vijf

Ons poezenkindje is nu vijf weken:

Ze rent rond, speelt, hangt in je broekspijpen, haakt overal met die kleine nageltjes in vast...

Het is goed uitkijken geblazen waar je je voeten neerzet zodat je niet op haar gaat staan.

 

jeuk

De laatste weken had ik last van jeukende bulten. Als ik 's morgens uit mijn bed kwam had ik er steevast weer een paar bulten bij. Omdat die bulten blijkbaar in mijn bed ontstonden, dacht ik dat er beestjes in mijn bed zaten en dus haalde ik mijn hele bed overhoop. Alles wat wasbaar was werd gewassen op 60 of 90℃.  De stofzuiger maakte overuren en ik spoot gif tegen vlooien. Manlief, die op een ander matras slaapt, had nergens last van. En het vreemde was dat er in mijn bed ook geen tekenen van vlooien of bedwantsen te vinden waren.

Als het dan niet in mijn bed zat, dan kwam het misschien door iets in de tuin. Maar ik voelde nooit beestjes prikken en als ik met een plantje in aanraking kom waar ik niet tegen kan, dan heb ik daar altijd direct reactie op. 

Dat was het dus allemaal niet en het enige wat overbleef, was dat het iets was dat in mijn lichaam zat. En ja hoor, het zijn galbulten (netelroos)! Waarschijnlijk veroorzaakt door een medicijn en warmte of zweten als ik slaap. Ik ben blij dat de oorzaak van die vervelende bulten nu bekend is en ook dat het niet door een vervelend beestje in mijn bed veroorzaakt wordt. 

De slaapkamer ziet er nu in elk geval wel picobello uit, dat is dan het enige voordeel :)

strandloop

Gisteren liepen we de Langestrangetocht, een georganiseerde wandeling van zeventien kilometer van Cadzand naar Breskens.

Voor mijn broer, manlief en mij was het de vijfde keer dat we meeliepen. Mijn vriendin, die anders ook altijd van de partij was, liep nu een paar kilometer met ons mee. Door gezondheidsproblemen kan ze geen grote afstanden afleggen, maar het was heel erg leuk dat ze toch een eindje met ons opliep. 

Een dertienjarig nichtje liep voor de eerste keer mee. Ze vroeg woensdag of ze met ons mee mocht en natuurlijk mocht dat. Hoe meer zielen hoe meer vreugd.

Onderweg kom je zeventien stempelposten tegen, op één na allemaal op een strandpaviljoen en op een aantal daarvan is livemuziek. 

De sfeer is altijd goed en het leuke van een wandeling zo dicht bij huis is, dat je regelmatig bekenden tegenkomt. Je zegt hallo of je maakt een praatje en ook met onbekenden praat je. Zo heeft er een tijdlang een man met ons meegelopen, die we niet kenden. 

We kregen een keer een banaan en een ijsje.

Voor de rest dronken en aten we op een paar verschillende paviljoens iets. En toen we gefinisht waren pakten we nog een terrasje in Breskens. 

Er waren buien voorspeld geweest en we kregen één klein buitje over ons heen, voor de rest was het zonnig en droog. Met de wind in onze rug en een temperatuur van rond de 22℃ was het aangenaam wandelweer.

We hadden een leuke dag en volgend jaar gaan we weer!

glazen bol

Het is hier niet allemaal koek en ei in huis, want deze twee poezen zullen nooit vrienden worden:

Meestal houden ze wel afstand van elkaar. Toch zeker onze oude veertienjarige kater zoekt de confrontatie niet snel op. Het is Miep die best wel fel reageert op andere katten. Ik heb het glazen schaaltje dat daar staat, voor de zekerheid maar weggehaald na het nemen van de foto.

🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺

Door de hele tuin heb ik viooltjes staan: in potten, in de volle grond en tussen de tegels.

Ze zaaien zo heerlijk uit en van mij mogen viooltjes dat. Ik hou van de vorm en de kleuren van de bloemetjes. 

