even klaar

Een paar dagen terug ging ik een bloemstukje maken en natuurlijk raakte ik gelijk weer geïnspireerd om nog iets te maken. Ik kocht een bosje roosjes, zocht tussen mijn bloempotten een geschikt bakje en haalde vervolgens de rest van het groen uit de tuin. 

De sprieten die erbovenuit steken is uitgebloeide venkel.

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

We waren weer in het huis van mijn schoonmoeder bezig. Met uitzoeken en opruimen zijn we nu wel klaar. We gaan nu dan ook even rust houden. Acht weken lang zijn we bijna iedere keer op dinsdag, donderdag en zaterdag in het huis en op het laatst in de tuin bezig geweest. Nog niet alles is weg, want we willen nog graag met spullen (die niemand van ons wil hebben) op rommelmarkten staan. Die spullen staan nog in dozen in het huis.

We zijn ondertussen heel veel boeken, bloempotten, eierdoppen, tijdschriften en planten rijker. Laatst liet ik al eens zien dat ik wit-blauwe eierdoppen (van de eierdoppenverzameling van schoonmoeder) thuis in glazen potten gedaan had. Ondertussen heb ik het allemaal eens wat gefatsoeneerd en zitten de eierdoppen in potten die mooi bij elkaar passen.

Het randje erachter staat ook helemaal propvol en daar kan nu echt niks meer bij. Met het verzamelen van wit-blauwe dingen ben ik daarom klaar. 

Grote terracotta bloempotten, uit de tuin van schoonmoeder, heeft manlief met de hogedrukreiniger schoongespoten. Het zijn mooie potten en ik ga ze vullen met potgrond en er bloemen in zaaien. 

🪴 🪴 🪴 🪴 🪴

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen!

toch mooi die regen

Regen...mwah ik hou niet van regen! Maar toch profiteer ik er nu wel van. Zo heb ik van de week allemaal plantjes uit de tuin van schoonmoeder in onze tuin overgeplant en die krijgen nu voldoende water.

En gisteren heb ik de tuin bemest met koeienmestkorrels. Door de regen vallen de korrels goed uit elkaar en kan de mest door de grond opgenomen worden. 

De border waar ik de meeste eenjarige planten in zaai is klaar om ingezaaid te worden. Al het onkruid is er uit en ik heb de grond losgeharkt en ook bemest. 

En als het regent kan ik best nog wel naar buiten om foto's te maken. Even uit de losse pols en daardoor misschien niet helemaal scherp, maar dat mag de pret niet drukken 😉

Maar... ik heb toch liever zon dan regen en als ik kon kiezen zou het nu prachtig zonnig weer zijn.

Hierbij wil je hele fijne Paasdagen wensen!

wrap

Het is bijna pasen en dus was het de hoogste tijd om een paasstukje te gaan maken. 

(klik op de foto om te vergroten)

Ik vind het altijd leuk om een workshop te volgen en het voordeel van bloemschikken is dat je niet allemaal losse bloemen moet gaan kopen, want die zijn gewoon aanwezig.

We maakten een soort wrap (daar vindt manlief het op lijken) door een placemat dicht te binden. Daarin zit een bakje met steekschuim om de bloemen in te schikken.

Ik heb dit jaar expres geen paastak met hangertjes eraan staan, want dat is voor een klein poesje veel te aanlokkelijk. Maar het is nu wel te hopen dat onze poezenbeesten het paasstukje een beetje heel laten, want al die veertjes en uitgeblazen eitjes zijn ook best interessant. 

'kwijt'

Vriendin maakte ooit een wildplukwandeling en achteraf zei ze tegen me: "dat zou ook iets voor jou zijn." Tijdens zo'n wandeling leer je welke planten eetbaar en welke planten giftig zijn. Ja, best wel interessant! Het bleef altijd wel een beetje door mijn hoofd spoken en nu heb ik me dan toch maar eens opgegeven voor zo'n wandeling. In juli: klik!

Ik schreef ons ook in voor de Urban Walk in Beringen op 2 juni: klik!

Dat zijn alvast weer een paar leuke dingen om naar uit te kijken.

Mijn moeder is een sieraad kwijt, een hangertje. Althans, dat denkt ze. Alleen is dat hangertje nooit in het verpleeghuis geweest, maar het houdt haar al een week flink bezig. Mijn zus maakte gelukkig een tijdje terug een foto van de sieraden die er wél zijn en daar zat het hangertje niet tussen. Waar het dan wel is, weten we niet. Misschien heeft mijn moeder het ooit een keer weggegeven. Er zijn wel meer sieraden kwijt en juist daarom had mijn zus nu een foto gemaakt, voor de zekerheid. Handiger zou het zijn als ze helemaal geen sieraden meer op haar kamer heeft, maar ze voelt zich al zo beperkt in haar doen en laten. 

