natuur en cultuur

Afgelopen weekend waren wij in Limburg en maakten daar een paar wandelingen, maar daarvoor was het alweer eventjes geleden dat manlief en ik waren wezen wandelen. Er moesten andere dingen gedaan worden, die even voorrang hadden. En daarnaast waren er ook nog de nodige verjaarden waar we heen moesten en waren er andere uitstapjes. Het was even jammer, maar we pakken nu de draad gewoon weer op.

Omdat het mijn beurt was om een wandeling te bedenken, richtte ik me maar weer eens op België. Normaal gesproken stippel ik zelf een wandeling uit, maar deze keer ging ik voor makkelijk en besloot ik dat we een bestaande wandeling gingen maken: klik!

Het werd een wandeling door natuur en langs cultuur over verharde en onverharde paden in en rond het plaatsje Berlare.

Omdat Berlare niet ver van Gent afligt, gingen we eerst even winkelen in deze stad.

Manlief had nieuwe shirts nodig en beiden waren we toe aan nieuwe wandelschoenen. We slaagden voor de schoenen en manlief heeft daarna de tien kilometer op zijn nieuwe schoenen gelopen en ik heb mijn nieuwe schoenen na zeven kilometer voor mijn oude schoenen verwisseld. 

We parkeerden onze auto in Berlare bij de Sint-Martinuskerk.

En vandaaruit was het een paar minuten lopen naar het Kasteel van Berlare

Het kasteel dateert uit de achttiende eeuw en op het kasteelterrein staan verschillende bijgebouwen.

We weken van de route af om door het kasteelpark te wandelen, want nu we er toch waren wilden we dat ook zien en beleven.

Op het terrein was een mooie minibieb:

Ik heb er even in gekeken, dat doe ik altijd als ik er één tegenkom, maar zelden neem ik er een boek uit. vroeger heb ik heel veel romans gelezen, maar door een concentratieprobleem kan ik me er maar moeilijk meer mee bezighouden. Ik ben meer van de informatieve- en hobbyboeken en die zijn meestal minder vaak in een minibieb te vinden dan romans. 

We verlieten het kasteelterrein en al vrij snel kwamen we buiten Berlare het Riekend Rustpunt tegen:

In dit gebouwtje is een piepklein museum gevestigd (van stadsstront naar zandgrond), waarin je leert over mest en beer uit de steden in vroegere eeuwen. En ja, dat was best wel interessant!

We vervolgden onze weg en kwamen uiteindelijk bij de Zeeschelde uit:

Deze rivier is een deel van rivier de Schelde en doordat deze in contact staat met de Westerschelde (Noordzee), is het een getijdenrivier. Om het naastgelegen land en de bewoners te beschermen tegen overstromingen tijdens noordwesterstorm in combinatie met springtij en zware regenval zijn er uitstromingsgebieden langs de rivier gerealiseerd, zoals hier:

Na een rustpauze en een lekker koel drankje (pfff wat was het benauwd) op het terras van 't Oud Brughuys liepen we over onverharde paden terug naar het centrum van Berlare.

We kwamen langs de Kapel Heilige Rochus en Heilige Agatha uit 1904:

En door het kasteelpark liepen we terug naar onze auto.

We begonnen de wandeling met een strak blauwe lucht, maar al snel kwamen de wolken. Toen we op terugweg naar huis waren viel er een spatje regen. Gisteravond trokken er bij ons zware onweersbuien over.