knippen en plakken

Vraag van de dag: hoeveel ijsjes eet jij ongeveer in de zomer? 

Dat zullen er niet veel zijn. Ik weet eigenlijk geeneens meer of ik deze zomer wel ijs gegeten heb. Om ijs geef ik niet zoveel en als we uit eten zijn en ik nog zin in een dessert heb, kies ik eerder voor crème brûlée dan voor ijs.

🍦 🍨 🍦 🍨 🍦 🍨 🍦

Ondertussen in huize W.:

Wat ben ik toch weer braaf aan het knutselen!

Dit jaar verras ik mijn familie, vrienden en collega's weer eens met zelfgemaakte kerstkaarten:

Vroeger maakte ik ieder jaar kerstkaarten, totdat ik het wel heel erg makkelijk vond om gewoon kerstkaarten te kopen. Vorige winter kocht ik een hobbytijdschrift en daar stonden kaarten met deze gehaakte figuurtjes in, die ik wel heel erg leuk vond:

Ik bestelde een paar knipvellen en ging er driftig mee aan de slag, totdat ik het op een gegeven moment beu was. Vorige week pakte ik dit werkje weer op en zal ik op tijd klaar zijn om ze de deur uit te doen.

Het is wel fijn om me nu hiermee bezig te houden. Voor de rest heb ik het druk en zo kom ik lekker tot rust.

Fijn weekend!

hondje

Vraag van de dag: heb je een litteken met een verhaal?

Ik heb een keizersnee gehad toen onze oudste geboren werd. Daarvoor heb ik zevenendertig uur lang geploeterd met weeën en weeënopwekkers en toen had ik nog steeds geen ontsluiting. Ik was zóóó blij dat het een keizersnee werd! Ik bleek een baby van door de vijf kg te dragen en dat had niemand van tevoren gezien. Als ik wel ontsluiting had gehad, dan had ik hem er misschien ook niet zo uit gekregen.

Toen ik zeventien jaar later aan mijn darmen geopereerd werd, is dat litteken van de keizersnee opnieuw open gemaakt. Helaas is het daarna gaan ontsteken en moest de wond acht weken lang gespoeld en opgestopt worden. En nu is het een litteken van 15cm met een put van ongeveer 2cm⌀ erin.  

🐕 🐕 🐕 🐕 🐕 🐕 🐕 🐕

De laatste vijf weken ga ik twee keer per week naar Brugge naar het ziekenhuis toe. Ik combineer dit ritje soms met boodschappen doen en ik ben ook al een paar keer bij de kringloopwinkel binnen gesprongen. Ik heb er onder andere bloempotten, een rugzak, een paar vesten, een muffinvorm en boeken gekocht. En gisteren kwam ik met een hond van de kringloopwinkel thuis:

Het is die linkse 😉

Hond Bee wilde er wel even naast poseren. 

Het is weer een leuk beeldje voor in de tuin.

🐶 🐶 🐶 🐶 🐶 🐶 🐶 🐶

Broerlief is aan de beterende hand en hij is best wel positief. Gisteren zag ik hem voor het eerst sinds vijf weken uit bed. Doordat hij zo ziek was en lange tijd niet mocht eten, is hij vijftien kilo afgevallen. Gelukkig had hij wel een beetje reserve en nu is hij gewoon slank. Morgen hebben we weer een gesprek met de behandelend arts. Vorige week is er toch nog een abces in zijn rug opengemaakt en er zijn nu nog twee abcessen waarvan gehoopt wordt dat deze met medicatie weggaan. Binnenkort zal hij daarvoor weer een petscan krijgen. 

prik

Vraag van de dag: wat voor kunst vind je het leukst? 

Ik hou eigenlijk van kunst die dicht bij de werkelijkheid komt: een schilderij dat net echt lijkt of een beeld waarvan ik gelijk kan zien wat het voorstelt. Met een op de muur geplakte banaan heb ik niks, zeg maar...

😷 😷 😷 😷 😷 😷 😷 😷

Overal om ons heen worden mensen ziek: het norovirus, de griep en corona heersen. Mensen vallen met bosjes tegelijk om. Van alle kanten horen we dat bekenden het coronavirus hebben en veelal zijn dat kinderen en hun ouders. Hele klassen of scholen zijn dicht. In de verzorgings- en verpleeghuizen zijn afdelingen in quarantaine en er zijn inmiddels ook al een aantal bewoners op verschillende locaties overleden. Ik hoop zo dat het tehuis waar ik werk ervan bespaart blijft, want vorig jaar heb ik met eigen ogen kunnen zien hoeveel impact het coronavirus had, toen ik op een afdeling inviel waar het virus heerste. De helft van de bewoners is toen overleden en het was echt ontzettend triest en heel erg ingrijpend voor het vaste personeel. 

