In Duitsland kocht ik bij een imker een potje honing. De goede man had honing van bijenkasten die in het veld hadden gestaan en van kasten die in het bos stonden. De honing uit het bos was aromatischer, vertelde hij en daar kocht ik dan ook een klein potje van. De honing smaakte goed, maar na er een paar keer van gegeten te hebben moest ik toch toegeven dat ik er niet tegen kon. Raar, want ik eet wel vaker honing. Er zal wel iets van een plantje ingezeten hebben waar ik niet goed op reageerde.
En daar zat ik dan met het potje honing. Ik had het weg kunnen geven, maar ik besloot om er eerst een paar andere dingen mee uit te proberen. Zo maakte ik gekarameliseerde worteltjes: wortels in plakjes snijden, boter warm laten worden, worteltjes een paar minuten bakken, schepje honing erdoor en daarna groentebouillon. De bouillon in laten koken en je hebt hele zachte, zoete worteltjes. Ik had er ook nog een beetje verse tijm uit eigen tuin doorgedaan.
In de airfryer maakte ik zoete aardappel klaar: zoete aardappel in de lengte doorsnijden en besmeren met een mengsel van olijfolie, honing, sap van een limoen en een beetje peper. Dit moest een half uur op 200℃, maar de volgende keer ga ik de temperatuur wel iets lager zetten want de zoete aardappel werd wel een beetje erg donker. Tussendoor had ik de zoete aardappel ook nog eens extra met het honingmengsel ingesmeerd.
Beide bijgerechten smaakten uitstekend en het mooie is dat ik nu geen last van de honing had. Zo kan ik die lekkere honing toch nog zelf eten.
Dat zoete aardappel recept zal ik eens proberen als honingliefhebber
BeantwoordenVerwijderenDe zoete aardappel was lekker zacht geworden. Ik ga het wel vaker maken.
VerwijderenDat noem ik nou creatief!
BeantwoordenVerwijderenEn nu had ik er geen last van, gelukkig.
VerwijderenEen mooi voorbeeld van zelf oplossend, niet weggooien.
BeantwoordenVerwijderenEn nog lekker ook!
Nee, weggooien is zonde.
VerwijderenWat leuk dat je op die manier de honing toch kunt gebruiken en lekker vindt.
BeantwoordenVerwijderenThea
Dat potje raakt op deze manier nog wel leeg.
VerwijderenOoit heb ik in Duitsland een potje dennenhoning gekocht en dat had een dusdanig sterke smaak dat het, voor mij, niet puur te eten was. Redelijke kans dat er in de boshoning ook een vleug dennenhoning gekomen is, want bijen zijn maar beperkt selectief in waar ze hun wingedrag; ze halen hun wintervoedsel waar het voorhanden is. Als straks de hei weer bloeit en de imkers zetten hun kasten op de hei, dan krijg je een redelijk zuivere heidehoning, die ook een geheel eigen (bij)smaak heeft.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor de uitleg. Eigenlijk had ik nog niet eerder last van honing, maar ik kocht dan
Verwijderenook altijd honing uit bloemenweides. Er moet nu toch iets van een bepaalde plant ingezeten hebben, waar ik niet tegenkon.
Fijn dat het je lukte om recepten te maken waar je de honing wel verdroeg. Ik gebruik het soms bij gestoofd witloof. Ook heel lekker. Moet je de wortels nog lang laten koken in de groentebouillon?
BeantwoordenVerwijderenDoor de witlof is ook een goed idee!
VerwijderenJe moet het even laten inkoken, duurt een minuut of tien.