💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖
Het is weer voorbij. Vroeger was het feest, nu is het herdenken. Toen Justus klein was begon hij zes weken voor zijn verjaardag al te stuiteren en dat ging door tot na nieuwjaar. Alles was spannend: zijn verjaardag, sinterklaas, kerst, het vuurwerk tijdens de jaarwisseling en de nieuwjaarsduik. Nu ben ik degene die een paar weken voor zijn geboortedag al onrustig word en foto's en teksten opzoek om op mijn weblog en Facebook te plaatsen.
We waren thuis gisteren. Dat zijn we sinds zijn overlijden altijd op 10 november. Er kwam visite en verder zijn we een beetje in en om het huis bezig geweest.
Vandaag heb ik ook vrij genomen. De laatste tijd heb ik een aantal keer overgewerkt en ik kon vandaag wel een paar van die uren opnemen. 11 november is altijd een beetje the day after en blijf ik liever ook thuis. Mijn collega's snappen dat.
💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟
Hierbij wil ik je alvast een fijn weekend wensen!
Dat snap ik ook helemaal. Liefs Albèrtje
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenIk denk aan je.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenHet is inderdaad na DE dag niet hellemaal voorbij alle herinneringen en verdriet
BeantwoordenVerwijderenHopelijk kunnen jullie fijn wandelen in het weekend, weerbericht is goed
Elke dag is wat dat betreft moeilijk, maar een paar dagen schieten er gewoon bovenuit.
VerwijderenIk zal zo eens kijken waar we kunnen gaan wandelen. Het is mijn beurt om dit te bedenken.
Nu is het herdenken maar hoe dan ook de dag van Justus laten jullie gelukkig niet voorbij gaan. Zo zal hij altijd in jullie midden blijven. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel. Deze dag kunnen we gewoon niet zomaar voorbij laten gaan en gelukkig zijn er altijd weer mensen die toch even langs willen komen en dat is fijn.
VerwijderenDikke warme knuf!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenIk heb gisteren geen enkel logje gelezen dus lees nu pas dat gisteren de geboortedag van Justus was. Wat een verschrikkelijk moeilijke dag moet dat zijn. Die tekst die je gisteren plaatste zegt zoveel. Heel, heel veel liefs en een dikke digitale knuffel.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenIk loop ook weleens achter met lezen, dus herken het wel.
Ik kan me goed voorstellen dat zo'n zware dag als gisteren nog na ebt. Ik stuur je liefde en warmte.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenDeze week niet toegekomen aan het lezen van blogs. Nu lees ik dit berichtje, dat van gisteren heb ik nog niet gelezen, doe ik straks wel. Alle dagen zijn moeilijk, ook alle dagen die nog komen zullen dat zijn, en elk jaar springen er bepaalde boven de rest uit. Gisteren was er zo eentje, en vandaag ebt dat nog na. Mooi dat er mensen in jullie directe omgeving zijn die begrip opbrengen (zoals je collega's) en die zo'n dag even langs komen of wat van zich laten horen. Een klein beetje troost op een miserabele dag.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben erg lieve en begripvolle mensen om ons heen. We kunnen met ze praten, huilen, lachen... maar ook andersom staan wij voor anderen klaar. Gelukkig hebben we niet echt meegemaakt dat anderen het hebben laten afweten na het overlijden van Justus. We gaan nog altijd met dezelfde mensen om.
VerwijderenDat is bijzonder hoor, ik ken een aantal mensen van wie een kind is overleden, en ze vertellen allemaal dat mensen wegblijven, hen zijn gaan mijden, snel een winkel inschieten als ze hen zien lopen. Ze hebben er begrip voor, het is ook moeilijk, wat zeg je tegen iemand die zijn/haar kind verloren heeft? Ik vind het knap dat ze er zo over denken, ik heb het gelukkig niet zelf hoeven meemaken, maar heb er echt geen begrip voor dat mensen dan kiezen voor de gemakkelijke weg van ontwijken, in plaats van er voor iemand te zijn. Je kunt het verdriet niet wegnemen, het kind niet terugbrengen, maar een hand op de arm leggen, een arm om de schouder, of gewoon eerlijk zeggen "ik weet niet wat ik zeggen moet want woorden schieten tekort, maar ik wil er voor je zijn, en naar je luisteren", is dat zo moeilijk?!
VerwijderenIk heb hel wel meegemaakt met kennissen die in de supermarkt straal langs me heenliepen of die alleen maar over zichzelf praatten en niet vroegen hoe het met mij ging. Maar dat waren geen echte vrienden van me of mensen die ik heel erg goed kende. Anderzijds waren er ook kennissen die opeens wel veel aandacht aan me schonken en me regelmatig vroegen hoe het met me ging of me zomaar een berichtje stuurden. Iedereen gaat er weer anders mee om.
VerwijderenIk denk aan je. Wat fijn dat jullie begripvolle lieve mensen om jullie heen hebben, Dat is onbetaalbaar!
BeantwoordenVerwijderenDat zijn ze zeker! En er hoeft heus niet altijd over gepraat te worden, maar als er iets is is het wel heel erg fijn om te weten dat je niet alleen staat.
VerwijderenIk loop wat achter met lezen en reageren. Alsnog veel sterkte. Het gemis went nooit.
BeantwoordenVerwijderen