Ik heb vandaag de boosterprik gekregen. In januari en februari kreeg ik de eerste en de tweede prik en vandaag dus de derde. En het maakt mij niet uit of je er voor of tegen bent, want ik ben er blij mee.

lekker vet

Vraag van de dag: wie is je meest interessante vriend?

Mijn vrienden zijn mensen zoals ik, met hun eigen gewoontes en interesses. Er zitten er tussen die verre reizen maken of bijzondere hobby's hebben, maar ik vind mensen vooral leuk om hoe ze zijn en niet om wat ze doen of kunnen. Voor mij is iedereen eigenlijk gelijk. 

🐦 🐦 🐦 🐦 🐦 🐦 🐦 🐦

Sinds vorig jaar maak ik zelf vetbollen voor de vogels in de tuin, daar vertelde ik al eerder over en toen liet ik ook onderstaande twee foto's zien.

Ik deed het gesmolten vet met zaad en pindakaas in papieren cupcakevormpjes in een cupcakebakvorm, die nog van mijn moeder kwam. Op zich werkte dat goed, maar toen ik onlangs bij de kringloop een siliconenvorm voor cupcakes tegenkwam, kocht ik die. Zo hoef ik de papieren vormpjes niet meer te gebruiken. 

Het was al weer de tweede keer dit najaar dat ik vetbollen maakte, want de vogels zijn er gek op! Ook de kopjes vulde ik voor de tweede keer.

Ik heb ook vetbollen uit de winkel, maar die gaan er minder snel doorheen dan die van mezelf. En als ik dan deze foto van vorige winter zie, dan is dat toch geweldig:

Voor het maken van  vetbollen heb je het volgende nodig: 

✿ frituurvetblokken en dan het liefst ossewit, in andere blokken zit palmolie en daar kunnen vogels niet goed tegen

✿ vogelzaad (ik koop altijd zaad voor grote parkieten)

✿ pindakaas zonder zout (100% naturel)

✿ vormpjes, kopjes, bakvorm of dergelijke wat tegen warm vet kan

✿ pan, lepel, juslepel

De vetblokken laat je in een pan smelten totdat ze opgelost zijn, laten koken hoeft niet. Daarna roer je er zaad en pindakaas door. Vormpjes, kopjes e.d. vullen en laten afkoelen. In de kopjes doe ik, als het vet nog vloeibaar is, een stokje waar de vogels op kunnen zitten.

mantelzorger

Vraag van de dag: wat was je eerste auto?

Dat was een lichtgrijze Fiat Ritmo. Het was een zoveelste-handsje op leeftijd met veel kilometers op de teller, waar ik best wel veel pech mee gehad heb. 

🚗 🚘 🚗 🚘 🚗 🚘 🚗

In het ziekenhuis had ik een gesprek met de behandelend arts van mijn broer. Er was een petscan gemaakt en daarop was te zien dat mijn broer nog op verschillende plaatsen in zijn lichaam ontstekingen heeft. Een andere arts moest nog beoordelen of er abcessen bij zaten die geopend moesten worden. Als een abces te groot is, komt de antibiotica niet tot de kern en blijft de bacterie doorwoekeren. Broer is heel erg ziek geweest (was echt kantje boord) en heeft nog een hele lange weg te gaan.

 Broer dacht dat hij al acht weken in het ziekenhuis lag, maar ik zei dat het een maand was. Op 18 oktober werd hij opgenomen. Voor hem lijkt het waarschijnlijk al acht weken en hij is ook het besef van tijd een beetje kwijt, wat niet zo gek is. De dagen duren lang voor hem en hij kan niet veel anders doen dan in bed liggen en televisiekijken. Mijn andere broer gaat op zaterdag of zondag bij hem op bezoek en ik op dinsdag en donderdag. 

Ik ben al heel lang mantelzorger voor mijn ouders (inmiddels alleen nog voor mijn moeder) en nu ook voor mijn broer. Eigenlijk had ik daar van tevoren nooit bij stil gestaan, over dat ik weleens de mantelzorger voor een broer zou kunnen worden. 