Alyssum:

Dit is rudbeckia hirta spoetnik, een eenjarige zonnehoed:

En dit is een nieuw oefenprojectje:

Een glazen bol stond allang hoog op mijn verlanglijstje en niet om de toekomst te voorspellen, maar om mee te fotograferen. Bovenstaande foto is in de tuin genomen en gewoon maar even een probeersel. Ik ga de komende tijd op zoek naar mooie locaties en onderwerpen en dan maar oefenen, oefenen en nog meer oefenen. 

ganzen

Op het land van de buurman is het de laatste dagen een hoop gesnater van grote Canadese ganzen.

Het tarwe is nog niet zo lang geleden gedorst en de ganzen komen het overgebleven graan opeten.

Soms vliegen ze opeens in groepen weg, maar later zitten er toch weer. Er zal dus nog wel voldoende graan liggen. 

In de tuin hebben wij een hoekje waar we al jarenlang tuinafval gooien. De laatste maanden ben ik daar regelmatig aan het opruimen geweest. Een deel van de takken is in juli al naar de milieustraat gebracht en ik heb een paar vlieren en andere bomen/heesters gesnoeid. Beetje bij beetje begint het toch steeds kaler te worden en de natuur heeft daar mooi haar werk gedaan, want er is een dikke laag compost ontstaan. Ik ben dat nu aan het afgraven en over de tuin aan het verdelen. De compost is luchtig en het afgraven valt mee, het sjouwen met emmers compost of een volle kruiwagen is minder leuk. 

Er is altijd wel een hond of een poes in de buurt om iets tegen te zeggen.

Niet dat ze begrijpen wat ik zeg, maar dat maakt niet uit. Het gaat om de aandacht die ze krijgen.

We gingen BBQ'en bij mijn schoonmoeder en de dag erna weer. Zoals altijd. Schoonmoeder is altijd bang dat ze tekort heeft en daardoor is er altijd genoeg eten voor minstens twee dagen. En naast het eten is er ook een hoop gezelligheid. De eerste avond waren we met elf personen en de tweede dag met negen. We hebben vakantiefoto's van een schoonzus en foto's van de wereldjamboree in Zuid-Korea bekeken, waar een neefje naartoe geweest was. Erg leuk om te zien allemaal. 

🌻 🌻 🌻 🌻 🌻 🌻

Hierbij wil ik je alvast een fijn weekend wensen!

wennen

De ochtend is mooi begonnen:

En daar is Miep!

Ze ziet een andere kat en die indringer moet goed in de gaten gehouden worden.

Sinds gisteren gaat ze weer naar buiten toe. Het is iedere keer maar voor eventjes, want ze is al snel weer terug.

Dat lieve kind kan ze ook nog niet te lang alleen laten.

Vier weken is het kleintje nu en ze begint de wereld te verkennen en daar heeft ze het maar druk mee. 

De honden vinden haar erg interessant en zij vindt ze best wel eng.

Ik blijf er wel constant bij, want die grote honden zijn niet altijd zo zachtzinnig. Toch is het belangrijk dat ze aan elkaar wennen. 

😺 😺 😺 😺 😺 😺

Ik wil je een fijne dag wensen!

automaten

Vorige week vertelde ik over een Kruisweg bij Adegem waar manlief en ik gewandeld hadden: klik! En nu was het zijn beurt om een wandeling te bedenken en hij had ook een Kruisweg gevonden, ook in België en nu bij het dorp Eksaarde.

(Bron: Google Maps)

De Kruisweg begon bij de kerk.

En we wandelden langs de veertien staties, die allemaal precies vijftien meter uit elkaar staan (als ik het goed begrepen heb). 

De Kruisweg eindigt na twee kilometer (vanaf de kerk) bij de Kruiskapel:

Hieronder staat het verhaal van Eksaarde:

Naast de staties waren we nog langs andere mooie dingen gelopen, zoals door deze laan:

En langs deze oude schuur:

We liepen niet alleen de Kruisweg, maar struinden ook door natuurreservaat De Linie: klik!

