shoppen

Een dagje winkelen met vriendinnen... ik doe dat zo graag! Dat begint al met de rit ergens heen, het koffiedrinken, ergens lunchen, nog iets drinken, dineren, shoppen en aan het eind van de dag de terugrit naar huis. En ondertussen kletsen en lachen we wat af!

We gingen naar Rotterdam. Van Koningsdag, de dag ervoor, was niks meer te zien. Voetbalsupporters voor Feyenoord-Marseille zijn we vrijwel niet tegengekomen. En het is ons niet opgevallen dat er mensen op pad waren naar Ahoy voor de Vrienden van Amstel Live. Het viel reuze mee met de drukte in de stad. Ook op de weg was het rustig en we hebben nergens in de file gestaan.

We kregen een tip om de auto in de Interparking bij de Markthal te parkeren. Vooraf reserveren en vervolgens slechts tien euro voor een hele dag parkeren kwijt zijn. Dat is mooi!

Ik vertrok om 7.15 uur, pikte mijn vriendinnen op, reed 170 km naar Rotterdam, zette 19.000 stappen, reed 170 km terug, zette mijn vriendinnen af en om 20.45 uur was ik thuis. En nu... kun je me opvegen! Gelukkig heb ik vakantie. Mijn vriendinnen zijn slechter af want die moesten vandaag gewoon naar hun werk toe.

luizenpot

 Een tijd geleden liet ik deze foto zien:

En daar schreef ik dit over:

Een paar jaar geleden waren we een paar dagen in de buurt van het Belgische Hasselt op vakantie. Het bleek dat weekend open-tuinen-weekend te zijn en tijdens een fietstochtje kwamen we langs een tuin waar we een kijkje mochten nemen. De tuin was mooi, maar de eigenaresse had nog een andere hobby en dat was boetseren. De hele tuin stond vol met beeldjes en deze vond ik toch wel zo leuk. Ik nam me toen voor om ooit eens zoiets te maken.

Na enig speurwerk kwam ik tot de ontdekking dat die hoedjes luizenpotten genoemd worden. Je vult ze met stro, zet ze op een stokje in de tuin en met een beetje geluk komen er oorwormen of lieveheersbeestjes in wonen en die eten bladluizen. De hoedjes zijn dus niet alleen decoratief maar ook nog eens nuttig.

Ik ben de laatste tijd op zoek geweest naar verschillende boetseertechnieken. Het eerste wat ik tegenkwam was powertex (textielversteviger), maar daar weet ik weinig van af en daar zou ik eerst een workshop van willen volgen. En ook gewone klei viel af, want ik heb geen keramische oven. Ik probeerde betonklei, maar dat vind ik niet prettig om mee te werken. Dus heb ik toch maar een hoedje van luchtdrogende klei gemaakt. Het is maar even afwachten wat dat buiten doet. 

Dit is het geworden:

Ik rolde de klei met de deegroller uit, vouwde er een hoedje van en liet deze over de hals van een fles drogen zodat het hoedje mooi in vorm bleef, maar vandaar ook de verdikking halverwege het hoedje. Na vierentwintig uur drogen verfde ik het hoedje met acrylverf. Daarna heb ik er een paar lagen vernis over gezet. Ook de binnenkant verniste ik mee, om het toch maar zoveel mogelijk waterdicht te maken. Hopelijk gaan de torren daar geen last van hebben. 

Momenteel pas ik op de dieren van iemand die op vakantie is en daarvandaan nam ik een plukje hooi (er was geen stro) mee. Dat hooi heb ik met bloembindersdraad om een bamboestokje vast gemaakt en daar kon ik het hoedje overheen schuiven. 

Ik vind het leuk geworden!

heb je tijd...

...voor foto's van bloemetjes? Daar komen er namelijk een paar van 😀

We reden gisteren al bijtijds weg om naar de Keukenhof in Lisse te gaan. 

Ik kon de door mij gewonnen entreekaarten daar ophalen en daarna kon het feest beginnen.

Ik kan alvast verklappen dat ik het woordje 'mooi' een keertje of duizend gezegd heb, daar in de Keukenhof. Dit vond ik mooi, dat vond ik mooi, die tulp was mooi, die bloem was mooi, die combinatie was mooi, het weer was mooi.

 Kortom: het werd een mooie dag!

 

Een pad van blauwe druifjes:

De perken met verschillende kleuren of combinaties van verschillende soorten bloemen, vond ik wel inspirerend. Het lijkt me wel leuk om zoiets in het klein in onze eigen tuin te doen.

