd met open armen door mijn collega's ontvangen, wat me heel erg goed deed. Ik kan terugkijken op een vermoeiende maar fijne dag. Pas vrijdag ga ik weer een paar uurtjes werken en zo heb ik genoeg tijd om te bekomen van mijn eerste werkdag.

nieuwe ronde, nieuwe kansen

Straks ga ik een paar uurtjes werken. Na veertien weken thuis gezeten te hebben, is het tijd om terug te gaan naar de werkvloer. En nu zal de één misschien denken van 'fijn voor je' en de ander zal misschien denken van 'zal je dat nu wel doen?' En ja, ik ga het doen. En ik moet er gelijk bij zeggen dat ik niet alleen al een heel stuk opgeknapt ben, maar dat ik ook een baan in een ander team aangeboden kreeg, die ik niet wil laten liggen. Er kwam een vacature en als ik niet zou toehappen, dan zou de baan misschien naar een ander kunnen gaan. Het werk is niet nieuw voor me, het is hetzelfde werk maar dan in een ander team maar waar wel de kans op sleur minder groot is. Ik ga het gewoon proberen en ik krijg ook de kans om het op mijn eigen tempo te doen en ik moet aangeven of het wel of niet gaat.

Vandaag heb ik nog een gesprek met mijn oude teamleider, die mijn gegevens zal overdragen aan mijn nieuwe teamleider. Ik wil ook een paar van mijn cliënten gaan vertellen dat ik niet meer terugkom. En nee, dat kon nog niet eerder omdat het pas sinds afgelopen donderdag officieel is. En vanmiddag zie ik de planner van mijn nieuwe team, waar ik nog wat dingen aan moet doorgeven.

Als ik zie hoe het veertien weken geleden met me ging en waar ik nu sta, dan ben ik best wel opgeknapt. Of ik ooit de oude zal worden, weet ik niet, maar dat was ik toch al niet meer. Ik ben nog wel moe, slaap nog altijd slecht, heb nog altijd minder energie dan eerst, maar dat rotgevoel is weg, ik ben uit die depressie. En ik ga ervoor waken, dat ik geen terugval krijg. 

De komende weken werk ik op twee dagen een paar uurtjes en als dit goed gaat, worden de uren later uitgebreid, totdat ik uiteindelijk mijn normale uren werk en dat zijn er niet veel, want ik heb al jaren een contract van maar zestien uur en dat wil ik graag zo houden.

Mijn boterhammen zijn gesmeerd, mijn salade is gemaakt. Straks ga ik er weer tegenaan.
En ik heb zin om deze nieuwe stap te maken.