zuurstokroze

Op de ouderenlocaties van mijn werk, zijn de prikrondes van de tweede boosterprik aan de gang. De cliënten worden thuis gevaccineerd. De verwachting was dat er vaccins over zouden zijn en daar kon je je voor opgeven. Er waren mensen die daar voorrang bij kregen en laat ik daar, met de Ziekte van Crohn, nou ook onder vallen. Ik stuurde een e-mail en een dag later werd ik gebeld en een uur later zat de prik er al in. Dat ging lekker vlot!

💉 💉 💉 💉 💉 💉 💉 💉

Laatst ben ik met collega's wezen winkelen en de felle kleuren in de kledingwinkels straalden ons tegemoet. Ik hou heel erg van kleuren en een paar dagen later bestelde ik roze stof bij Driessen, een dunne transparante chiffon. Mooi voor de zomer!

Ik ging er op naailes mee aan de slag en ik heb best wel op de stof gemopperd. Ik werk wel vaker met chiffon en dan geeft het nooit echt problemen, maar met het maken van de ruches rafelde het verschrikkelijk. En gelukkig hebben we daar de lockmachine voor, die al de rafels tijdens het afwerken wegsneed. 

Voor de foto heb ik de strikbanden even dicht gedaan, maar ik ga hem gewoon open dragen. 

dromen

De tulpen in onze tuin bloeien volop en er moeten er ook nog een heleboel uitkomen. 

Ik plantte dit najaar weer veel tulpenbollen en omdat ik de verpakkingen weggegooid heb, weet ik niet meer wat ik geplant heb. En weet je, dat is gewoon leuk! Zo is het iedere keer weer een verrassing hoe een tulp gaat worden. 

🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷

Zoonlief was aan het klussen en schoot uit, met zijn hand keihard tegen een muur. Dat gebeurde eergisteren en vandaag ging hij naar de huisarts toe, omdat hij er steeds meer last van begon te krijgen. Hij moest röntgenfoto's laten maken en er zit een scheur in een botje. Dat was dus slecht nieuws, maar het goede nieuws was dat het scheurtje alweer aan het dichtgroeien is. 

🩹 🩹 🩹 🩹 🩹 🩹 🩹 🩹

Onze jongste zoon overleed vijf jaar terug. Het leven van zijn vrienden ging door en soms gebeurt er iets wat me erg verdrietig maakt. Zo is een vriend van hem geëmigreerd om zijn dromen na te jagen. Ik vind het geweldig voor die jongen en heel erg stoer dat hij dit doet. Toch heb ik het er het hele weekend moeilijk mee gehad. Onze zoon had ook dromen, alleen zijn die van hem nooit uitgekomen. Hij heeft nooit de kans gehad om zich verder te ontplooien. Ik gun iedereen het allerbeste en ik ben niet jaloers, maar het doet gewoon enorm veel pijn. Dit moet weer even bezinken. 

bos

 Manlief moest in Merksem, ten noorden van Antwerpen, zijn en hij had een plan: als hij me op de heenweg bij mijn moeder zou oppikken, konden we later mooi ergens gaan wandelen. En zo vertrok ik tegen negen uur naar mijn moeder toe en om half twaalf pikte manlief me daar op. 

Vlakbij Merksem is het Peerdsbos:

De naam van het bos is afgeleid van het Middelnederlandse woord pertse wat grenspaal betekent. Wij dachten eerst dat de naam iets met paarden (peerden) te maken had, maar dat bleek dus niet te kloppen. 

(Bron: Google Maps)

In het bos zijn lange lanen en het is er fijn om te wandelen of te fietsen.

Ik raapte onderweg nog wat dennenappels op voor mijn insectenhotel, want die zaten er nog niet in.

Bosanemoontjes:

Het Peerdsbos loopt over in het Park van Brasschaat alwaar Het kasteel van Brasschaat staat dat in 1872 gebouwd werd:

In het park staat een obelisk:

Deze is gemaakt door de Italiaanse beeldhouwer Della Casa en staat sinds 1884 in het park. De obelisk was destijds een gift aan de burgemeester. 

Het was prachtig weer en we liepen zeven kilometer. Voor manlief viel dat nog niet mee, omdat hij nog aan het herstellen van corona is. Hij had zich toch een beetje op de afstand verkeken. Gelukkig stonden er onderweg genoeg bankjes zodat hij tussendoor kon uitrusten.

mooie vondst

Een koppeltje eksters heeft onze kastanjeboom uitgezocht om er een nest in te bouwen. Ze vliegen af en aan met takken en jagen iedere vogel, die ook maar een beetje in de buurt komt, weg. Vooral de eenzame kraai moet het nogal eens ontgelden, maar ik zou hem toch ook niet in de buurt van mijn nest willen hebben.

