Het zal je maar gebeuren: zet je een kind op de wereld en na een paar maanden vind je dat kind helemaal niet leuk meer. En net zoals bij alle anderen die te dichtbij komen, geef je dat kind regelmatig een paar rake meppen. Nee, moederpoes Miep houdt niet van andere poezen en dus ook niet van Moppie.
Het is jammer, maar gelukkig kunnen ze elkaar redelijk goed ontwijken. En het gebeurt ook wel dat ze gewoon samen op de bank liggen te slapen. Dus het kan wel...
🙀 🙀 🙀 🙀 🙀
Fijn weekend!
Oei dat zal dan nog wel eens botsen met elkaar. Maar wie weet zijn ze over een paar jaar alsnog de beste maatjes
BeantwoordenVerwijderenIk hoop het wel.
VerwijderenZouden dieren die bloedverwantschap niet meer voelen?
BeantwoordenVerwijderenMisschien wel niet.
VerwijderenMiep doet ook vervelend tegen onze andere poes Monster. Niet dagelijks, maar soms gaat het er behoorlijk hard aan toe.
Nee. Het jong ruikt nog wel wat bekends aan de moeder maar voor de moeder ruiken ze totaal anders nadat ze volwassen geworden zijn. Die herkennen ze niet meer als hun kind. En soms moeten vaders helemaal niks hebben van hun zonen. Dat wordt dan oorlog
VerwijderenBedankt voor de uitleg, dat verklaart een hoop.
VerwijderenAi ja, ,zo kan dat gaan.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend.
Ja helaas. Maar het is voor ons geen reden om een poes weg te doen.
VerwijderenTja, niet ieder is dol op haar kind! 😉😉
BeantwoordenVerwijderenWij hadden eens een grote witte geit, die een jong kreeg, een bokje. We hebben hem laten castreren en hij is tot zijn natuurlijke dood bij ons gebleven.
Zijn moeder heeft hem gevoed totdat hij een jaar was en hij bleef tot haar dood naast haar staan en liggen. Na haar dood konden we merken dat hij haar miste; het heeft lang geduurd voor hij zich weer aansloot bij de andere geiten
Thea
Hoe lief is dat!
VerwijderenWij hadden vroeger kennissen die geitjes hadden en we hadden er zo kunnen krijgen, maar manlief zag dat niet zitten. En misschien was dat maar goed ook, want de enige die de kippen en konijnen voerde en de hokken verschoonde was ik. Voor die geiten had ik vast ook alleen kunnen zorgen.
Ja, dat viel mij vroeger ook op toen we weleens een nestje hadden en er meestal wel één kitten overbleef... Hoe menselijk we soms ook naar katten kijken, het zijn toch echt andere wezens!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het ook wel weer leuk om te zien hoe ze voor zichzelf opkomen...
Het zijn en blijven dieren. Wij mensen willen nogal eens menselijke eigenschappen aan dieren toekennen. Oké, ik vertel hele verhalen tegen ze, maar daar zullen ze maar weinig van begrijpen.
VerwijderenEn het is niet zo dat Miep Moppie aan het opvoeden is? Met de harde poot?
BeantwoordenVerwijderenDat denk ik eigenlijk niet. Vorige week zat Moppie braaf op tafel, Miep kwam binnen sprong op tafel, liep op Moppie af en haalde gelijk uit. Gewoon zonder enige aanleiding. Het zal ook wel een beetje aan het karakter van Miep liggen, denk ik.
VerwijderenMiep weet wat ze wil. Soms een tik geven, maar dus ook wel eens samen liggen. Een eigenwijze kat, daar houd ik wel van.
BeantwoordenVerwijderenEigenwijs is ze echt wel :)
VerwijderenGelukkig hebben jullie de ruimte en kunnen ze elkaar goed ontwijken. Maar het is wel jammer dat Miepje zo is
BeantwoordenVerwijderenHet is ook eigenlijk de eerste kat die we hebben die zo is. Verder is ze wel heel erg lief, hoor.
