strandloop

Gisteren liepen we de Langestrangetocht, een georganiseerde wandeling van zeventien kilometer van Cadzand naar Breskens.

Voor mijn broer, manlief en mij was het de vijfde keer dat we meeliepen. Mijn vriendin, die anders ook altijd van de partij was, liep nu een paar kilometer met ons mee. Door gezondheidsproblemen kan ze geen grote afstanden afleggen, maar het was heel erg leuk dat ze toch een eindje met ons opliep. 

Een dertienjarig nichtje liep voor de eerste keer mee. Ze vroeg woensdag of ze met ons mee mocht en natuurlijk mocht dat. Hoe meer zielen hoe meer vreugd.

Onderweg kom je zeventien stempelposten tegen, op één na allemaal op een strandpaviljoen en op een aantal daarvan is livemuziek. 

De sfeer is altijd goed en het leuke van een wandeling zo dicht bij huis is, dat je regelmatig bekenden tegenkomt. Je zegt hallo of je maakt een praatje en ook met onbekenden praat je. Zo heeft er een tijdlang een man met ons meegelopen, die we niet kenden. 

We kregen een keer een banaan en een ijsje.

Voor de rest dronken en aten we op een paar verschillende paviljoens iets. En toen we gefinisht waren pakten we nog een terrasje in Breskens. 

Er waren buien voorspeld geweest en we kregen één klein buitje over ons heen, voor de rest was het zonnig en droog. Met de wind in onze rug en een temperatuur van rond de 22℃ was het aangenaam wandelweer.

We hadden een leuke dag en volgend jaar gaan we weer!