🦷 🦷 🦷 🦷 🦷 🦷 🦷

Afgelopen week moest ik naar de kapper en ook naar de tandarts. Mijn afspraak bij de tandarts was al lekker vroeg: om half acht 's morgens. Eerst was ik bij de mondhygiëniste aan de beurt. Omdat ik erg goed voor mijn gebit zorg, hoeft ze me niet meer ieder half jaar te zien, maar is één keer in het jaar voor haar genoeg. En de tandarts, die daarna mijn gebit bekeek, was het daar mee eens. Alles zag er goed uit en 'al huppelend' verliet ik even later de tandartspraktijk. 

Ik zou deze week ook naar een workshop gegaan zijn, maar die ging niet door en naar naailes ben ik ook niet geweest. Op het moment lig ik iedere avond al vroeg in bed. Alles kost best wel veel energie.

🍄 🍄 🍄 🍄 🍄 🍄 🍄

Hierbij wil ik je een fijne weekend wensen!

helemaal weg

Vraag van de dag: ga je liever skydiven, bungeejumpen of deltavliegen?

Hoezo liever? Ik blijf liever met beide benen op de grond!

Toen mijn schoonmoeder zeventig werd, hebben we haar met de familie een parachutesprong cadeau gegeven. De enige die mee wilde/durfde was mijn man. We zijn wel allemaal mee geweest naar het vliegveld om te supporteren. Schoonmoeder en manlief vonden de parachutesprong een geweldige ervaring en beiden zouden het zo weer doen. 

Schoonmoeder is nu tachtig en ze zou ook nog wel eens willen bungeejumpen...

🪂 🪂 🪂 🪂 🪂 🪂 🪂 🪂

Vandaag gingen vriendin en ik wandelen in Breskens. Op 11 augustus waren we hier ook en ik maakte toen een foto van de haven. Vandaag maakte ik weer een foto vanaf ongeveer hetzelfde punt. Zoek de verschillen:

Een paar weken geleden werd de graansilo afgebroken en ook andere gebouwen zijn weg. Het kunstwerk 'Brood en Vis' van Johnny Beerens verhuist naar een silo in Terneuzen. 

Op onderstaande satellietfoto van Netherlands Space Office, heb ik het gedeelte waar de gebouwen en de silo stonden rood omrand. Daar gaan appartementsgebouwen en een woontoren komen. Links ervan, aan de andere kant van het water, staan de appartementsgebouwen die je op mijn foto's ook kunt zien. Daar stonden eerst ook bedrijfsgebouwen die gesloopt zijn.

De graansilo werd in 1953 gebouwd en het is gek dat hij nu weg is. 

over de grens

Vraag van de dag: haring? Ja of nee? 

Ik lust het wel, maar eet het eigenlijk nooit. 

🐟 🐠 🐟 🐠 🐟 🐠 🐟

Manlief en ik gingen weer eens samen wandelen.

We parkeerden de auto net over de grens en onze wandeling was daardoor in Nederland en in België.

(Bron: Google Maps)

Het was een grijze dag. Het was niet koud, maar de wind maakte het fris. Eigenlijk had ik een net iets te dunne jas aan, maar het voordeel van wandelen is dat ik het na een tijdje toch wel warm krijg. 

We kwamen langs een kapelletje in Sint-Jan-in-Eremo gewijd aan Maria.

Vaak zijn de kapelletjes dicht, maar van deze was de deur open.

Wij wandelen wel vaker in deze buurt en altijd zien we dan in de verte de watertoren van Sint-Jan-in-Eremo staan, maar eigenlijk liepen we er nooit zo dicht langs als nu. 

De watertoren is uit 1983 en is sinds 2009 bouwkundig erfgoed.

Halverwege de middag brak de zon steeds vaker door de wolken heen.

Een verlaten en vervallen boerderij. Het huis⬆ zag er nog wel redelijk uit, maar de schuren waren rijp om gesloopt te worden. Tussen de schuren in heb je zicht op de kerk van Sint-Margriete:

Hieronder kun je die kerk ook zien:

Soms was het glibberen en glijden op de onverharde paden. Manlief was zijn wandelschoenen vergeten en liep op zijn nette schoenen. Gelukkig zijn die goed schoon te maken. 