Toen wij om half elf aangekomen waren was het al druk en het werd alleen nog maar drukker.

Zoveel mensen, zoveel verschillende nationaliteiten.

En toen we om half vijf de Keukenhof verlieten gingen er nog steeds nieuwe bezoekers naar binnen.

Wat ben ik blij dat ik entreekaarten gewonnen had. Ik heb van de eerste tot de laatste minuut van mijn prijs genoten!

ongewenst gedrag

Ongewenst gedrag in de zorg. Ik denk dat dit van alle tijden is. Opmerkingen van seksuele aard, body shaming, kleineren, agressie, handtastelijkheden... Sinds 1987 ben ik in de zorg werkzaam en het is er altijd al geweest, maar de laatste jaren is het vooral alleen maar erger geworden. En eigenlijk pikken we het nog veel te veel en doen we vaak iets met een lachertje af. En nee, daardoor is het niet onze schuld dat dit gedrag er is. Degene die daar verantwoordelijk voor is, is nog altijd de cliënt zelf. Want geloof me, de meesten weten donders goed wat ze doen. Als het over dementie gaat, dan is het een ander verhaal, maar waar ik het over heb is gedrag van mensen die nog goed bij de tijd zijn. 

Er zijn cliënten op mijn werk waar we niet alleen naartoe gaan. We beschermen elkaar. Onze vakantiehulpjes laten we al helemaal niet alleen bij deze personen werken. Dat zijn meisjes van zestien/zeventien jaar. We leggen ze uit wat we meegemaakt hebben of wat ze kunnen verwachten. Hoe sommigen kunnen reageren of kunnen doen. Je hebt mannen die vervelende seksuele opmerkingen maken en je hebt ook rukkers.

Ook vrouwen kunnen erg vervelend doen. Er zitten stokers tussen, van die mensen die straatstenen kunnen laten vechten. We worden soms beschuldigd van dingen die we niet gedaan hebben of voor leugenaars uitgemaakt. Mensen waar je geen goed voor kunt doen en die altijd wel iets te klagen hebben, hoe goed je ook je best doet. Of je bent te dik of te dun of te traag of te snel en word daar op afgerekend.

We krijgen cursussen om te leren hoe we in bepaalde situaties moeten reageren. Dat zijn e-learnings en ook praktijktrainingen. We leren omgaan met agressie bij cliënten, maar dan nog is iedere situatie anders, is iedere mens anders. Je hebt te maken met onmacht en frustratie, maar ook met onredelijkheid. Zo kreeg mijn collega gisteren van iemand te horen dat ze gvd moest opdonderen. Ik stuurde vervolgens een bericht in het team rond, waarin ik dit voorval meldde. Onze baas belde eind van de middag naar me en het eerste wat hij zei was dat het niet aan ons lag en dat hij hier volgende week op terug zal komen. 

We hadden gisteren een teamuitje en dan word er ook wel over het werk gepraat, ook hadden we het over ongewenst gedrag. Eigenlijk maken we daar veel te weinig melding van. We kunnen zelf niet in de dossiers rapporteren en geven soms iets door aan iemand die dat wel kan, maar omdat ongewenst gedrag melden via deze omweg gaat, laten we het te snel achterwege. We hebben met elkaar afgesproken dat dit moet veranderen. Voor onszelf en ook voor de andere collega's, zodat een cliënt veel sneller aangesproken kan worden. 

Gelukkig zijn er ook heel veel leuke en lieve cliënten, meer dan vervelende. We lachen ook heel wat af op het werk en dat is waarom ik het ook zo graag doe. Ik zeg ook altijd dat we van iedere dag een feestje proberen te maken en dat lukt meestal ook wel. 

prijs

Onze herdershond is graag buiten, meestal ligt ze op dezelfde plaats in de tuin, vanwaar ze goed uitzicht heeft en de weg in de gaten kan houden. Bee'tje loopt meestal haar vaste rondje door de tuin en gaat daarna weer binnen liggen. 

Ik was gisteren bijna de hele dag in de tuin aan het werken. Mijn nieuwe kleine border heb ik ingezaaid met eenjarige bloemen. En een stuk grond waar de courgettes en pompoenen moeten komen ben ik nu onder handen aan het nemen. Momenteel steek ik erg veel tijd in de tuin.

