tellen

De laatste tijd weten oplichters me wel te vinden zeg:

Zoals je ziet heeft het eigenlijk geen zin om een telefoonnummer te blokkeren, want er worden verschillende nummers gebruikt. Ik word ook weleens gebeld en dat is lastiger. Soms geeft mijn toestel zelf aan dat het om spam gaat, maar dat is niet altijd het geval. Als ik het echt niet vertrouw neem ik niet op en zoek ik op internet naar het nummer dat mij gebeld heeft. Vaak blijkt het dan ook om oplichters te gaan. 

 

🐦 🐦 🐦 🐦 🐦 🐦 🐦

Dit weekend houdt de Vogelbescherming de jaarlijkse tuinvogeltelling. Ik bekeek eens wat ik daarvoor moest doen en ging daarna een half uurtje tellen. En dat was nog leuk om te doen ook! 

Als je af en toe een vogeltje (maar wel van dezelfde soort) ziet, dan noteer je bij deze vogel een 1. Zie je meer vogels tegelijk, dan noteer je dat aantal. Wat ik tijdens mijn telling miste waren het winterkoninkje, de specht en de kraai. Die zitten regelmatig in de tuin, maar lieten zich tijdens mijn telling niet zien. Volgend jaar ga ik weer tellen!

voor de tuinbeestjes

Man en zoon klussen wat af en daardoor is er ook een hoop afval en vaak zijn dat dingen die niet weggegooid worden, want misschien later nog eens bruikbaar. Denk daarbij aan stukken hout, persplaten, tegels, stenen... Ondertussen zwerft er heel wat rond en soms kan ik daar ook nog wat van gebruiken. Zo kwam ik op het idee om een insectenhotel te maken.

En je moet op de foto niet teveel op de groene aanslag letten hoor, ik ben niet zo van het rondgaan met een sopje door de tuin. Zo is mijn insectenhotel geworden:

Ik kan daar nog van alles aan toevoegen, wat ik in de loop van de tijd wel zal doen, maar voor nu vind ik het wel even genoeg. Ik heb weer even genoeg gesjouwd, geknipt, geboord en gestekt. Als ik weer eens in een bos kom waar naaldbomen staan, kan ik een paar dennenappels meenemen. En als van de zomer de bermen gesnoeid zijn, kan ik daar een plukje hooi van pakken. Er zal nog genoeg te vinden zijn om mijn insectenhotel uit te breiden.

poes

Na drie weken dagelijks de oren van de poes gespoeld en gesmeerd te hebben, bracht ik hem vanmorgen al vroeg naar de dierenarts toe. Omdat zijn oren ontstoken bleven, worden deze onder narcose schoongemaakt. Poes en ik voerden een lang gesprek tijdens de rit naar de dierenarts toe, over hoe vervelend het allemaal was. Dat maakte ik althans uit zijn gemiauw op. Bij de dierenarts kon ik een ernstig misverstand voorkomen: nee, hij moest niet gesteriliseerd worden, daar kwam de patiënt achter mij voor. 

Poes werd meegenomen en ik ging om boodschappen en daarna naar het tuincentrum toe. Meestal ga ik naar een klein tuincentrum, waar ik voer voor de dieren haal. Deze keer ging ik naar het grote tuincentrum, waar ze drie keer zoveel voor in de tuin hebben. De prijzen liggen daar ook wel hoger, maar als je goed oplet zijn er ook wel koopjes te vinden. 

Ik kocht voeding voor potplanten, een bloempot en wat buitenplantjes. Als het vanmiddag beter weer is en de poes weer thuis is ga ik in de tuin werken, net zoals ik de afgelopen week al vrijwel iedere dag gedaan heb. 