Dit jaar hebben we niet veel samen gewandeld. Man en zoon bouwden een schuur en dat ging voor. Nu de schuur klaar is heeft manlief weer meer tijd om het wandelen terug op te pakken.

hectisch

En dan loop ik opeens met van alles achter. Het bijhouden van mijn weblog schiet erbij in en ook het lezen van andere weblogs staat even op een laag pitje. De week die komt wordt nog hectischer dan de voorgaande weken met een bezoek aan de tandarts en de kapper, een workshop, een wandelafspraak, twee keer op bezoek bij mijn broer en er moet ook nog gewerkt worden. Deze week is echt helemaal volgepland. 

Gistermorgen ging ik naar mijn moeder toe, die heel erg emotioneel was. Ze had veel verdriet over dingen die vroeger gebeurd waren. We hadden een gesprek met haar contactverzorgende en die gaat regelen dat mijn moeder eens met een psycholoog kan praten. Hopelijk heeft mijn moeder er baat bij.

Gistermiddag ging ik om de griepprik en daarna gingen we gelijk naar een verjaardag toe, waar we tot elf uur 's avonds bleven. Het was gezellig, met mensen die ons zeer eigen zijn. Mijn oudste broer belde en vertelde dat hij naar onze jongste broer in het ziekenhuis geweest was. Alles gaat gelukkig nog steeds goed met onze zieke broer. 

Toen mijn broer een paar weken geleden zo ernstig ziek was, zette ik al mijn verdere afspraken op een laag pitje. Ik ging werken en op ziekenbezoek en veel meer ook niet. De zorgen en het van alles moeten regelen kostten me teveel energie. Nu het met mijn broer beter gaat, kan ik ook weer veel meer aan. 

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

Hierbij wil ik je een fijne dag en week wensen!

het gaat beter

Met mijn broer gaat het gelukkig de goede kant op. Vier dagen geleden werd een abces in zijn rug weggehaald dat op de zenuwen en organen gedrukt had. Volgens de arts moet mijn broer daardoor heel veel pijn gehad hebben, naast alle andere abcessen, de darmoperatie, de maagzweer die hij door alle medicijnen kreeg en twee afgescheurde pezen (1 in zijn duim en 1 in zijn schouder door de abcessen). 

Na bijna twee weken op de IC gelegen te hebben, ligt hij nu op de midcare en eerstdaags zal hij naar een revalidatieafdeling gaan. Toen ik gisteren op bezoek ging, was er juist van allerlei apparatuur afgekoppeld en eindelijk mocht hij ook weer eten.

Vier weken geleden was hij heel erg ziek door een bacterie in zijn bloed. Het was er op of eronder en we hebben ons grote zorgen om hem gemaakt. Gelukkig is het gevaar nu geweken en kan hij gaan werken aan zijn herstel. 

☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺ ☺

Vandaag heb ik met twee ex-collega's afgesproken om samen te gaan lunchen. En om bij te praten, natuurlijk.

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen!

bedankt

Allen bedankt voor de lieve reacties van gisteren!

Het werd een rustige dag. Zoonlief was ziek thuis, dus we waren met ons drieën. Normaal gaat hij op de geboortedag en op de sterfdag van zijn broertje liever werken, maar nu kon dat dus niet. En eigenlijk vonden we het alle drie wel goed zo.

Mijn schoonmoeder en een schoonzus kwamen, zoals ieder jaar, even langs om een bloemetje te brengen. We hebben samen gehuild, want we missen Jus allemaal zo ontzettend veel. 

We zijn de hele dag gewoon thuis gebleven. Manlief en ik hebben het er nog wel over gehad om te gaan wandelen, maar daar is het niet meer van gekomen.

Het was een dag van terugdenken aan Jus' geboorte, zijn leven en zijn overlijden.

We hebben zeventien jaar lang van hem kunnen genieten en in een oogwenk was het voorbij. Het is echt doodzonde dat hij nooit zijn dromen zal kunnen verwezenlijken. 

22

 Vandaag zou onze jongste zoon tweeëntwintig geworden zijn. Het is de vijfde keer dat we zijn verjaardag niet meer kunnen vieren. Het is een dag om nog eens extra stil te staan bij zijn leven en bij zijn dood. 