Een veelzijdig natuurgebied met veel wandel- en fietspaden.

En helaas had ik mijn telelens niet mee, want we zagen een ijsvogeltje. Ik heb zo ver mogelijk ingezoomd, maar het vogeltje was toch te ver weg om scherp in beeld te krijgen:

Het was echt nog maar de tweede keer van mijn leven dat ik een ijsvogeltje zag!

Wij stippelen altijd zelf onze routes uit op Route.You en zelden geeft dat problemen, nu liepen we tot twee keer toe bij een privéterrein vast en moesten we terugkeren. 

Aan het begin van onze wandeling waren we een kraampje tegengekomen waar eieren verkocht werden:

Omdat we zeker nog negen kilometer te gaan hadden, kochten we hier niks. 

Op de heenweg met de auto naar Eksaarde waren we een automaat gepasseerd en op de terugweg stopten we daar: (klik!). We kochten eieren, aardbeien en voor beiden een hoeve-ijsje uit de automaat.

 Bij ons zie je ook steeds meer automaten langs de weg, maar in België zijn dat er nog veel meer. Ik ga toch best wel vaak bij zo'n automaat kijken wat er verkocht wordt. Er kan van alles inzitten: groente, fruit, brood, eieren, ijs en ook kant-en-klaarmaaltijden van restaurants. Betalen kan meestal contant of met de pin. 

housewarmingparty en meer

Wilde peen:

Aangevreten wilde peen:

Ahhhh, daar is de boosdoener:

De rups van de koninginnenpage zit er nog steeds en hij is al flink gegroeid. Als ik uit het keukenraam kijk, zie ik hem zo zitten, dat is wel heel erg leuk. Mocht het uiteindelijk toch geen vlinder worden, dan heb ik dit toch gehad. 

🦋 🦋 🦋 🦋 🦋 🦋 🦋

Van vaste lezeres Toos, die net als ik graag kleding naait, kreeg ik een leuke link door: klik!

Een tijdje geleden had ze er ook al eens één doorgegeven: klik!

Dank je wel Toos 🧵

🏡 🏡 🏡 🏡 🏡 🏡 🏡

We waren naar een tuinfeest toe. Een neef en zijn vriendin kochten een huis, verbouwden het van binnen helemaal en nu hielden ze een housewarmingparty. Het is een vrijstaande polderwoning, met een grote tuin. Een mooi plekje. Aan de tuin moet nog heel veel gedaan worden en we legden met een paar familieleden geld bij elkaar, waar we een cadeaubon van Intratuin van kochten.

Ik heb tegen de vriendin van mijn neef gezegd dat ze me altijd om bloemzaadjes en stekjes mag vragen. Ik verzamel toch altijd zaad en verder staat er genoeg in onze tuin waar van gestekt kan worden. Ik weet nog wel dat wij ook heel veel stekjes van anderen gehad hebben, toen wij dertig jaar geleden ons huis kochten. Van sommige stekken staan er nog steeds planten, bomen en heesters. 

⛺ ⛺ ⛺ ⛺ ⛺ ⛺ ⛺

Een ander neefje was naar de wereldjamboree van de scouting in Zuid-Korea toe. Donderdag kwam hij terug thuis en ik ben hem in Noord-Brabant op wezen halen. Zijn moeder, mijn schoonzus, was die dag ook van vakantie teruggekomen en ze had een lange vermoeiende reis achter de rug. Het zou niet verantwoord geweest zijn als ze zelf gereden had en daarom reed ik. Op de heenweg vertelde schoonzus honderduit over haar vakantie en op de terugweg was het haar zoon die heel veel te vertellen had. Ik heb mijn mond nauwelijks open hoeven te doen 😁 Ik heb genoten van alle verhalen en komende woensdag gaan we bij hun eten en foto's kijken. 

🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞🌞

Hierbij wil je een fijne zondag en een fijne week wensen!