Vraag van de dag: hoe had je geheten als je een jongetje was geworden?
Waarschijnlijk Willem of Wim.
Ik kom uit een tijd en een familie waarin vernoemen normaal was. Mijn oudste broer is vernoemd naar de vader van mijn vader, mijn jongste broer naar de vader van mijn moeder, mijn zus naar mijn moeder en ik naar mijn vader.
🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞
De afgelopen weken heb ik het best druk gehad en het wandelen was er een klein beetje bij ingeschoten. Ik ga dan wel iedere week met mijn vriendin wandelen, maar dat is op een lager tempo dan dat ik normaal loop. Als ik met manlief of alleen loop, stap ik behoorlijk door.
En ja, het weer laat het deze zomer natuurlijk ook best wel afweten en ik heb een hekel aan wandelen in de regen.
Maar vanmiddag trok ik mijn wandelschoenen aan en trok ik de polder in.
Hierboven zie je een veld met doorgeschoten uien. Ik heb er één van dichtbij gefotografeerd, maar die is helaas niet helemaal scherp:
Dit vind ik één van de mooiste lanen in West Zeeuws-Vlaanderen:
Ik hoop echt dat de bomen nooit gekapt zullen worden, want zodra er een ziekte inkomt gaan ze tegen de vlakte.
Bovenstaand bouwval was lang geleden een woonhuis. Op Facebook vond ik een foto van het huis van iemand die hier vroeger gewoond heeft:
Zonde dat van het huisje niks meer over is en het is wachten totdat het helemaal gesloopt zal worden.
Ik weet het niet zeker maar denk dat ik Laurens genoemd zou zijn, naar mijn vader die Louwrens Antonius heette en Ton werd genoemd. Nu heet ik Lauren. In 1950 was een filmster Lauren Bacall beroemd (getrouwd met een andere filmster Humprey Bogaard) en dus is mijn naam zo geworden
BeantwoordenVerwijderenLauren vind ik een mooie naam en het is toch ook weer een verwijzing naar de naam van je vader.
VerwijderenIk zou Marien genoemd zijn volgens mij moeder.
BeantwoordenVerwijderenHet was ooit een lief huisje waar ik best in had willen wonen.
Jammer hè van dat huisje...
VerwijderenJa, zo ging dat vroeger, ik heb geen idee hoe ik genoemd zou zijn als jongen, mijn
BeantwoordenVerwijderenoma heette Elizabeth en ik dus ook.Opa heette Marinus, ik denk,dat een jongen dan
waarschijnlijk ook zoiets was geworden.
Ik heb gisteren en vandaag ook heerlijk gelopen, maar dan 's morgens als het zo lekker
fris is, ik hou heel erg van deze tijd van het jaar, hoop op een mooie september!
Groetjes, Betsy
Ik ken verschillende mensen die Betsy of Elisabeth of Elsbeth heten en die ook zo heten omdat ze vernoemd zijn.
VerwijderenOm te wandelen was het fijn: niet te warm.
Mijn ouders 1e kindje werd vernoemd naar beide opa's, hij overleed helaas na 1 dag. Anderhalf jaar later kreeg mijn broer exact dezelfde namen. Hij en ik vonden dat maar raar, had dan tenminste de volgorde van de namen verwisseld, en een andere roepnaam gekozen. Maar mijn ouders vonden dat vernoemen, in die volgorde, erg belangrijk. Mijn moeder sprak altijd over "de eerste". Zelf ben ik vernoemd naar mijn vaders moeder, ze was een schat van een mens, ik ben trots dat ik haar namen mag dragen. Maar hoe ze me hadden genoemd als ik een jongen was geweest, geen flauw idee.
BeantwoordenVerwijderenDat huisje, wat zonde! Het moet toch iemands eigendom zijn. Ik vraag me dan af hoe dat belastingtechnisch en zo zit.
Ik heb nu bijna 2 weken vakantie, en we hebben alleen zondag wat buitjes gehad. Het kan lokaal zo verschillend zijn, ik woon in het Noorden van het land, in Friesland was het zondag op sommige plekken bar en boos. Laten we hopen op een mooie nazomer, met veel wandelweer!
Vreemd dat je broer dan dezelfde naam kreeg... Maar het zal er wel mee te maken hebben dat eerst de ene opa vernoemd moest worden en daarna pas de andere.