Ik heb aan de verzorging doorgegeven dat het hangertje nooit in het verpleeghuis geweest is, toch lees ik bijna dagelijks in de rapportage terug dat mijn moeder er naar op zoek is. Het is jammer dat ze zich er zo druk om maakt. Dementie... het valt niet mee. 

Eindelijk heb ik judaspenning in de tuin (foto hierboven). Een paar keer probeerde ik die in de volle grond te zaaien, maar dat werd iedere keer niks. Vorig jaar zaaide ik de plant binnen voor en later zette ik hiervan een paar planten in de tuin. En nu heb ik dus eindelijk resultaat! Deze tweejarige inheemse plant is goed voor de bijen en de vlinders. 

Bovenstaande helleborus komt uit de tuin van mijn schoonmoeder en staat nu in onze tuin, samen met heel veel helleborusbroertjes en -zusjes. Ik hoop natuurlijk dat alle planten zullen aanslaan. Dat zou ik wel heel erg mooi vinden. 

De week is alweer door de helft. Morgen nog een dagje werken en daarna heb ik vijf dagen vrij! 

tuinplanten

Normaal ben ik in deze periode van het jaar altijd druk met het voorzaaien en opkweken van tuinplantjes. Dan staan er kweekbakjes op de vensterbanken en potjes met verspeende plantjes op een rek in de keuken. Dit jaar niet. We hebben natuurlijk een jong poesje en ik zie het al helemaal voor me dat die zich overal mee gaat bemoeien. Het zou me niks verbazen als de potgrond dan overal ligt en de jonge plantjes vakkundig vermoord worden. Het wordt dit jaar dus gelijk buiten zaaien.

Mijn ouders hadden vroeger een grote tuin. Een groot deel daarvan was moestuin, die mijn vader samen met een tuinman onderhield. De tuinman was een gepensioneerde man, die graag kwam helpen en meerdere tuinen bijhield. Later lieten mijn ouders de tuin door een tuinarchitect herinrichten. De moestuin verdween en werd gazon, verder werden er verschillende heesters aangeplant. 

Een jaar of tien geleden werd het huis verkocht. Mijn ouders gingen naar een aanleunwoning toe omdat de gezondheid van mijn moeder achteruit ging. Voor die tijd hield een tuinbedrijf de tuin bij, mijn kinderen maaiden het gras en er was huishoudelijke hulp. Het was niet voor hun tijd dat mijn ouders naar een appartement gingen, waar alles gelijkvloers was en waar ze geen tuin meer hadden. 

In die tijd was ik veel minder met onze eigen tuin bezig dan nu en nadat ik het huis van mijn ouders helemaal leeggehaald had, geloofde ik het wel met die tuin. En achteraf heb ik daar best wel spijt van gehad. Er stonden van die mooie pioenrozen... En natuurlijk nog wel meer planten, maar vooral van die pioenrozen die ik niet meegenomen of afgestekt had, heb ik spijt gehad. Zolang als ik me kon herinneren waren die pioenrozen er.

Na het overlijden van mijn schoonmoeder afgelopen januari, zijn we al wekenlang haar huis aan het opruimen. We zijn nu zover dat we vandaag aan de buitenboel kunnen beginnen. En reken maar dat ik planten uit haar tuin ga meenemen. Het zal me geen tweede keer gebeuren dat ik de tuin oversla. Mijn schoonzussen hebben ook al aangegeven welke planten ze graag zouden willen hebben. Schoonmoeder was altijd graag buiten bezig en de plantjes die ze met zoveel liefde verzorgd heeft, nemen we allemaal mee voordat het huis in de verkoop gaat.

plannen maken

In het voorjaar zijn er altijd een paar weken dat ik me niet lekker voel. In het najaar heb ik dat ook. Een opvlamming van de Ziekte van Crohn. Dan heb ik alle dagen buikpijn en ben ik ontzettend moe, zo'n moeheid waar niet tegenop te slapen valt. Momenteel zit ik middenin een opvlamming, vandaar dat ik wat stil ben in weblogland. De fut om iets te doen mist en het liefst hang ik een beetje op de bank als ik thuis ben. Maar... het zal wel weer overgaan. 