🐦 🐦 🐦 🐦 🐦 🐦 🐦 🐦

We genieten van het mooie weer.

Onze Zoya is het liefst de hele dag buiten zodat ze alles goed in de gaten kan houden:

Tja, je bent waakhond of niet 😉

Bee'tje is echt oud aan het worden:

Een jaar geleden dachten we dat ze het einde van het jaar niet zou halen, maar onze taaie rakker is er nog steeds. Dit jaar wordt ze twaalf. 

🐶 🐶 🐶 🐶 🐶 🐶 🐶 🐶

Manlief heeft een andere auto nodig en ik ging met hem mee naar een paar autodealers toe. We konden dat mooi combineren met een kringloopwinkel 😁

Ik vond een terracotta schoteltje, een lapje stof, sierlabeltjes, klei en een zakje met kralen:

Ooooh, die kraaltjes! Ik hou echt van dit soort vondsten:

 Manlief heeft niet zoveel met kringloopwinkels. Hij bleef eerst in de auto zitten, maar later kwam hij toch ook nog naar binnen. Ik zei dat ik iets gezien had, waarop hij opmerkte dat het zeker weer iets zwaars of groots was...? Dat viel allemaal wel mee, maar ik wilde wel graag zijn mening weten. Er stond namelijk een lockmachine* voor twintig euro. Hij vond dat ik hem maar mee moest nemen.

Thuis heb ik de machine ingeregen en hij doet het gewoon heel erg goed. Ik ben er dan ook superblij mee. 

*een lockmachine is een soort naaimachine waarmee je naden en randen mooi kunt afwerken. Hij maakt een kettingsteek en snijdt tegelijk de stof af. 

corona, tuin en verven

De afgelopen week was manlief thuis omdat hij corona had. Hij was grieperig, maar kon gewoon thuiswerken. Inmiddels is hij zover genezen dat hij vandaag weer op route kon. Ziezo, dat hebben we ook weer gehad! 

😷 😷 😷 😷 😷 😷 😷 😷

We hebben onze zomervakantie geboekt en gaan in juni een paar dagen naar de Belgische Eifel toe. Deze keer gaan we niet op hotel, maar we hebben een appartement gehuurd. Ook wel weer eens leuk en bovendien een stuk goedkoper. We hebben dus weer iets fijns om naar uit te kijken. Ik heb er nu al zin in. 

🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷

 Wij hebben een grote tuin met veel gras, bomen en struiken en omdat ik graag meer bloemen wil, ben ik een nieuwe border aan het maken en daar ben ik al eventjes mee bezig. Waar eerst gras stond, moeten nu bloemen komen en ik ben daarom ijverig gras aan het uitspitten. Ondertussen moet het andere tuinwerk ook gedaan worden, dus ik moet het een beetje verdelen. In april wil ik mijn nieuwe border inzaaien. 

🖌 🖌 🖌 🖌 🖌 🖌 🖌 🖌

En dan mijn verfwerk. De lectuurbak en het krukje dat ik in een tweedehands meubelwinkel gekocht had, kunnen aan hun tweede leven beginnen. 

Het petrolblauw, waar ik het krukje mee geverfd heb, vond ik best wel tegenvallen. Het is meer pastelblauw dan petrolblauw en met het groen combineert het totaal niet. De knopjes die op de lectuurbak zitten verfde ik daarom met een binnenlak, die ik nog had staan:

Om ze een beetje weerbestendig te maken heb ik ze gevernist, want ik ga de lectuurbak buiten zetten met potjes met planten erin. Ook het krukje is voor in de tuin.

Zie je trouwens dat de bieslook alweer tussen de tegels en langs het huis aan het groeien is?

tulpen

Daar zijn ze:

De eerste tulpen!

De tulp is toch echt wel één van mijn favoriete bloemen. Er bloeit al van alles in de tuin, maar bij het zien van de eerste tulp maakt mijn hart echt een sprongetje. 

Ik krijg weleens uitgebloeide bloembollen van anderen. Ze hebben de bollen binnen staan en als ze uitgebloeid zijn, krijg ik ze. Altijd leuk! Onderstaande narcissen heb ik op deze manier gekregen en ze bloeien nu voor het tweede jaar. 

Ik vind de kleuren en de vorm erg mooi. 

