op de grote stille heide

In december gingen manlief en ik een weekendje weg. We wandelden in de buurt van Ouddorp en de Brouwersdam, we overnachtten in een hotel in Delft, we maakten een stadswandeling in deze stad en bezochten daarna nog een tentoonstelling in Rotterdam. Het beviel ons zo goed, dat we met elkaar afspraken om zoiets eens vaker te doen. Maar ja... daar kwam natuurlijk van alles tussen waardoor dit niet kon. 

Vorige week zondag stelde manlief ineens voor om een weekendje weg te gaan. En zoiets hoef je mij maar één keer te vragen, want daar ben ik altijd voor in. We gingen afzonderlijk van elkaar op zoek naar een overnachtingsplaats en vielen toevallig voor hetzelfde hotel. We boekten daar een last-minute. 

Vrijdagmorgen stapten we in de auto en reden we naar Noord-Brabant toe. We verbleven in Leende, vlakbij Valkenswaard, wat in Natuurgebied De Groote Heide ligt. Op het kaartje hieronder, dat ik vond op https://www.degrooteheide.eu/nl, kun je zien waar en hoe groot dit gebied is. 

Voordat we naar het hotel gingen reden we naar Heeze, om te gaan wandelen op de Strabrechtse Heide.

Het was erg warm en er waren helaas weinig plaatsen waar we even in de schaduw konden lopen of zitten. We kwamen een paar andere wandelaars tegen, maar ik denk dat de mensen uit de buurt slimmer waren en die grote warme heide vermeden. Voor ons is het onbekend gebied en wij liepen daar dus wel. 

De heide kleurde al mooi paars.

Dat het gevaar voor brand in een dergelijk gebied erg groot is, begrijp ik wel want het was er echt kurkdroog. Eén vonkje en het halve gebied staat gelijk in lichterlaaie.

Het laatste stukje van onze wandeling ging nog wel door bos.

Na de wandeling gingen we naar het hotel toe. Wat was het fijn om even lekker onder de douche te kunnen, na zo'n warme en zweterige dag. 

Dit was het heerlijke rustgevende uitzicht vanuit onze hotelkamer:

We zagen vogels, vlinders en een eekhoorntje.

Die avond gingen we uit eten in Valkenswaard. Ik bestelde een maaltijdsalade, die wel heel erg royaal maar bovenal zeer lekker was. 

De volgende morgen gingen we, na een goed ontbijt, naar Het Leenderbos.

Deze keer waren we wel zo slim om een schaduwrijk gebied op te zoeken. 

Loslopende koeien vind ik eng. En toen het pad versperd werd door een groep Schotse Hooglanders, liepen we daar daarom met een omweg door het bos omheen. 

Vogelspotters die het gebied en deze runderen kenden, verzekerden ons dat deze dieren nog nooit iets naar mensen gedaan hadden. Er waren geen kalfjes en stieren bij, waardoor er ook niets te beschermen viel en er geen territoriaal gedrag was. Ze adviseerden ons om te blijven praten als we een dier passeerden en om niet te blijven staan. 

We zagen allerlei soorten vogels, insecten, vlinders en libellen, een weg sprintend hert en kikkers.

Zo nu en dan moesten we toch door open gebied lopen.

Gelukkig konden we daarna iedere keer weer de schaduw van de bomen opzoeken. Het was een mooie afwisselende wandeling en ondanks de hitte liepen we toch nog elf kilometer. 

Van al die zandpaden word je best wel vies.

Ik heb daarom ook altijd een pakje met vochtige doekjes mee, zodat we ons na een wandeling schoon kunnen poetsen. 

Na nog even ergens een hapje gegeten te hebben, verlieten we Noord-Brabant en reden we terug naar huis. We hebben twee fijne dagen gehad. Thuis werden we enthousiast begroet door zoonlief en de honden. De tassen werden weer uitgepakt, we gingen douchen en ik zette na het avondeten de foto's over op mijn laptop. 

Vandaag hebben we dagje om bij te komen en thuis wat te doen. 

Fijne dag!