helemaal op

Toch wel een beetje tegen mijn principes in heb ik ons hele huis al in kerstsfeer gebracht. Normaal doe ik dat als Sinterklaas het land uit is en nu ben ik dus een week eerder. Eigenlijk wilde ik een beetje met kerstballen fröbelen, maar toen ik eenmaal op dreef was heb ik gelijk maar het kerstboompje gezet en de verlichting voor de ramen gehangen. Dan maar een keer vroege kerst!

Een jaar geleden ging het met mijn schoonmoeder niet goed: na een paar onderzoeken bleek ze uitgezaaide kanker te hebben. Begin december gingen we nog een weekend samen met haar weg. Ik zie ons nog lopen op de kerstmarkt in Veere... Ik kocht toen een cadeautje, een engeltje van vilt, voor haar (bij Sjaal met een verhaal: klik), dat tijdens haar laatste weken aan de papegaai boven haar hoog-laagbed hing en dat tijdens de uitvaart in januari op haar kist lag. Dat engeltje hangt nu bij haar dochter in huis, op een mooi plekje. 

Nu gaat het met mijn eigen moeder niet goed. De afgelopen weken is ze erg achteruit gegaan en eerstdaags heb ik een gesprek samen met haar, een verzorgende en de arts over hoe het nu verder moet. Over hoe het leven nog zo comfortabel voor haar gemaakt kan worden. Toen ze een paar weken geleden nog beter was, heb ik een gesprek met haar over levensbeëindiging gehad. Ik wilde weten hoe ze daar tegenover stond en ik ben blij dat ik dat toen gedaan heb, want nu kan ze vrijwel niet meer praten. 

Mijn moeder was altijd een zelfstandige sterke vrouw en in haar hoofd wil ze nog zoveel, maar ze kan niks meer en echt overal heeft ze hulp bij nodig. Daarnaast is ze vaak benauwd. Mocht ze opeens stoppen met ademen, dan zou dat een zegen zijn. Voor haar en ook voor ons.