Op mijn werk zag ik bij een cliënt een boek liggen, waarvan ik gelijk dacht dat ik dat ook wel wilde lezen. Ik kocht het boek tweedehands op het www (ben geen lid van de bibliotheek) en ben er gelijk in gaan lezen.
Rob Kemps, van de Snollebollekes, ging ooit naar Parijs om de Franse taal te leren. Vrijwel iedere dag ging hij naar de beroemdste begraafplaats van de stad, Père-Lachaise. Hij zwierf daar rond en wilde de verhalen achter de mensen kennen die daar begraven lagen. Hij zocht dingen op, noteerde van alles met als resultaat dat jaren later dit boek geschreven en uitgegeven werd. De begraafplaats telt 69.000 grafzerken en in het boek worden bijna zeventig graven beschreven.
Ik begon in het boek te lezen en bleef maar lezen omdat ik steeds benieuwd was naar het volgende graf en het volgende verhaal. Je hoeft er niet per se voor naar Parijs te gaan, of de begraafplaats te kennen. In het boek staan foto's van de zerken en het gaat vooral over de levens van de mensen, die er begraven liggen. Voor iemand die er toch naartoe wil is het ook nog eens leuk om te weten wie er in een bepaald graf ligt, want vaak blijft het toch maar alleen bij het lezen van namen.
Een paar jaar geleden maakten Rob Kemps en Matthijs van Nieuwkerk het programma Chansons! en veel van de namen die in dat programma langskwamen, liggen op Père-Lachaise begraven. Sommigen kon ik me nog voor de geest halen. In het boek gaat het niet alleen over chansonniers, dichters en schilders, maar ook over mensen die vergeten zijn of indruk op Rob maakten.
In de jaren negentig van de vorige eeuw, ben ik zelf ook op de begraafplaats geweest. Half de twintig was ik en op zoek naar het graf van Jim Morrison van The Doors. Het was niet moeilijk om dat graf te vinden, want fans van de zanger hadden pijlen op andere grafzerken gekalkt, die de weg naar Jim's graf wezen. Ik weet wel dat ik me daar nogal aan stoorde. Als ik nu naar de begraafplaats zou gaan, zou het vooral om foto's te maken zijn. Al die beelden, al die oude zerken, al die monumenten... ik zou me er vast wel een tijdje kunnen vermaken.
Extra boeiend om te lezen,omdat je er ooit zelf was
BeantwoordenVerwijderenEn nu zou ik eigenlijk wel terug willen, na het lezen van dit boek...
VerwijderenIk ben er een paar keer geweest, dus ik ga eens kijken of ik het boek hier kan vinden in de bieb. Interessant genoeg om er eens in te willen zien. Begraafplaatsen, van die hele bekende, zijn tegenwoordig vaak gewoon ook wandelgebied.
BeantwoordenVerwijderenDat parkachtige is ook mooi, evenals de rust die er heerst.
VerwijderenIk ben twee keer op deze begraafplaats geweest en, hoe raar het ook klinkt, ik heb ervan genoten. Allerlei bekende mensen, de mooiste beelden, de pracht en praal, geweldig!
BeantwoordenVerwijderenHet graf van Jim Morrison, van Yves Montand, Edith Piaf, Gertrude Stein, Oscar Wilde, ik heb ze gezocht en gevonden.
Dat boek zal ik beslist ook lezen!
Vergat mijn naam😱 Thea
BeantwoordenVerwijderenToen ik er was, was ik nog jong. Als ik nu zou gaan, zou ik me ook meer in de overledenen verdiepen.
VerwijderenHelaas ben ik nog nooit IN Parijs geweest, alleen er omheen gereden.
BeantwoordenVerwijderenHet programma Chansons hebben we met veel plezier gekeken.
