rondje stad

Brugge:

Manlief, mijn oudste broer en ik liepen gisteren mee met een Urban Walk in Brugge, samen met nog vierduizend deelnemers. Gelukkig vertrok niet iedereen tegelijk, maar was er gedurende de hele ochtend elk half uur een startmoment. Het tien kilometerslange parcours werd met pijlen aangegeven en er was nergens bespaard op een bordje, mislopen was vrijwel niet mogelijk. 

Het leuke van zo'n wandeling is dat je ook door gebouwen heenloopt, zoals hier door het Stadhuis:

Normaal is dat ook te bezoeken, maar wij waren daar nog niet eerder binnen geweest. 

Omdat wij al ons hele leven in Brugge komen, zagen we wel bekende dingen, maar we zijn ook op heel veel plaatsen geweest en door straten gelopen die we nog niet kenden.

↑↑↓↓ Hier waren we in de Koninklijke Stadsschouwburg.

Een hofje dat eigenlijk niet in de wandeling opgenomen was, maar wat ook zeer de moeite waard was:

En het is logisch dat er geen 4000 mensen hier konden passeren en als je niet wist dat het er was, liep je er ook zomaar aan voorbij.

Het Grootseminarie:

We hebben de hele dag geweldig mooi weer gehad. En vanaf het moment dat wij om half tien startten totdat wij om vier uur finishten, hebben we van de wandeling en de sfeer genoten.

Mijn Geotracker stond aan en doordat we ook door gebouwen liepen is het een klein beetje een rommeltje geworden:

De gps werkt binnen namelijk niet.

Rond een uur of vijf waren we terug thuis, waar we een hapje in een restaurant zijn wezen eten en daarna dronken we nog koffie bij mijn broer. En over drie weken, als er in Antwerpen een Urban Walk is, gaan we daar ook naartoe. Ik heb ons gisteravond gelijk ingeschreven.

Voor informatie:

Urban Walk series

bloempotten

Begin maart zaaide ik binnen eenjarige planten voor. Het waren zaadjes die ik vorig jaar zelf gewonnen had en ook gekochte soorten die ik graag eens wilde proberen. Er ging af en toe weleens een plantje dood, maar het grootste deel bleef in leven. Ik plantte plantjes in de tuin uit en nog meer in potten. En toen manlief tijdens het opruimen van de schuur een onderstel van een kast naar buiten kieperde, pikte ik die gelijk in. Daar kon ik mooi bloempotten opzetten:

En vandaag hebben we ook nog een pallet in de tuin gelegd:

En die ook vol gezet met bloempotten. Alles groeit goed en ik ben benieuwd hoe het er over een tijdje uit zal zien, wanneer er van alles bloeit. 

🐈 🐈 🐈 🐈 🐈 🐈 🐈 🐈

Kijk, een zoekplaatje:

Ik heb er alvast maar een pijl bij gezet. Het is Miep die door een hond de boom ingejaagd werd.

Miepje redt zich wel en is inmiddels alweer lang uit de boom.

offline

Nou daar ben ik weer eens, hoor! Druk met van alles alleen niet met internet. 

Werken, naailes (de gewone les en inhaallessen), tuinieren, knutselen en lezen... Ik verveel me niet!

Ik ben de Paardenfluisteraar van Nicholas Evens aan het lezen, was daar tijdens onze vakantie in begonnen. Ik vind het fijn dat ik het lezen een paar maanden geleden weer opgepakt heb, na jarenlang weinig tot niets gelezen te hebben.  

In de tuin is er altijd genoeg te doen. Vorige week en vorig weekend ben ik daarom veel buiten bezig geweest. Ik ben wel blij dat het nu wat warmer gaat worden. 

Ik ging kringlopen en kocht nog wat dingetjes voor in de tuin: manden, beeldjes, een windgong en een krukje. De afgelopen jaren heb ik de tuin steeds verder met voornamelijk tweedehands spullen aangekleed.

En dan ben ik nog met mijn cursus macrofotografie bezig. Het is lastig, want bij het kleinste zuchtje wind is een foto gelijk niet meer scherp. En aangezien het hier altijd waait...

En dan is het alweer bijna Pinksteren! Ons weekend zit volgepland met leuke dingen. 

Hierbij wil ik je alvast een fijn weekend wensen!

vragen

Nog een keer Boedapest en omstreken en daarna is het klaar, hoor. 