Laatst heb ik aan familieleden gevraagd of ze nog bloempotten hadden waar ze niks mee deden en inmiddels zijn er al een stuk of tien bloempotten deze kant opgekomen. Het scheelt mij weer in mijn portemonnee. Bij kringloopwinkels kijk ik ook wel voor bloempotten, maar soms wordt er nog best veel voor gevraagd. En nu helpen we elkaar een beetje: anderen kunnen zo van hun oude ongebruikte spullen af en ik heb er weer bloempotten bij. 

goed en slecht

Vorige week was ik voor borstonderzoek geweest en de uitslag was gelukkig positief: er waren geen afwijkingen op de foto's te zien. Dat was dus goed nieuws. Dat alles zomaar van het ene op het andere moment kan veranderen, weet ik maar al te goed en dat bleek ook wel weer toen gisteravond een vriendin opbelde en vertelde dat haar stiefzoon kanker heeft. Zeventien jaar is hij. Echt shit dit! Ik kan alleen maar hopen dat hij de behandelingen goed zal doorstaan en dat het goedkomt.

Manlief heeft corona. Net zoals een paar weken geleden met onze zoon, viel het opeens op hem. De zelftest was positief en vandaag gaat hij testen bij de GGD. Ik grapte tegen man en zoon dat je wel kunt zien wie tot het sterke geslacht behoort: ik ben nu de enige die nog geen corona heeft (gehad). Natuurlijk ga ik het ook krijgen. Nu heeft manlief het, maar zondag was ik naar de Moldag en daar was een negatieve zelftest verplicht... voor iedereen vanaf dertien jaar. En heus, er liepen ook heel wat kinderen rond. Eergisteren op naailes had de docente een vervelend hoestje (zoals ze het zelf noemde). Ze was het hele weekend met haar dochter op stap geweest en laat die nu ook corona hebben. De kans dat zij het heeft is dus groot en op naailes hebben we heel dicht bij elkaar gezeten. Dus ja, het is gewoon een kwestie van tijd tot ik het ook krijg. 

Toen ik op naailes was, zag ik mijn jongste broer langslopen. Afgelopen najaar lag hij elf weken met bloedvergiftiging in het ziekenhuis. We zien elkaar niet zo heel erg vaak en de laatste keer dat ik hem zag, liep hij heel erg moeizaam. Zover ik het nu kon zien ging het lopen alweer een stuk vlotter. 

Met mijn zwager gaat het gelukkig ook de goede kant op: na zes chemo's is de tumor in zijn buik kleiner geworden. Of de tumor nu operatief verwijderd kan worden of dat hij bestraald gaat worden, hoort zwager binnenkort. Als de chemo's niet aangeslagen zouden zijn, dan was het hoogstwaarschijnlijk einde verhaal geweest voor mijn zwager. Nu gloort er gelukkig weer licht aan de horizon.

Gisteren kreeg ik een kaartje waarop het volgende stond:

Veel dingen lijken zo gewoon.

Totdat het er niet meer is,

Dan blijkt ineens dat gewoon

Helemaal niet zo vanzelfsprekend is.

hobby's

Work in progress:

Als twee maanden lang ben ik perkplanten en vaste planten aan het voorzaaien en tot nu toe gaat dat best wel goed. Het zaaibakje staat op de vensterbank boven de radiator, als ik de ontkiemde plantjes verspeend heb staan ze een paar weken in de keuken op het aanrecht en daarna zet ik ze in de onverwarmde schuur voor het raam. Als het mooi weer is zet ik ze af en toe buiten. Na ijsheiligen mogen ze echt buiten blijven. 

Ik steek er nog best wel veel tijd in, maar daarnaast ben ik ook wel heel erg benieuwd of straks alles in de tuin goed gaat aanslaan.

Gisteren was ik lekker in de tuin aan het werken, ging de boerenbuurman sproeien. Tsss... honden naar binnen, ik naar binnen... Ik weet niet wat hij gesproeid heeft, maar het is vast iets dat de honden en ik niet willen inademen. In de buurt zijn ook wel biologische boerenbedrijven, maar mijn naaste buren zijn dat (nog) niet.

Later op de ochtend ging het ook nog wat regenen, maar dat kon eigenlijk geen kwaad. De grond is alweer erg droog. 

🌸 🌼 🌸 🌼 🌸 🌼 🌸

Ik haalde een gemiste naailes in en hierna heb ik er nog drie in te halen. Momenteel ben ik een topje aan het naaien en toen ik thuiskwam trok ik het volgende patroon(een broek) alvast over, want vandaag heb ik mijn gewone naailes. Met twee lessen in de week gaat het extra snel. 

👚 👚 👚 👚 👚 👚 👚

Hierbij wil je een fijne dag wensen!

fans

Begin januari vroeg een nichtje of ik in maart mee wilde naar de Wie is de Mol? fandag, samen met haar moeder en broer. Dat leek me wel leuk en we kochten tickets. Eergisteren lieten we een coronatoegangstest maken, want dat moest en gelukkig testten we alle vier negatief. En gisteren vertrokken we voor een rit van 200 km richting Hilversum. En wat waren we benieuwd naar wat ons allemaal te wachten stond!

Het werd een drukke dag in Theater Gooiland in Hilversum. We konden verschillende opdrachten, die de kandidaten in het programma hadden moeten doen spelen. Het daarbij gewonnen molgeld mochten we als souvenir mee naar huis nemen. De middag werd afgesloten in de theaterzaal, waar er door Ron Boszhard vragen aan de kandidaten gesteld werden.

Rick, Fresia, Hila en Everon konden niet bij de show aanwezig zijn vanwege corona, maar via een liveverbinding waren ze er toch ook een beetje bij. Alleen Laetitia ontbrak. 

Het was een geslaagde middag, alleen wel jammer dat het best wel druk was en we overal lang moesten wachten en daardoor konden we ook maar drie opdrachten doen. Maar het was heel erg leuk om dit eens mee te maken. 

Op de terugweg naar huis stopten we bij een McDonald's om een hapje te eten. Op hetzelfde moment zaten man- en zoonlief  'thuis' met schoonmoeder, mijn zwager en schoonzus in een restaurant. Zij zijn het hele weekend bij schoonmoeder aan het klussen geweest en als dank trakteerde schoonmoeder ze op een etentje. 

Neefje en nichtje zullen vandaag op school veel te vertellen hebben over de Moldag. En één ding is al duidelijk: volgend jaar willen ze weer!

naaiwerk

Tussen alle uitstapjes, verven en tuinieren door was ik de laatste tijd ook nog kleding aan het naaien.

Op naailes maakte ik deze sweater met capuchon:

De stof is punta jersey. 

En buiten de naailes om maakte ik een zomertop van viscose:

Het patroon van de sweater haalde ik uit het Franse boek Vêtements préférer en jersey dat ik afgelopen najaar via Vinted kocht. De top komt uit My Image #24 spring/summer 2022.

Het is weer tijd om zomerkleding te maken en dat vind ik heerlijk! Met winterkleding heb ik niet zo heel erg veel. 

🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen. 

fazant

En eindelijk heb ik dan eens een fazant kunnen vereeuwigen:

Er zitten momenteel veel fazanten in de buurt en vaak zit er ook wel één in de tuin. Of ze slapen 's nachts in onze bomen. We zien ze vaak en horen ze nog vaker. Toch komen ze nooit zo heel erg dichtbij, maar vandaag was het dan toch raak!

Een 100% scherpe foto maken is dan nog wel een probleem. Die fazant stond niet stil en ik heb geen vaste hand en ik had te weinig tijd om mijn statief te pakken. Maar het is niet erg. Ik ben tevreden.

saai

En toen was het weekend alweer voorbij!  Zaterdagochtend ging ik naar mijn moeder toe, 's middags en 's avonds naar een verjaardag. Zondag gingen we wandelen en om boodschappen. 

De wandeling die we maakten was een beetje saai en dat wisten we, want we zijn daar al meer in de buurt wezen lopen.

Eentonige polderwegen, weinig huizen/boerderijen en de akkers nog kaal.

Het voordeel was wel dat het er erg rustig was. Zo kwamen we slechts twee auto's en een fietser tegen gedurende de acht km die we liepen. 

Er stond een frisse wind en een tijdlang heb ik mijn handschoenen aan gehad, maar van lopen krijg ik het altijd warm en halverwege de wandeling konden ze uit. Mijn muts is de rugzak niet uit geweest.

Later op de dag zou het bewolkt worden en er kwamen ook steeds meer wolken, toch viel het uiteindelijk nog mee en trok het niet helemaal dicht. 

Tja, ik heb er verder niet veel meer over te vertellen. Volgend weekend zal er waarschijnlijk niet veel van wandelen komen, want dan hebben we andere dingen te doen.

㏖ ㏖ ㏖ ㏖ ㏖ ㏖ ㏖ ㏖ ㏖ ㏖

'Wie is de mol?' zit er weer op en natuurlijk was degene die ik verdacht niet de mol. In al die jaren heb ik het geloof ik nog maar één keer goed gehad. Dit seizoen heb ik weer met veel plezier naar het programma gekeken. Vorig jaar niet, toen ben ik halverwege afgehaakt. 

😎 😎 😎 😎 😎 😎 😎 😎

Hierbij wil ik je een fijne week wensen.

uitstapje

Schoonmoeder was jarig: 81 is ze geworden. En wat geef je aan iemand die alles al heeft? Nou, gewoon een uitstapje! Je kan haar niet blijer maken dan haar mee op stap te nemen. We waren met ons vijven: schoonmoeder, twee schoonzussen van me, een nichtje en ik en we gingen naar Brugge toe. