duiven

Onze vakantie is voorbij en we hebben twee goede weken gehad. Wij nemen in twee keer zomervakantie op en in september hebben we daarom nog een week. Twee weken voor de zomervakantie en een week erna, zo doen we het al sinds we niet meer afhankelijk van de schoolvakanties zijn. 

🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞

In onze tuin zitten veel duiven. Manlief heeft een grote hekel aan ze, want ze schijten alles onder. Ik moet toegeven dat ze ook behoorlijk wat kabaal kunnen maken met hun gefladder. Duiven kunnen ook ziektes overbrengen en worden daarom weleens vergeleken met ratten. 

Maar kijk nou toch:

Als je zo'n jonkie ziet... dan is dat toch lief, hè?

Het nest zit naast de voordeur in de blauwe regen, op ooghoogte en ik kan er zo in kijken zonder rare fratsen uit te moeten halen. Er zitten wel meerdere vogelnesten in de tuin, maar die zitten allemaal een stuk hoger of beter verstopt en die laat ik dan ook met rust.

 

🎂 🎂 🎂 🎂 🎂 🎂 🎂 🎂

Vandaag mag manlief 57 kaarsjes uitblazen! Hieperdepiep hoera!

🎈 🎈 🎈 🎈 🎈 🎈 🎈 🎈

over de dijken

Al heel mijn leven woon ik in Zeeland en door waar wij wonen, zijn we vooral georiënteerd op België. Dat is voor ons namelijk een stuk dichterbij en toegankelijker dan de rest van Zeeland. We gaan ook vaak wandelen in België: zo maakten wij dit jaar vijftien keer een wandeling in België tegen vier keer in Nederland. Dus bedacht ik dat het hoog tijd werd om dit weekend een keer niet in België te gaan wandelen, maar in Zeeland en wel in de Zak van Zuid-Beveland. Wat mij betreft is dit één van de mooiste stukjes van Zeeland die ik ken.

We gingen naar Oudelande en dan om vooral in het buitengebied te gaan wandelen.

De Zak is ontstaan door eeuwenlang inpolderen. Steeds werd een nieuw gebied veroverd van de zee en zo ontstonden er dijken. Het kleine gebied heeft honderden kilometers dijk.

(Bron: Google Maps)

Oudelande zelf is trouwens een geweldig mooi dorpje.

Een leuk weetje is dat in het dorp zelf geen verkeersborden te vinden zijn. Op deze manier blijft het dorp er mooi uitzien. 

We verlieten het dorp en maakten een wandeling van bijna tien kilometer.

Hier staan de aardappelplanten in bloei:

En er zijn veel boomgaarden in dit gebied:

Een paar jaar geleden hebben wij in de Zak gewandeld toen de fruitbomen bloeiden. Dat was ook erg mooi. 

We hebben mooie huizen gezien en hebben over leuke paden gewandeld.

Onderstaande schuur dateert uit 1700:

Een schuur die alle oorlogs- en natuurgeweld heeft weten te overleven.

We kwamen onderweg verschillende kraampjes tegen. Niet overal nam ik een foto van, maar wel van de kraampjes die opvielen.

Hierboven werden eieren, jam, siroop en walnoten verkocht. En daarnaast ook handwerkjes, schoenen en planten. Er zat ook een minibieb bij. De boeken kon je gratis meenemen, zoals dat bij een minibieb gaat.

Ik kocht er kweeperengelei: 

Op de terugweg naar huis stopten we nog even bij de Westerschelde om over het water naar de overkant, waar wij wonen, te kijken.

En thuis at ik een beschuitje met kweeperengelei. Heerlijk!

plukken

Vorig jaar ging ik nog bloemen in een pluktuin van iemand anders plukken. Nu heb ik mijn eigen pluktuin.

Het zijn bloemen van vaste planten die ik al had en bloemen van een zaadmengsel van snijbloemen en van een bijenmix. 

Onderstaand klein kratje met flesjes kocht ik vorig jaar in een kringloopwinkel:

Met porseleinverf stipte ik er bloemetjes op en al vanaf het vroege voorjaar staat het kratje op de keukentafel met bloemen erin. Uiteraard ook bloemen uit de eigen tuin. 