🏡 🚗 🏡 🚗 🏡

Ik ben op zoek geweest naar een vakantieadresje voor onze zomervakantie. We willen naar Duitsland. Eigenlijk wilde manlief nooit naar dit land op vakantie, maar inmiddels zijn we er een paar keer geweest en het bevalt hem daar wel. Het probleem met manlief is dat hij niet zoveel lust en daardoor behoorlijk kieskeurig is. We gaan graag uit eten als we op vakantie zijn en in Duitsland krijgt hij eten op zijn bord dat hij lust. Voor mij maakt het niet zo uit waar we heengaan, ik lust heel erg veel en ik vind het daarnaast leuk om gerechten uit te proberen die ik niet ken.

We hebben nog niet geboekt. Eerst moet zoonlief nog vakantie in dezelfde periode aanvragen. Hij gaat niet met ons mee, maar zonder mij komt hij zijn bed niet uit en zijn werkgever vindt het vast niet leuk als hij iedere dag te laat op zijn werk komt. Dus, als wij op vakantie zijn is zoonlief thuis. Dat werkt voor ons allemaal prima zo. 

🐶 🐶 🐶 🐶 🐶

Onze hond Zoya heeft sinds tien dagen medicijnen om de groei van een kwaadaardige tumor tegen te gaan. Het mooie is dat de tumor al een stuk kleiner is dan voorheen. Het is fijn dat het medicijn lijkt aan te slaan.

🙋 🙋 🙋 🙋 🙋

hierbij wil ik je een fijne week wensen!

en actie!

Buiten zijn is zo leuk voor een klein poesje.

Er valt veel te beleven en er vliegt ook nog eens van alles rond.

Al die vliegen, vlinders en bijen houden Moppie best wel bezig.

Je kan op bovenstaande foto nog goed zien op welke plaats de snee van de sterilisatie zat.

Als ik buiten ben is ze steeds bij me in de buurt, dat is wel heel erg gezellig. Van het erf gaat ze nog niet en als ze een auto of tractor of een ander voertuig hoort, vlucht ze naar binnen.

Eigenlijk ging ik naar buiten om bloemen te fotograferen, maar Moppie op de foto zetten is natuurlijk ook wel heel erg leuk. 

Hier zijn toch nog een paar foto's van de narcissen.

We hebben veel narcissen en ook best wel veel verschillende soorten. Lang geleden, nog voordat wij hier kwamen wonen, heeft een vorige bewoner rondom het gazon in de voortuin allemaal narcissen geplant. En zelf plant ik er ieder jaar ook weer bij. 

Mechelen

 Gisteren liepen we de Urban Walk in Mechelen (België). Er was regen afgegeven, maar gelukkig waren de weergoden ons goed gezind: op wat losse spetters na bleef het tijdens onze wandeling droog. We kregen zelfs nog het zonnetje te zien en het was een aangename temperatuur voor een wandeling.

We startten op de Grote markt.

Het Schepenhuis:

In de Middeleeuwen werden hier vergaderingen van belangrijke functionarissen gehouden. Het gebouw was tevens het eerste stenen stadhuis van Vlaanderen. 

Bierbrouwerij Het Anker:

Hier kregen we een biertje en voor wie geen bier wilde was er aan ander alcoholvrij drankje. 

Euphorbia:

De toren van de Sint-Romboutskathedraal:

Stadspaleis Hof van Busleyden:

In het gebouw is een museum gevestigd. 

Het AFAS stadion:

 Het Speelgoedmuseum was een feest van herkenning:

De rechtbank van eerste aanleg:

En dat 'eerste aanleg' moest ik even opzoeken. Het komt erop neer dat hier burgerlijke zaken behandeld worden die niet onder andere rechtbanken vallen. Je kan het ook kantonrecht noemen. 

Ik heb hier en daar in mijn tuin wel wat prullaria staan, maar het kan altijd nog erger:

Onze Lieve-Vrouw-van-Hanswijkbasiliek:

Het was weer een mooie wandeling. Goed georganiseerd, net zoals altijd.

Mechelen is mooi. Manlief en ik maakten een aantal jaren geleden op eigen houtje een wandeling door Mechelen, maar eigenlijk wisten we daar beiden niet zo heel veel meer van. Mijn broer, die ook mee liep, was nog nooit in Mechelen geweest.

De volgende keer gaan we in Oostende wandelen. Dit is op 28 april en de wandeling is nog niet helemaal uitverkocht, dus wie zin heeft... 

https://cmurbanwalkseries.be/nl/ 

jammer

Ik denk dat ze naar buiten willen:

Ze kunnen het heus wel vertellen, hoor. 