Zo zijn trouwens de kleihangers geworden:

Ze zijn geverfd en vernist. Ik kocht ooit een grote zak met kralen bij een kringloopwinkel en daar heb ik al veel plezier van gehad en ook nu kon ik daar weer kralen van gebruiken.

klei

Een paar jaar geleden waren we een paar dagen in de buurt van het Belgische Hasselt op vakantie. Het bleek dat weekend open-tuinen-weekend te zijn en tijdens een fietstochtje kwamen we langs een tuin waar we een kijkje mochten nemen. De tuin was mooi, maar de eigenaresse had nog een andere hobby en dat was boetseren. De hele tuin stond vol met beeldjes en deze vond ik toch wel zo leuk:

Ik nam me toen voor om ooit eens zoiets te maken. Maar ja, ik ben niet zo goed met klei. Toch kocht ik vorig jaar een pakje zelfdrogende klei bij de Action. Gewoon, om toch eens iets uit te proberen. Als het niks zou worden, dan had het me slechts anderhalf euro aan klei gekost en de bevestiging dat ik nog steeds niet goed was in boetseren. 

Het pakje klei bleef in de kast liggen en opeens vond ik dat het weleens tijd werd om daar iets mee te doen.

En lang leve Pinterest, waar ik makkelijke voorbeelden vond om iets van klei te maken. 

Ik kneedde een deel van de klei, rolde het met de deegroller uit, drukte er een wijnglas in om een mooi rondje uit te steken, drukte er met een paar hangertjes een reliëfje in, boorde een gaatje met een stokje (zodat ik ze kan ophangen) en daarna konden mijn creaties drogen. Zo simpel was het!

Deze zijn voor binnen en ik wil er ook nog voor buiten maken, maar dan van andere klei. Het moet tenslotte wel weerbestendig zijn. En wie weet, ga ik me daarna aan zoiets als in die open-tuin wagen.

zaaien

In de nieuwsbrief van Gardeners' World stond het volgende:

Lentekriebels: begin nu al met het zaaien van perkplanten Maak plaats op je vensterbank of in de serre! Door nu perkplanten te zaaien neem je niet alleen een voorschot op dat heerlijke lentegevoel, maar heb je ook de keuze uit heel veel zaden.

En dat vond ik een goed idee! 

Op weg naar mijn moeder reed ik langs het tuincentrum om een zak zaai- en stekgrond te kopen. De bloemzaadjes die ik in huis had, moeten eigenlijk pas vanaf maart onder glas gezaaid worden. Toch heb ik er al een klein gedeelte van in mijn kweekbakje gezaaid en de rest zaai ik dan later wel. Ik zie wel of het iets wordt! Op het www heb ik ook nog zaadjes van plantjes gekocht die ik in februari onder glas mag zaaien en februari is het tenslotte bijna. Ervaring met perkplanten opkweken heb ik trouwens niet. Dit wordt het eerste jaar dat ik dit probeer.

Afgelopen zomer/najaar heb ik zelf veel zaadjes geoogst van planten uit een pluktuin en uit mijn eigen tuin. Dat moet allemaal later pas gezaaid worden want dat wil ik zoveel mogelijk op de plaats van bestemming doen. Het is nog maar januari en ik moet nog veel geduld hebben, maar wat kijk ik uit naar het voorjaar!

Alweer!

In september schreef ik de volgende post: klik! Ik vertelde daarin over een abonnement dat ik heb en dat tijdschrift nummer 13 exact dezelfde bleek te zijn als uitgave 3. Ik stuurde een e-mail naar de uitgever, waarin ik het volgende schreef:

Beste,

Gisteren ontving ik de nieuwste Prêt-à-porter, waar ik een abonnement op heb. Helaas zag ik gelijk dat deze nieuwe uitgave (nr. 13) exact hetzelfde is als uitgave nr. 3 uit 2017 en die heb ik al (zie bijgevoegde foto). Jammer en zonde van mijn geld, want hier heb ik niks aan! Ik hoop dat de volgende uitgave wel anders zal zijn, anders ga ik mijn abonnement toch op moeten zeggen. 

Met vriendelijke groet,

Gisteren viel de nieuwe uitgave van dit blad in de bus en wat denk je...? Uitgave 14 is precies hetzelfde als uitgave 4. Ja, echt hè!