🌼 🌺 🌼 🌺 🌼 🌺 🌼

Het etentje gisteren was geslaagd en iedereen vond het lekker wat ik allemaal gemaakt had. Er is ook flink doorgegeten. En ik heb zelf ook genoeg tijd gehad om te praten. 

Mijn jongste broer en de oudste broer van manlief zaten naast elkaar. Beiden waren vorig jaar ernstig ziek: de ene had bloedvergiftiging en heeft drie maanden in het ziekenhuis gelegen, de ander had een kwaadaardige tumor en als de chemo's niet aangeslagen zouden zijn, was het einde verhaal voor hem geweest. 

Broer krijgt over een maand weer een petscan en de verwachting is dat de bacterie uit zijn lichaam zal zijn. Hij ondervindt nog dagelijks de gevolgen van zijn ziekte: lang staan of ver lopen kan hij niet meer en zijn rechterhand kan hij bijna niet meer gebruiken, door beschadigingen van een groot abces dat daar gezeten heeft. Maar hij is positief en is al sinds zijn ontslag uit het ziekenhuis, eind december, hard aan het oefenen om weer op kracht te komen. Komende week begint hij met een paar uurtjes aangepast werk.

Zwager kreeg zes chemo's en daarna heeft hij een hele tijd op een operatie moeten wachten. Vier weken geleden is de tumor operatief verwijderd en ook een ander kwaadaardig plekje hebben ze kunnen weghalen. Hij herstelt goed, fietst veel en werkt inmiddels alweer halve dagen. 

Het is fijn dat het redelijk goed afgelopen is, want het allemaal heel anders kunnen lopen. Mijn broer wacht nog een paar (grote) operaties en het is te hopen dat bij zwager de kanker nu niet meer terugkomt. Voor hem was dit de tweede keer dat hij kanker kreeg. 

🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen. 

feestje

En toen zat het er toch echt op voor zoonlief: vanaf morgen is hij een vrij man, voorlopig dan toch. Het was vandaag zijn laatste werkdag, nadat hij een week of zes geleden ontslag nam. De komende maanden is hij vrij en in tussentijd zal hij naar een andere baan zoeken. Misschien had ik het er de afgelopen dagen wel moeilijker mee dan hem. Ander werk zoeken zal geen probleem zijn, maar bij dit bedrijf volgde hij zijn opleiding en de eerste jaren heeft hij het er enorm naar zijn zin gehad. En ook al was het zijn werk, we waren toch begaan met het bedrijf. 

Het is toeval, maar morgen 'vieren' we het toch een beetje. Eigenlijk vieren we zijn en de verjaardag van manlief, maar toch... op zijn eerste vrije dag hebben we twaalf eters. We hebben nagedacht wat we kunnen eten: barbecue of eten halen bij de chinees... maar dat gaat het toch niet worden, want ik heb besloten om zelf te koken. Het volgende komt op tafel: varkenshaas in champignonroomsaus, kip in satésaus, kip in kaassaus, salade, erwten, gegrilde groenten en friet. Ik ben niet van het koken met zakjes, dus alles maak ik zelf. Best goed voor iemand die niet graag kookt, hè? 

De boodschappen zijn al binnen, het huis is aan kant. We moeten alleen de boel nog een beetje 'verbouwen' zodat we allemaal in de woonkamer kunnen eten. Maar daar kan zoonlief mooi mee helpen. Die is nu toch thuis. 

heide

Manlief en ik bedenken om de beurt waar we gaan wandelen. En het maakt niet uit of we dan bij ons in de buurt of ergens anders heengaan of op vakantie zijn, het is zijn of mijn dag. We doen het zo al jaren en dat bevalt ons goed. 

We hebben nog vakantie, manlief en ik, en eergisteren was het zijn dag. We gingen naar De Mechelse Heide in Nationaal Park de Hoge Kempen: klik!