De volgende tekst kwam ik op Facebook tegen:

Op deze dag gaan manlief en ik niet werken en maken we geen afspraken. Deze dag vullen we op een andere manier in. 

update

Even een kleine update over mijn broer:  

De prothese is niet meer uit zijn rug gehaald. Er is een incisie in zijn rug gemaakt, waarbij het abces geopend is. Er kwam veel vuil uit en de wond is schoongespoeld. Er zitten nu drie drains in om het vocht af te voeren. Mocht het hiermee niet verholpen zijn dan kan later alsnog de prothese eruit moeten, maar het is te hopen dat het hiermee opgelost is. 

bietje

Vraag van de dag: wanneer mensen naar je toe komen voor hulp, waar willen ze dan meestal hulp bij?

Dan gaat het vaak over iets op de computer of op de smartphone. 

🥕 🥕 🥕 🥕 🥕 🥕 🥕 🥕

De laatste wortels, die ik niet gezaaid had, heb ik geoogst:

Waarschijnlijk heeft er wortelzaad in het vogelvoer gezeten, waardoor ik opeens worteltjes in de tuin kreeg.

En er groeide nog iets anders:

Een biet! En ik denk dat het een suikerbiet(je) is:

Het was wel grappig dat de worteltjes en de biet opkwamen. Er heeft ook nog even gingellikruid gestaan die uit het vogelzaad kwam, maar die plant waaide al vrij snel om.

 

🌻 🌻 🌻 🌻 🌻 🌻 🌻 🌻

En daar is-tie weer:

https://www.kruidvat.nl/tijdschriftenabonnement/p/4625027

Net zoals met alles, betaal je nu ook meer voor het tijdschriftenabonnement van het Kruidvat. Voorheen betaalde je drie euro minder.

🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼

Ik wil je een fijne week wensen.

koken

Vraag van de dag: waar heb je twijfels over? 

Over mijn kookkunsten. Ik ben geen keukenprinses en ik heb ook nog eens twee huisgenoten die een heleboel niet lusten... dat werkt ook niet echt mee. Ik nodig nooit mensen uit om te eten, want daar word ik heel erg nerveus van en je zal zien dat dan alles ook nog eens mislukt. Als er een vriend of vriendin van zoonlief blijft eten gaan we iets bij de snackbar halen of eten we tosti's.

🍕 🍳 🍕 🍳 🍕 🍳 🍕

En nu ik het toch over koken heb... Langs de kant van de weg kocht ik stoofperen en die heb ik deze week gekookt. En omdat we ook een keer nachtvorst hadden, heb ik de eetbare pompoenen naar binnen gehaald. Die lagen ter decoratie buiten en nu liggen alleen de niet-eetbare kalebassen nog in de tuin. Van de pompoenen heb ik (samen met linzen) soep gemaakt.

🚘 🚗 🚘 🚗 🚘 🚗 🚘

Ik was twee keer naar mijn broer in het ziekenhuis in Brugge, afgelopen week. Morgen wacht hem een zware operatie: er gaat een prothese uit zijn rug verwijderd en schoongemaakt worden, omdat daar een stafylokokkenbacterie opzit die niet weggaat. De prothese loopt van zijn nek tot zijn stuitje en na het schoonmaken zal deze weer teruggeplaatst worden.

Mijn zwager, die anderhalve week geleden de eerste chemokuur kreeg, is daar gelukkig niet al te ziek van. Hij is niet fit, maar hij moet niet overgeven. Hij gaat nog halve dagen werken en heeft zo tenminste ook nog wat afleiding. 

Ik hou mijn vingers gekruist voor mijn broer en mijn zwager.

🤞 🤞 🤞 🤞 🤞 🤞 🤞 

Fijne zondag!

vervolg

Vraag van de dag: heb je ooit aan goede doelen geld gegeven?

Van collectebussen tot clubloten en van kinderpostzegels tot geld overmaken... Je kan op heel veel manieren een goed doel steunen en dat doe ik dus ook. 

Als kind ging ik eens per maand met een collectebus voor kindertehuizen(Zespeka) langs de deur. Dat heb ik een paar jaar gedaan. 

💰 💰 💰 💰 💰 💰 💰

Wij waren twee weken geleden in de Ardennen (is dat echt nog maar twee weken geleden???) en daar waren de mondkapjes al op veel plaatsen verplicht. Ook in het ziekenhuis in Brugge waar ik sinds twee weken regelmatig kom, moest iedereen al een mondkapje dragen en nu is daar het restaurant ook gesloten. 

Mijn jongste broer ligt nu tweeënhalf week in het ziekenhuis, waarvan de laatste vijf dagen op de IC. Ik probeer hem toch twee maal per week te bezoeken en omdat het iedere keer een stuk rijden is, combineer ik dit met boodschappen doen of iets anders. 