De afgelopen week kregen wij heel vaak de vraag of we Hongaars gegeten hadden en wat nou typisch Hongaars was. Manlief had van tevoren gelezen dat in de Hongaarse keuken heel veel mat paprika gewerkt werd en die besloot daarom gelijk al dat hij niet Hongaars wilde eten. Ik zou het wel gelust hebben, maar omdat ik een chronische darmziekte heb kan ik niet overal tegen en zeker met gegrild eten moet ik heel erg oppassen. Eigenlijk weet ik van tevoren al dat ik ziek ga worden als ik naar een land als Hongarije ga, want ook al pas ik op, ik zie toch kans om ziek te worden. Echt typisch Hongaars hebben we niet gegeten, maar er zijn genoeg andere soorten restaurants waar we terecht konden. Twee keer werd ik ziek en dan vallen we even terug op fastfoodeten van McDonalds en niet omdat we het daar nou zo lekker vinden, maar om mijn darmen even tot rust te laten komen.

Met de rode wijn waren ze overal behoorlijk gul:

Bij ieder restaurant kreeg ik zo'n groot wijnglas. Ik moest er wel opletten dat ik om droge wijn vroeg, want ze hebben ook zoete rode wijn en dat vind ik niet lekker. Manlief vond de Hongaarse pils lekker.

Overal kregen we heerlijke koffie.

En een taartje op zijn tijd ging er ook goed in.

Er werd mij ook gevraagd of ik stoffenwinkels en kringloopwinkels tegengekomen was. Ik denk dat we iets van vier handwerkwinkeltjes tegengekomen zijn. Ik ben een keer wezen kijken naar de patroonbladen, maar daar hadden ze gewoon de Burda en de DianaMode (wel onder een andere naam, mar met dezelfde patronen) en die hebben we hier ook. 

Winkels met tweedehandsspullen waren er wel.

Het werd antiek genoemd, maar het was meer een combinatie van antiek en kringloopspul.

Het enige wat ik op vakantie gekocht heb waren een pet en een tasje, maar die waren nieuw en kwamen niet van een kringloopwinkel. 

En soms is het gewoon leuk om ideeën te fotograferen, zoals op bovenstaande foto. Zoiets dergelijks wil ik zelf ook wel maken.

En verder hebben we een heleboel mooie herinneringen mee naar huis genomen.

retro

 We hadden een hotel buiten Boedapest geboekt omdat we de natuur in wilden trekken. Er zijn talloze mooie wandelingen in het bosrijke en glooiende gebied. De dag ervoor hadden we helaas ondervonden dat de paden na de regen slecht begaanbaar waren en we besloten om daarom maar iets anders te gaan doen. In Szentendre gingen we naar het Retro Design Center toe: een museum met spullen uit de seventies.

Het museum was niet groot, maar wel enorm leuk. Manlief en ik zijn opgegroeid in de seventies en we kwamen heel veel herkenbare dingen tegen.

Van tevoren hadden we bedacht dat we na het museum nog even het stadje in zouden gaan. Op Wikipedia hadden we namelijk dit gelezen:

Het stadje Szentendre heeft grillige hellingen. Er zijn koffiehuizen (eszpresszó-kavéház), winkels en boetieks. Aan het Fő tér staan alle gebouwen op de monumentenlijst; ze vormen een bonte verzameling van stijlen en kleuren. In de huizen, de meeste met één verdieping, woonden welvarende kooplieden en handwerkers. Nu zijn er winkels, boetiekjes en cafés in gehuisvest.

We hadden de auto bij het museum op een parkeerplaats gezet en de ene touringcar na de andere met toeristen kwam aan. Ik had mijn telefoon op navigeren gezet, maar het enige wat we eigenlijk hoefden te doen was gewoon de meute naar het centrum volgen. 

Het was druk en het historische gedeelte bestond voornamelijk uit winkels en restaurants. 

De deelnemers van de georganiseerde busreizen bezochten de winkeltjes, dronken en/of aten wat en gingen daarna weer terug naar hun bussen. Op naar de volgende bezienswaardigheid. 

Wij deden het allemaal iets rustiger aan en lieten de souvenirshops voor wat ze waren.

We slenterden door de smalle straatjes en namen de tijd om goed rond te kijken.

En de dag erna was het tijd om onze koffers te pakken en om naar het vliegveld te gaan. De vakantie zat erop, maar wat hebben we het goed gehad!

Zoonlief had ons een week eerder naar het vliegveld gebracht en haalde ons ook weer op. Het was fijn om elkaar terug te zien. En ook al waren we maar een week weggeweest, voor ons leek het veel langer.