Nog een paar dagen werken en dan hebben man en ik vakantie. Myriam gaf vorige week de tip om Floriala Brussels eens te bezoeken. We hadden daar al plannen voor gemaakt, maar toen ik gisteravond voor het slapengaan nog even in mijn mailbox keek, zag ik dat ik toegangskaarten voor de Keukenhof gewonnen heb. En ik die nooit iets win....! In plaats van naar Brussel zullen we daarom naar Lisse gaan. De Keukenhof zal nog contact met me opnemen en dan zien we wel wanneer we zullen gaan. Ik vind het echt enorm leuk dat ik gewonnen heb en heb er nu al zin in! En Brussel komt dan volgend jaar wel. 

groen

We hadden niet zo heel veel tijd voor een wandeling, want we moesten naar een verjaardag toe. Het werd daarom een wandeling in de buurt en eigenlijk zouden we ook niet zo'n hele grote afstand afleggen, maar uiteindelijk liepen we toch nog acht kilometer.  

Alle foto's die ik maakte zijn groen. Gras, bomen, struiken en planten. 

Opeens is niet alles meer grauw en grijs, maar hebben de bomen blaadjes, al is het soms nog voorzichtig, zoals bij de bomen hieronder:

Dovenetel: 

Fluitenkruid:

En boshyacint:

Die is ooit ook in onze eigen tuin aan komen waaien en ieder jaar wordt ons polletje boshyacinten groter. 

Mijn moeder vierde haar achtentachtigste verjaardag. Het werd een gezellige middag en met negen personen lekker overzichtelijk. Heerlijk dat we het gewoon weer konden vieren!

bingo

Moet je zien:

Is het niet geweldig?

Zoveel verschillende kleuren...

Vroeger waren hier geen bollenboeren, maar de laatste jaren zie je hier steeds vaker bollenvelden verschijnen. Ik snap wel waarom toeristen ervoor naar Nederland komen. Zelf ga ik ook een kijkje nemen als ik ergens bloeiende bollen of een perceel met andere bloeiende bloemen zie. 

👌 🌷 👌 🌷 👌 🌷 👌

"Zaterdag is het bingo en er mag iemand mee," zei mijn moeder hoopvol. Mijn zus kon niet en ik moest het even met manlief bespreken. Toen ik mijn moeder belde om te vertellen dat ik mee zou gaan, was ze blij. In plaats van vanmorgen, reed ik daarom vanmiddag naar haar toe.

Tja, bingo en Mevrouw W... dat gaat niet zo goed samen! Ik doe wel vaker mee met bingo, vind het ook leuk om te doen, maar iets winnen... nee hoor! Mijn moeder viel ook niet in de prijzen. Maar het maakt niet uit: we hadden een gezellige middag.

bollen

Hopelijk ga ik je niet vervelen met mijn bloemetjes, maar ik kan het niet laten om foto's te nemen en te plaatsen...

In de tuin hadden we altijd wel tulpen staan, alleen heb ik er vorig jaar best veel bij geplant en het is nu iedere keer afwachten wat er uit een bol tevoorschijn komt. Deze tulpen bloeien op het ogenblik allemaal:

Ik vind bollen planten altijd best een zwaar werkje, maar daar word ik nu wél voor beloond.

 Ik hou heel erg van roze en om daar een beetje variatie in te brengen, heb ik ook voor andere kleuren in de tuin gekozen, zoals deze gele fresia's:

Of dit sieruitje:

En de witte druifjes:

De kievietsbloemen (oké deze is wel paars/roze) plantte ik twee jaar geleden al en dat vind ik een heel erg aandoenlijk bloemetje:

🌸🌼 🐰🌸🌼🐰🌸🌼

Het paasweekend is begonnen en ik ben vier dagen vrij. VIER dagen... het gebeurt niet vaak dat ik zo lang achter elkaar buiten vakanties om vrij ben! En eerlijk gezegd ben ik ook wel aan een paar extra vrije dagen toe. In mijn team zijn er sinds november zieken. Dan is die ziek, dan die, of is er een gezinslid ziek waardoor er niet mag of gewerkt kan worden. Na al die tijd is de rek er een beetje uit, voor iedereen. We zijn allemaal moe en pas sinds een paar weken hebben we af en toe hulp uit andere teams of van vakantiehulpen die ons graag willen komen helpen. Gelukkig komen de vakantiehulpjes ons tijdens de komende vakanties ook helpen, dat neemt de werkdruk tóch een beetje weg.

🥚🌷🥚🌷💮🌷🥚🌷🥚

Hierbij wil je een hele fijne Pasen wensen!