VerwijderenIk ben naar mijn vader vernoemd, maar eigenlijk zou eerst mijn oudere zus naar hem vernoemd zijn. Nu is het andersom en is zij naar mijn moeder vernoemd. Zij zou eerst Wilma genoemd worden, maar omdat in die tijd de Flinstones populair waren en mijn ouders niet wilden dat iedereen WILMA (zoals Fred Flinstone riep) naar haar zouden roepen, hebben ze het omgedraaid.
Ik zou het echt niet weten. Zal het 'ns aan mijn moeder vragen.
BeantwoordenVerwijderenOver zulke dingen praat je eigenlijk niet zo gauw.
VerwijderenVernoemen was bij ons ook regel. Als ik een jongen was geweest, dan had ik de naam van de vader van mijn vader gekregen. Die heette Anske. Een normale Friese jongensnaam, maar voor Hollanders vrij verwarrend, die denken dat Anske een meisjesnaam is. Nu heet mijn (jongere) broer Anske, hij wordt Hans genoemd.
BeantwoordenVerwijderenMijn opa heette Johan en wij hebben daardoor ook een Hans in de familie.
VerwijderenBen ook van de generatie waarin benoemen nog erg belangrijk was en soms tot in het absurde doorgevoerd werd. Ik ben genoemd naar mijn opa, maar mijn opa had een 2 jaar oudere broer die ook Willem heette. Zo had je in twee jongens met die naam. De oorzaak: zijn beide grootvaders heetten ook Willem.
BeantwoordenVerwijderenMaar de geschiedenis heeft de neiging zich te herhalen. Ik kom uit een gezin van 8 kinderen en heb twee zussen die vernoemd zijn naar de beide grootmoeders die allebei Jantje heetten. Voor de westerlingen; Jantje is in Noord-Nederland een heel normale meisjesnaam en komt nauwelijks voor bij jongens. Mijn ouders hebben de 'Jantje-kwestie' opgelost door ze de 'vervrouwlijkte' vorm van de beide grootvaders erbij te geven. De oudste hield Jantje als roepnaam en de tweede werd Janny. Dat laatste tot ongenoegen van de grootmoeder waarnaar ze vernoemd was. Die vond ook dat het Jantje moest blijven, desnoods met II erachter. Dat ging mijn ouders net even te ver; dat deed je wel bij koeien, maar niet bij mensen vonden ze.
Mijn eigen kinderen heb ik niet vernoemd, al had ik wel de intentie, maar vrouwlief wilde niet dat haar moeder vernoemd werd omdat die bij een broer en zus van haar had laten zien behoorlijk naamziek te zijn. Dat wilde vrouwlief haar kinderen niet aandoen. Ik heb het destijds wel aan mijn vader uitgelegd en die maakte er gelukkig geen probleem van.
Mijn vader heette Willem en zijn twee maanden jongere neef heette Wim, allebei naar hun opa vernoemd. De doopnaam van mijn vader is Willem Pieter en die van mij is Wilhelmina Pieternella, mijn roepnaam is Willeke.
VerwijderenMijn schoonouders hebben hun kinderen niet vernoemd, hoewel dat in die familie nog wel normaal was. Mijn (schoon)broers en (schoon)zussen en wij hebben onze kinderen ook niet meer vernoemd. Maar mijn petekindje heeft als tweede doopnaam Willemijn en die is dus naar mij vernoemd. Ik had dat totaal niet verwacht en ik vind het stiekem toch wel heel erg leuk.
@Willem: Jantje is inderdaad in noord Nederland een normale vrouwennaam. Mijn tante heette ook Jantje en ze was vernoemd naar mijn overgrootmoeder Jantje, de roepnaam van mijn tante was Jannie.
VerwijderenMijn dochters zijn ook vernoemd, de oudste naar mijn moeder en de jongste naar mijn schoonmoeder. En als ik een jongen had gekregen, dan was die vernoemd naar mijn schoonvader Jan, ook al was er al een neef Jan, zoon van mijn zwager en schoonzus.
Ik heb er geen idee van hoe ik zou geheten hebben als ik een jongen was geweest.
BeantwoordenVerwijderenMijn kleinzoon is vernoemd naar mijn overleden vader. We wisten het pas nadat hij geboren was. Dat was best emotioneel.
Dat is best wel bijzonder, hè? Lief van je zoon en schoondochter dat ze je vader vernoemd hebben.
VerwijderenMijn ouders hadden Wessel bedacht voor een jongen.
BeantwoordenVerwijderen