Ik belde op om mijn abonnement op te zeggen, maar ik kreeg een invaller aan de lijn: zijn beide collega's, die hierover gaan, zijn ziek en zullen er pas volgende week weer zijn. We spraken af dat ik daarom maar een e-mail zou sturen

Beste, 

Langs deze weg wil ik mijn abonnement op het tijdschrift Prêt-à-Porter opzeggen. In september ontving ik nummer 13 van dit tijdschrift, die hetzelfde als nummer 3 bleek te zijn. Gisteren ontving ik nummer 14 en die is hetzelfde als nummer 4. Aangezien ik niet wil betalen voor tijdschriften die ik al heb, is dit de reden van het opzeggen. Graag wil ik een bevestiging van u ontvangen via e-mail of telefoon. 

Met vriendelijke groet, 

En mocht ik niks terug horen, dan bel ik volgende week gewoon zelf.

56 jaar en 1 dag

Allen bedankt voor de felicitaties voor mijn verjaardag.

Het was een rustige dag, maar ondanks dat voelde ik me echt jarig. Ik ontving heel veel felicitaties (Blogger, WhatsApp, Facebook, Messenger), kaarten, bloemen en cadeautjes. En die ballonnen waren natuurlijk top! Voor 's avonds hadden we eten bij een restaurant besteld zodat ik niet hoefde te koken, dus dat was nog eens een extra verwennerij. 

En verder... ging ik naar de kapper en ben ik 's middags een rondje wezen lopen. Het was heerlijk weer en ik heb nog een tijdje met een kennis staan praten die ook een rondje aan het lopen was. Tijdens het wandelen kon ik mijn draadloze oordopjes uitproberen, die ik van manlief voor mijn verjaardag gekregen had. Hij had oordopjes uitgezocht waarbij ik ook nog geluiden van buitenaf blijf horen, want dat vind ik wel fijn. Als ik langs de weg loop vind ik het belangrijk om het andere verkeer te horen. De oordopjes bevallen me goed: eindelijk ben ik van dat vervelende snoertje af en ik ben geen enkele keer een oordopje verloren.

Vandaag gaan we de ballonnen in de schuur zetten en we hopen dat ze goed blijven tot mijn schoonmoeder (begin maart) jarig is. Maar eerst ga ik even een ochtendje werken.

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen!

jarig

Vandaag mag ik 56 kaarsjes uitblazen en zoiets wilden anderen niet ongemerkt voorbij laten gaan:

Nou had ik van alles kunnen bedenken, maar aan ballonnen en dan nog eens zoveel had ik niet gedacht! Echt enorm leuk! Ik wist vanmorgen echt niet wat ik zag toen ik in de keuken kwam🎈🎈🎈

Het was een idee van een schoonzus. 

Het vogelhuisje en de vetbollen kreeg ik van zoonlief. De chocolaatjes van mijn moeder. De bos bloemen en de draadloze oordopjes van manlief. 

positiviteit

Zoonlief en vier collega's werden door hun baas naar huis gestuurd omdat een andere collega corona had. Zoon liet zich na een paar dagen bij de GGD testen en gelukkig was de uitslag negatief.   

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

Mijn jongste broer, die zo ziek geweest was, is vorige week voor het eerst weer bij mijn moeder op visite geweest. Hij was toen net twee weken uit het ziekenhuis ontslagen en het uitstapje was erg vermoeiend voor hem. Maar... eindelijk hebben ze elkaar weer eens gezien na iets van drieënhalve maand en in tussentijd is er heel veel gebeurd. Toen hij naar huis was heeft mijn moeder later nog naar hem gebeld om te vragen of hij toch heelhuids aangekomen was.

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

Ik gaf de bloempot, die ik voor mijn moeder gestipt had, aan haar. Ze was er erg blij mee.

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

De bloempotten die ik de laatste dagen gestipt had zijn afgebakken. Een paar stenen die ik beschilderd had zijn vernist en de verfspullen zijn weer opgeruimd. De tafel heb ik nu nodig voor mijn naaiwerk, want deze week begint de naailes weer! Door de versoepelingen mag dit eindelijk ook weer doorgaan. 

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

Ik heb twee abonnementen, waar ik weinig tot niets mee doe, opgezegd. Dat scheelt me tachtig euro per jaar. Het sparen voor een vakantie voor volgend jaar is begonnen!