VerwijderenDat was bij onze moeder/kind poezen net hetzelfde. Toevallig ook twee rode exemplaren. Onze Mop (moederpoes) was echt heel gemeen tegen haar kind (Zino). Krabben, bijten, blazen, ... Ze moest ook niets van mensen hebben. De eerste zes weken van haar leven heeft ze doorgebracht in een donkere garage, kreeg af en toe wat te eten maar nooit aandacht. We hebben er ons werk mee gehad eer ze ons vertrouwde.
BeantwoordenVerwijderenZonde is dat en juist die aandacht en het vasthouden is zo belangrijk die eerste weken.
VerwijderenOnze poes is zo bij ons terecht gekomen: eigenlijk wilde de eigenares moeder + 1 kitten houden, maar de moeder deed zo lelijk tegen haar kitten, dat ze toch maar heeft besloten om de kitten weg te doen, en toen hebben wij haar gekocht :)
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat het hier toch niet te heftig zal worden. Ik zou het wel heel erg vinden als we een poes weg zouden moeten doen, maar ik ga ervan uit dat dit niet zal moeten.
VerwijderenIk heb het bij mijn Dochter gezien ,hoe moeder poes haar ''kinderen '' niet meer in haar buurt wilde hebben .En helaas net niet op tijd gesteriliseerd kreeg ze zelfs een kitten van haar eigen zoon .Het werkt in de katten wereld dus blijkbaar op deze manier .
BeantwoordenVerwijderenEn dan zat ze weer met een nestje... Ik vraag me dan wel af hoe dat met inteelt zit, of zou dat geen kwaad kunnen?
VerwijderenBammie kreeg maar een kitten en Nicky zag er idd best wat vreemd uit ,zijn oogjes stonden heel schuin en hij had ''vreemde '' x pootjes en zijn staart lag plat op z'n rug .Wij zeiden altijd het is een katertje met down syndroom .Maar ze heeft hem wel zelf gehouden en het was ook geen poes die buiten kwam ,geen van haar poezen trouwens .Dus het feit dat hij van moeder en zoon was heeft denk ik zeker invloed gehad .
VerwijderenMijn ervaring was ook dat Moeders absoluut niet meer geïnteresseerd was in zoonlief. Dat was ook een gevalletje van net te laat met steriliseren. Ik,had het idee dat ze het een hele opluchting vond toen haar zoon eerder overleed dan zijzelf. Zij is 18 geworden en vond het prima in haar eentje. Sindsdien geloof ik niet meer in de katten ouderliefde. Maar gelukkig hebben jullie de ruimte. Groet Rita
BeantwoordenVerwijderenDat is inderdaad heel erg fijn. Alhoewel ze nu in de tuin toch wel veel bij elkaar in de buurt blijven. Miep gaat nooit ver weg, maar nu Moppie ook buiten komt is ze toch wel heel erg nieuwsgierig wat Moppie allemaal doet.
VerwijderenIk had helaas je vorige bericht gemist, wat een verdrietig nieuws. Ik had zelf weer een en ander te verwerken. Groet Rita
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte, Rita. Ik denk aan je xxx
VerwijderenVreemd dat dieren elkaar niet meer herkennen ondanks de geuren?
BeantwoordenVerwijderenJa hè? Ik dacht eigenlijk dat honden elkaar nog wel herkennen, maar poezen blijkbaar niet meer.
VerwijderenJammer, dat je niks weet van de achtergrond van Miep, nu ze bij jullie woont wil ze misschien haar eigen plek heel erg verdedigen. Hopelijk kan ze in de toekomst de andere 2 beter verdragen. Wij hadden ook eens een moeder en kind en dat ging prima.
BeantwoordenVerwijderenToch hebben poezen ook zo hun voorkeuren, de ene poes is welkom in de tuin terwijl de andere er uit gejaagd wordt. Toch een beetje menselijk gedrag?
Fijne wandeling morgen,
Betsy
Miep is ook bijna altijd in de tuin. Soms zit ze in de berm langs de weg, maar ik geloof ook niet dat ze veel verder weggaat.
VerwijderenIk hoop dat het mee gaat vallen met de regen tijdens de wandeling. Ik neem regenkleding en een paraplu mee.
Ik had ook een moederpoes met jong. Zodra de moeder geholpen was wilden ze niks meer van elkaar weten, Lea
BeantwoordenVerwijderen