Niet direct naast de deur, maar als je eens iets anders wilt zien, dan moet je daar soms en stuk voor rijden. We maakten er gewoon een dagtrip van. 's Morgens om acht uur reden we van huis weg, onderweg kochten we broodjes voor tussen de middag en dronken we ergens koffie. Tegen elf uur begonnen we aan een wandeling van twintig kilometer!

Van 1907 tot 1987 was hier een steenkoolmijn en daarvan zijn deze schachtbokken (het zijn er twee) een overblijfsel:

Ook de terrils, heuvels van steenafval, zijn een overblijfsel van de mijnbouw:

Het gebied werd in de ijstijd gevormd door puin en stenen uit de Ardennen en later door zeewinden bedekt met zand. Bos, heide, heuvels, zwerfkeien, water, zandverstuivingen... we hebben het allemaal gezien.

De dag begon stralend blauw en zachtjesaan kwamen er steeds meer wolken. Het was niet erg, want het was best wel warm en zo liepen we niet constant in de volle zon.

Het was niet druk. We hebben soms kilometers achter elkaar gelopen zonder andere mensen te zien. Straks, als de vakanties beginnen, zal het er wel drukker zijn.

De Mechelse Heide is één van de grootste heidegebieden in Vlaanderen. Het is nog niet de tijd van de bloeiende heide, maar een enkel plantje deed toch al een beetje zijn best:

Of het is een vroege soort, dat kan natuurlijk ook 🤔

De berkenkielwants:

Dit insectenhotel werd goed bevolkt door allerlei beestjes die af en aan vlogen:

Ik vond het een mooi insectenhotel, niet zo keurig maar met een meer natuurlijke uitstraling en het was een succesnummer, gezien het grote aantal insecten dat we zagen.

Om zes uur 's avonds, na zeven uur op de Mechelse Heide geweest te zijn, zat onze wandeling er op. We hebben regelmatig gerust en halverwege de wandeling op een terrasje iets gedronken. Op de terugweg naar huis zijn we bij een fastfoodrestaurant gestopt voor een snelle hap. In uitgebreid dineren hadden we geen zin. 

De dag erna heb ik de hele dag spierpijn in mijn bovenbenen gehad. Wandelen door een soms glooiend landschap, heuvels beklimmen, soms door zand ploeteren... en ja, dan ook nog eens dubbel zoveel kilometers dan normaal lopen, dat gaat toch een beetje in de benen zitten. Maar, we kunnen terugkijken op een mooie wandeling. 

Dat had manlief goed uitgezocht!

verrassend

Doordat we vorige week over Het verdronken Land van Saeftinghe vlogen, werd ik gelijk geïnspireerd om daar in de buurt te gaan wandelen. Niet bij Saeftinghe zelf, want daar zijn we al meerdere keren geweest en we hebben een paar jaar geleden ook een excursie daar gedaan. En ook naar Doel(klik) wilde ik niet. We gingen daarom afgelopen weekend naar Verrebroek.

Ik had nog nooit van het plaatsje gehoord en toen we aan onze wandeling begonnen dacht ik nog van mwah, maar het werd gelukkig steeds mooier.

We parkeerden de auto bij de kerk en Vlaanderen zou Vlaanderen niet zijn als we geen kapelletjes tegen zouden komen. 

En wat kun je doen met een saaie schutting? Nou dit:

Onze wandeling ging voor het grootste deel door het buitengebied.

Het was een bewolkte dag met af en toe zon en om te wandelen was het heerlijk. 

Het is toch zo'n heerlijke tijd van het jaar met al die bloemen!

De rupsen van de sint-jacobsvlinder op het jacobskruiskruid:

Soms lopen we en lijkt het niet op te schieten, maar nu leken we wel kilometervreters. En niet omdat we nu sneller dan normaal liepen, maar gewoon omdat het een leuke wandeling was. Het heeft me wel een beetje verrast. 

Het havengebied van Antwerpen was steeds dichtbij.

(Bron: Google Maps)

Linksonder op de satellietfoto ligt Verrebroek en rechts zie je een deel van de haven. Antwerpen is, na Rotterdam, de tweede grote havenstad van Europa.