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

Met de schoonfamilie maken we plannen voor een familieweekend in april. Vorig jaar en het jaar daarvoor konden we door de corona niet weg en toch zeker geen vliegreis boeken, want dat zagen we allemaal niet zitten. Dit jaar zullen we daarom ook in Nederland blijven, ergens op de Veluwe op een vakantiepark. Het gaat vast leuk worden!

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

Over een paar dagen ben ik jarig. De traktatie voor mijn werk is besteld en voor op de dag zelf heb ik voor 's avonds eten in een restaurant voor ons besteld.

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

Mijn moeder had zich door iemand naar het winkeltje in het verpleeghuis laten brengen en daar had ze chocolaatjes voor mijn verjaardag gekocht en iemand anders had het voor haar ingepakt. Dit had ik totaal niet verwacht en ik vond het echt heel erg lief van haar. 

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

Vriendin stuurde een berichtje en binnenkort pakken we het wandelen weer op. Ze is op vakantie geweest en het huis van haar vader was verkocht en moest leeg. Daar had ze het druk mee en door haar slechte conditie schoot het wandelen erbij in. Zelf heb ik het trouwens ook druk gehad met mijn zieke broer. 

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

Hierbij wil ik je een fijne en ook positieve week wensen!

voormalig vissersdorp

Voor de derde keer op rij gingen wij wandelen in België. Deze keer reden we naar Boekhoute, een dorpje net over de grens.

Tot 1952 had het dorp een haven. In de loop der eeuwen was de haven een aantal keren verplaatst omdat de zijarm van de Westerschelde waaraan het dorp lag, de Braakman, verzandde. Toen in 1952 de Braakman helemaal afgesloten werd, verdween ook de haven. 

De mozaïeken op deze muur verwijzen naar de garnalenvangst: 

Jaarlijks worden in Boekhoute de Garnalenfeesten gehouden.

Het in vroege renaissancestijl gebouwde Kasteel Ter Leyden:

We wandelden een stuk door het dorp en trokken daarna de polder in, want dat is wat wij toch het fijnste vinden.

's Morgens was het nevelig geweest en 's middags hing er nog steeds wat nevel, maar de zon won toch terrein. 

Onderstaand pad leidde ons naar een privéterrein, waar ooit een wandelpad liep. We kwamen uit bij een groot hek waar op een bord stond dat het pad niet meer toegankelijk was, doordat in het verleden regelmatig vernielingen plaatsgevonden hadden. Jammer dat er altijd weer mensen zijn die zich weten te misdragen en geen respect hebben voor andermans eigendom. 

Wij moesten onze route daarom wijzigen. Manlief stippelde snel een andere route uit en we vervolgden onze weg.

Op deze plaats sneuvelden in 1944 de Canadese soldaten Hartley Anderson en Harold Patterson. Ze werden hier tijdelijk begraven en zijn later herbegraven op een militair kerkhof.

En toen kwamen we toch wel bijzondere schapen tegen met twee, drie of vier hoorns.

Nieuwsgierig als ik ben heb ik geprobeerd uit te zoeken met welk ras we hier te maken hebben en ik denk dat het om het hebridean schaap gaat.

Terug bij Boekhoute hielden we nog even halt bij het Leopoldkanaal:

En daarna was het nog een kilometer naar de auto lopen.

We waren de afgelopen drie weken dus in de weekenden in België om te wandelen en het enige wat we daar dan ook gedaan hebben is wandelen. We zijn in geen enkele winkel, café of restaurant geweest. In Nederland zaten we in lockdown, terwijl in België wél alles open was. Natuurlijk hadden we kunnen gaan winkelen en we hadden ergens iets kunnen gaan eten, maar het voelde niet goed... we hebben dat daarom ook niet gedaan. 

nog meer stippen

Van al die mooie luchten 's morgens kan ik geen genoeg krijgen:

Een paar minuten twijfel ik en daarna ga ik toch maar weer met mijn camera naar buiten om een foto te maken.