Even een update over het shirt met plooitjes vanuit de schoudernaden: Na 4x proberen, op andere plek, andersom, eerst plooitjes geregen is het het niet geworden. Links en rechts werd niet gelijk, door de plooi zag je bijna de onderkant erdoor en de plooi aan de zij-achterkant zag je vanaf de voorkant. Dus een ander simpel patroon dat ik al had erbij gezocht en dat ging prima omdat de bovenkant veel ruimte had voor de plooien en model is met colletje.
Vandaag rijgen en hopen dat die wel goed wordt want de stof is wel leuk.
Eigenlijk dacht ik dat ik niet veel chansons kende, totdat ik naar dit programma keek. Ik bleek uiteindelijk best wel veel chansons te kennen.
VerwijderenIk hoop dat het nu wel gaat lukken met je shirt. Ik blijf ook altijd net zo lang prutsen totdat iets wel lukt. Je pogingen herken ik dus wel.
Ik ben er ook een paar keer geweest toen ik jonger was en toen had ik daar totaal geen interesse in. Tegenwoordig gaan we vaak eens kijken op begraafplaatsen in het buitenland.
BeantwoordenVerwijderenWij lopen ook regelmatig over begraafplaatsen tijdens onze wandelingen. Op Corsica zagen we grote familiegraven, monumenten op zich. Ik vind dat wel iets hebben.
VerwijderenIk schreef al op mijn blog dat ik met je meega naar Parijs. Ik hou zo van de sfeer van dat kerkhof. De stilte, de beelden, de natuur, er schijnen zelfs vossen en egels te zijn . De bomen zijn prachtig, de namen verrassend, en het is een museum op zich.
BeantwoordenVerwijderenIk zou er toch ook echt weer eens heen moeten, het is al te lang geleden dat ik er was. Het is sowieso alweer te lang geleden dat we een bezoekje aan Parijs brachten.
VerwijderenWij zijn er jaren geleden geweest, ik vond het indrukwekkend. Sindsdien bekijken we af en toe een begraafplaats als we er toevallig tegenaan lopen. Soms zomaar langs een afgelegen weg, dan weer bij of in een kerk. Soms heel groot zoals een militaire begraafplaats, soms heel klein. Iedere begraafplaats heeft wel iets.
BeantwoordenVerwijderenOp Corsica liep op een gegeven moment de weg gewoon door een begraafplaats. Het was een bochtige weg in de bergen en op iedere bocht was wel een grafzerk. Heel erg speciaal was dat.
VerwijderenWij zijn al zeker 20 keer in Parijs geweest, maar hier nog nooit. Dus dat staat nu voor de volgende keer op het programma. Bedankt voor de tip.
BeantwoordenVerwijderenGraag gedaan 😀
VerwijderenEen aantal jaren geleden er geweesr en als ik weer in Parijd zou komen en dat zit er wel in zou ik het weer gaan bekijken. Dat graf van Jim Morrison is nog steeds erg in trek, toen wij er waren was het met rood-wit lint afgezet. Lelijk!
BeantwoordenVerwijderenIk ben nadien nog wel in Parijs geweest, maar nooit meer op Père-lachaise. Eigenlijk zouden we er een keer naartoe moeten gaan. En ook om andere plaatsen in Parijs (opnieuw) te bezoeken.
VerwijderenGoed dat je dat boek zag liggen bij de cliënt, moest gewoon zo zijn. Misschien leidt dat nog weer tot een reis naar die begraafplaats.
BeantwoordenVerwijderenJa, wie weet... Her is alweer lang geleden dat ik in Parijs was.
VerwijderenHet leven zoeken achter de grafstenen lijkt me een heel verrijkend onderwerp. Dat boek ga ik eens opzoeken. En wie weet als ik nog eens in Parijs kom....
BeantwoordenVerwijderenVaak ken ik de namen wel, maar niet hoe iemand leefde of stierf. Ik vond het een prettig boek om te lezen.
VerwijderenOh die wil ik ook lezen, jaren geleden was ik daar ook!
BeantwoordenVerwijderenIk ben daar ook ooit geweest. Bijzonder om daar rond te lopen.
BeantwoordenVerwijderen