boek

Op mijn werk zag ik bij een cliënt een boek liggen, waarvan ik gelijk dacht dat ik dat ook wel wilde lezen. Ik kocht het boek tweedehands op het www (ben geen lid van de bibliotheek) en ben er gelijk in gaan lezen.

Rob Kemps, van de Snollebollekes, ging ooit naar Parijs om de Franse taal te leren. Vrijwel iedere dag ging hij naar de beroemdste begraafplaats van de stad, Père-Lachaise. Hij zwierf daar rond en wilde de verhalen achter de mensen kennen die daar begraven lagen. Hij zocht dingen op, noteerde van alles met als resultaat dat jaren later dit boek geschreven en uitgegeven werd. De begraafplaats telt 69.000 grafzerken en in het boek worden bijna zeventig graven beschreven.

Ik begon in het boek te lezen en bleef maar lezen omdat ik steeds benieuwd was naar het volgende graf en het volgende verhaal. Je hoeft er niet per se voor naar Parijs te gaan, of de begraafplaats te kennen. In het boek staan foto's van de zerken en het gaat vooral over de levens van de mensen, die er begraven liggen. Voor iemand die er toch naartoe wil is het ook nog eens leuk om te weten wie er in een bepaald graf ligt, want vaak blijft het toch maar alleen bij het lezen van namen. 

Een paar jaar geleden maakten Rob Kemps en Matthijs van Nieuwkerk het programma Chansons! en veel van de namen die in dat programma langskwamen, liggen op Père-Lachaise begraven. Sommigen kon ik me nog voor de geest halen. In het boek gaat het niet alleen over chansonniers, dichters en schilders, maar ook over mensen die vergeten zijn of indruk op Rob maakten.  

In de jaren negentig van de vorige eeuw, ben ik zelf ook op de begraafplaats geweest. Half de twintig was ik en op zoek naar het graf van Jim Morrison van The Doors. Het was niet moeilijk om dat graf te vinden, want fans van de zanger hadden pijlen op andere grafzerken gekalkt, die de weg naar Jim's graf wezen. Ik weet wel dat ik me daar nogal aan stoorde. Als ik nu naar de begraafplaats zou gaan, zou het vooral om foto's te maken zijn. Al die beelden, al die oude zerken, al die monumenten... ik zou me er vast wel een tijdje kunnen vermaken.