🌣 🌣 🌣 🌣 🌣 🌣 🌣 🌣

Ik vond het de hoogste tijd om mijn saaie bloempotten (voor binnen) op te pimpen met stippen. Toen ik dat tegen mijn moeder vertelde, zei ze dat ik best wel bloempotten van haar kon krijgen. Ze had er toch genoeg. Ik nam dat kleine witte bloempotje mee en stipte die ook en die krijgt ze zaterdag gewoon weer terug. En ook nog met een plantje erin.

Van mijn eigen bloempotten is dit nog maar het begin, want ik heb nog meer van deze bloempotten. Ooit een keer gekocht bij Ikea.

⁕ ⁕ ⁕ ⁕ ⁕ ⁕ ⁕ ⁕

Er zijn veel zieken in mijn omgeving. Ook veel mensen met corona. Manlief deed gisteren nog een test omdat hij opeens aan het snotteren was en gelukkig was de uitslag negatief. We gaan er niet aan ontkomen, daar ben ik inmiddels wel zeker van. Corona komt steeds dichterbij. 

Op het werk zijn ook zieken onder de collega's. Vorige week heb ik overuren gemaakt en vandaag hoor ik of dat deze week ook nodig gaat zijn. Vandaag werken al een paar andere collega's over en misschien hoef ik deze week daarom niet, mits er niet nog meer mensen ziek worden. We schalen af en doen alleen het hoognodige werk. 

Op mijn werk is de gemiddelde temperatuur altijd rond de 24℃ en nu in de winter staan in alle woningen de radiatoren op de hoogste stand. Slechts bij een enkeling staat nog een raam open. Normaal gesproken is dat al warm, ook al werken we met blote armen en dunne kleding aan. Als straks waarschijnlijk de ffp2 maskers verplicht gaan worden, wordt het voor ons nog warmer en benauwder. Nu dragen we de hele dag een medisch plissémondmasker en dat zorgt al voor de nodige (hoofdpijn)klachten. Dat ffp2 masker is nog een graadje erger. Het zal ook wel weer wennen, maar we staan echt niet te juichen. 

paden en paadjes

Eddy Wally was een bekende Vlaamse zanger die in Ertvelde woonde. Hij had een feestzaal in dit dorp, waar veel van mijn streekgenoten naartoe gingen. Ik ben er nooit geweest, want ik had interesse in andere muziek en een avondje Eddy Wally hoefde voor mij niet echt. Hoewel Ertvelde maar een stukje rijden voor ons is, waren wij nog nooit in dit dorp geweest en daar moest nu toch maar eens verandering in komen!

(Bron: Google maps)

Nou ja... eigenlijk hebben we van Ertvelde zelf niet zo heel veel gezien. We hebben voornamelijk in het buitengebied gewandeld. 

We begonnen onze wandeling bij de kapel Onze-Lieve-Vrouw van Stoepe:

De vroegste vermelding van deze kapel dateert uit 1457. De kapel werd regelmatig door godsdiensttwisten en oorlogsgeweld vernield, maar werd steeds opnieuw hersteld. 

Rond de kapel is een omgang van vijftien kapelletjes

Vanaf de grote kapel kan je naar een kleinere kapel lopen:

En aan de zijkant hiervan is een minibieb!

Deze minibieb zit vol met dichtbundels en is eigendom van de poëzieclub. 

Toen we klaar waren met rondkijken bij de kapel, vervolgden we onze wandeling die regelmatig over smalle en soms wat bredere paadjes ging.

Op zich waren er onderweg niet zo heel veel bijzondere dingen te zien en dit huisje sprong er dan ook echt uit:

Hè wat zonde van die mooie pompoenen, die hier in de slootkant lagen te rotten:

Het laatste smalle paadje bracht ons bij de Stenen Molen:

Deze korenmolen dateert uit 1799 en wordt nu nog steeds gebruikt om spelt te malen. 

Op het erf was ook nog een rosmolen die in dezelfde periode gebouwd werd, maar daar heb ik geen foto van kunnen nemen. Deze rosmolen werd op windstille dagen gebruikt om graan te malen, als de Stenen Molen niet gebruikt kon worden. De rosmolen werd voortbewogen door zes ezels. 

Het was een leuk rondje om te lopen. Op sommige stukken konden geen auto's of andere voertuigen komen en dat loopt natuurlijk wel fijn.