Ik was naar mijn moeder toe en iedereen op haar afdeling was van slag door een sterfgeval. Nu gaan daar wel vaker mensen dood, maar degene die nu (plotseling) overleden was, was een beetje een gangmaker. Een gezellige, sociale vent. Hij woonde nog maar een paar maanden in het verpleeghuis en had het daar goed naar zijn zin. Van eenling was hij opeens in een woongroep terechtgekomen en daar genoot hij met volle teugen van. Het is jammer dat hij er niet meer is. 

Ondertussen takelt mijn moeder steeds verder af. Die stomme Parkinson ook... Over een maand is ze jarig en dan wordt ze negentig. Ondanks alle ongemakken is ze wel met haar verjaardag bezig. Mijn broers, zus en ik hebben al een datum voor het feest geprikt, alleen moet ik het verder nog even allemaal regelen. Ik wilde gisteren in het restaurant van het verpleeghuis reserveren, maar er werd me verteld dat ik dat beter even door de week kan bellen. Dat zal ik komende dinsdag dan wel even doen.

'moederliefde'

Het zal je maar gebeuren: zet je een kind op de wereld en na een paar maanden vind je dat kind helemaal niet leuk meer. En net zoals bij alle anderen die te dichtbij komen, geef je dat kind regelmatig een paar rake meppen. Nee, moederpoes Miep houdt niet van andere poezen en dus ook niet van Moppie. 

Het is jammer, maar gelukkig kunnen ze elkaar redelijk goed ontwijken. En het gebeurt ook wel dat ze gewoon samen op de bank liggen te slapen. Dus het kan wel... 

🙀 🙀 🙀 🙀 🙀

Fijn weekend!

Zoya

Het is alweer bijna zes weken geleden dat onze hond Bee plotseling overleed. Onze herdershond Zoya leek er vanaf het begin niet echt last van te hebben. Ze ging niet op zoek, reageerde niet anders dan normaal en het ging dus eigenlijk wel goed. Alleen hebben we nu te horen gekregen dat Zoya kanker heeft. Ineens ontdekten we vorige week een tumor bij haar, waarschijnlijk snelgroeiend en uit onderzoek is gebleken dat het om een kwaadaardige tumor gaat. 

Zoya wordt dit jaar twaalf en in overleg met de dierarts hebben we besloten om de tumor niet operatief te laten verwijderen. We willen Zoya de pijn en narigheid van een operatie besparen. Ze krijgt nu medicijnen om de groei van de tumor misschien te kunnen remmen en verder is het afwachten hoe het zal gaan.

Tja... dat was geen leuk nieuws! Het is te hopen dat ze het nog een tijdje volhoudt, maar zodra we merken dat ze pijn of andere ongemakken krijgt, zullen we haar moeten laten inslapen. 

me, myself and I

Het belooft een mooie dag te worden.

Ik ga maar weer eens een dagje in het huis van schoonmoeder opruimen, net als eergisteren. Zaterdag wordt er daar ook gewerkt, maar dan ga ik niet. Ik wil 's morgens naar mijn moeder toe. Als ik de zondag niks te doen zou hebben, had ik de zondag naar haar kunnen gaan, maar zondag zijn wij gaan wandelen in Mechelen (België).

Gisteren na mijn werk ben ik een rondje wezen wandelen en daar knapte ik best wel van op. Ik moet dat echt weer meer gaan doen, alleen gaan lopen. Natuurlijk blijf ik wandelen met manlief en een collega en binnenkort weer met mijn vriendin, maar ik merk dat het ook goed voor me is om alleen op pad te zijn. Gewoon me, myself and I.

Sinds vorige week mag ons poezenkind Moppie naar buiten, alleen komt ze nog steeds niet veel verder dan het stoepje bij de deur. Ze vindt het wel leuk en ze staat regelmatig voor de deur te mauwen om naar buiten te mogen, maar ze is heel erg voorzichtig. En dat geeft niet, zo kan ik haar goed in de gaten houden.

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen 🌞🌞🌞

tijgerprintje

Al voor de kerst was ik op naailes aan een blouse begonnen en nu is deze dan eindelijk af! Dat lag uiteraard niet aan naailes, wel aan mij. Thuis heb ik er te weinig aan gewerkt en ik heb best wel een aantal naailessen gemist, door alle toestanden van de afgelopen maanden. Die gemiste lessen moet ik nog inhalen en dat komt nog wel, maar nu nog eventjes niet. Eerst moet er een beetje rust in de tent komen.

Maar goed, dit is het geworden:

Een tijgerprint en dan niet het velletje van een tijger, maar gewoon hele tijgers.

Het patroon komt uit Burda Style 11/2023.

In de manchetten zijn tunnels gestikt, waar elastiek door geregen is. 

En dat staat best wel sjiek, vind ik.