De situatie van mijn broer is stabiel, maar daarmee is eigenlijk nog niks gezegd. Het kan nog alle kanten opgaan. Hij is ontzettend moe en na vijftien minuten bezoek, is het alweer tijd om afscheid van elkaar te nemen. En zo gaat dat: een uur rijden, vijftien minuten bezoek en een uur terugrijden. Mijn oudste broer gaat er op de fiets heen: drie uur heen en drie uur terug. En nee, hij heeft geen e-bike!

Ik vind het een slopende tijd: de zorgen, de dingen die geregeld moeten worden, de telefoontjes met familie en anderen... en de rest gaat ook gewoon door. Dat huishouden geloof ik verder wel: ik ren er maar eens met de stofzuiger en een sopdoekje door en ook in de tuin heb ik niet veel meer gedaan. Dat komt allemaal wel weer. 

Vandaag gaan vriendin en ik samen wandelen en dat wil ik ook graag blijven doen. De afgelopen weken is dat er wat bij ingeschoten en het is niet meer iedere week dat we gaan wandelen, maar als het enigszins kan spreken we af. 

🚶 🚶 🚶 🚶 🚶 🚶 🚶

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen!

natuur en recreatie

Vraag van de dag: Amsterdam of Utrecht? 

Ik vind beide steden leuk. Amsterdam ken ik ietsje beter dan Utrecht, omdat daar vroeger familie woonde waar ik soms heenging. In Utrecht ben ik een paar keer naar de Lapjesmarkt geweest en in maart hebben wij een stadswandeling door deze stad gemaakt. Beide steden hebben zo hun charmes, vind ik.

🌅 🌅 🌅 🌅 🌅 🌅 🌅 🌅

En toen moest het er toch maar eens van komen: een wandeling door Waterdunen bij Breskens.

(Bron: Google Maps)

Waterdunen is een nieuw recreatie- en natuurgebied en hier in de streek ligt dat best wel een beetje gevoelig. Ook bij mij. 

(Bron: Google Maps)

Kijk, ik heb niks tegen natuurgebieden. Ik mag er zelfs graag komen, maar hier ging een traject van grondonteigeningen aan vooraf, wat niet zonder slag of stoot gegaan is. En daarnaast gaan er driehonderd vakantiehuisjes en tweehonderd campingplaatsen in het gebied komen en ook dat staat tegen.

Wij wonen in een krimpgebied en dat houdt in dat de bevolkingsdaling groot is. Er wonen hier weinig mensen: jongeren trekken weg, de vergrijzing is groot en er is weinig nieuwe aanwas. Er worden de laatste jaren langs de kust veel appartementsgebouwen bijgebouwd, maar dat is vooral voor de rijken en de investeerders. Ook zijn er veel vakantieparken uitgebreid en bijgekomen. En natuurlijk is het goed voor de economie in dit krimpgebied, dat snappen we heus wel, maar toch doet het best wel pijn om onze kust gevuld te zien worden met hoogbouw en nog meer vakantiehuisjes. 

Manlief en ik wilden Waterdunen nu eindelijk ook eens van dichtbij zien. Sinds een paar weken is een deel van het gebied toegankelijk en ik moet toegeven dat er veel werk van gemaakt is. Het wandelpad is mooi en onderweg is informatie over de dieren en het gebied te vinden.

We zijn twee vogelkijkhutten tegengekomen, vanwaar je vanachter getint glas naar buiten kon kijken.

De enige wandeling die we konden lopen was één van 4 kilometer, maar om in het gebied en terug bij de auto te komen, liepen we twee km extra. Er komen in de toekomst nog twee wandelingen bij van 5,5 en 9 km.

Misschien dat we later de lange wandeling nog wel een keer gaan lopen, maar zodra de vakantiehuisjes er zullen staan en de camping open is, zal je ons hier niet meer zien. 

Vorig weekend was ik in Brabant op een vakantiepark in een gebied met bossen en water. En dan kan ik het niet nalaten om me af te vragen hoe het destijds daar gegaan is. Werden er boeren onteigend? Moesten er mensen door verhuizen? Waren ze er in de buurt erg op tegen? 

We waren niet de enige wandelaars in Waterdunen. Er waren toeristen en ook mensen hier uit de buurt die net als ons eens een kijkje kwamen nemen.