Dit zie je niet vaak meer:
Ruiters op het land om een gewas te laten drogen. In dit geval bruine bonen, denk ik.
Het is echt iets wat vroeger veel gedaan werd. Tegenwoordig wordt er vaker geopperd: het gewas wordt daarbij in lange rijen op hopen bij elkaar gelegd om zo te kunnen drogen.
🌽 🌽 🌽 🌽 🌽
Onze buurman heeft vorige week de suikerbieten gerooid en afgelopen weekend is het maïs gedorst. Man- en zoonlief konden daarna onze heg snoeien. Het is makkelijker om dat te doen als het land net leeg is en er nog niet geploegd is, anders kunnen we er zelf niet met de auto (en aanhangwagen) op. Het snoeien is een zwaar werkje, maar het is fijn dat het weer gedaan is.
Daar had ik nog nooit over gehoord. Bij het huis in Frankrijk zagen we de buurvrouw wel altijd bezig in deze tijd met grote bakken bonen, die werden in de zon gezet en paar x per dag omgelegd. Dat waren gelige schillen met rode punten, we zagen ze ook wel eens in de Franse supermarken en verbaasden ons over de hoge prijs. Maar er werd echt veel van verkocht.
BeantwoordenVerwijderenDat ken ik dan weer niet. Misschien is dat wel iets typisch Frans.
VerwijderenPrachtig zeg die ruiters. Het voegt iets toe aan het landschap
BeantwoordenVerwijderenHet is een stuk mooier dan gewassen die gewoon op de grond liggen te drogen.
VerwijderenDat is al heel veel jaren geleden dat ik dat gezien heb. Ik vond het altijd een prachtig gezicht, als kind zag ik het overal.
BeantwoordenVerwijderenEn sterappels op een dikke laag stro, sterappels zie ik ook nooit meer bij de appelteler ook een uitgestorven ras denk ik.
Betsy
Vroeger zag je vaak ruiters op het land staan. Toen wij in de polder gingen wonen waren er nog veel buren die ze maakten. Nu komt ik er nog maar zelden tegen.
VerwijderenSterappels ken ik niet.
Wat een mooie ruiters. Ik ken ze wel, maar denk niet dat ik zo ooit in het echt gezien heb. Fijn dat de heg gesnoeid kon worden.en je nu weer een vrij uitzicht?
BeantwoordenVerwijderenAan de kant waar het maïs stond wel. Nu kunnen we de buren tenminste weer zien. Aan de andere kant is het een hele hoge heg met bomen ervoor. Een echte windvanger.
VerwijderenMooi, de ruiters op het land. Mijn vader deed het ook op die manier.
BeantwoordenVerwijderenOok hier wordt druk gewerkt op het land. Aardappels en suikerbieten liggen op grote bulten te wachten tot ze gehaald en naar de fabriek gebracht worden. Het grootste deel van de maisvelden ligt er nu ‘stoppelig’ bij. De uien liggen in lange rijen op het veld, je ruikt ze goed.
Wij hadden bij de boerderij een sterappelboom. Mooi, niet zulke grote appels met een rood kleurtje en als je ze doormidden sneed zag je het klokhuis in de vorm van een ster!
Momenteel worden hier ergens in de buurt suikerbieten afgevoerd. Vrachtwagens rijden af en aan en je hoort de suikerbieten geladen worden. Tegenover ons staan nog aardappelen en als die weg zijn is het weer helemaal kaal rondom ons huis.
VerwijderenIk vind het heerlijk als er ergens uien gerooid worden of op het land liggen te drogen. Ik adem dan nog eens extra diep in.
Ik ken ruiters enkel als mensen op een paard? Weer wat bijgeleerd dus. Wel mooi eigenlijk!
BeantwoordenVerwijderenEen ruiter op een paard is ook mooi. Dat zie ik ook graag.
VerwijderenRuiters waren vroeger heel gewoon. Wij noemden het alleen anders: oppers. Het hooi werd geopperd.
BeantwoordenVerwijderenGrappig dat het in een andere streek weer anders heet.
VerwijderenIk ben geboren en opgegroeid in Midden-Drenthe en we kenden ook de (hooi)ruiters en -oppers. Het verschil was dat bij een opper het hooi op de grondslag stond en vaak al dezelfde dag of de volgende dag binnengehaald werd. Hooi werd alleen op ruiters gezet als er even geen tijd of ruimte was om het hooi binnen te halen; het hooi bleef dan droog omdat het geen last had van optrekkend vocht.
VerwijderenAls kind vonden we hooiruiters prachtig, want je kon er onder spelen en evt schuilen voor de regen en je kwam er allerlei (kleine) dieren tegen. Die zochten ook de beschutting op. Zelfs eenmaal een ringslang denk ik achteraf, want een adder vind je niet zo snel in een weiland. Maar als kind ken je dat onderscheid niet en buiten dat; in onze streektaal noemden we alles wat zich zonder poten voortbewoog "venienig goed", waarvoor je op moest passen.
Wat leuk zeg, ik wist niet dat dit zo heette! Weer wat geleerd.
BeantwoordenVerwijderenMisschien noemen ze het bij jullie wel anders: zie reactie hierboven.
Verwijderen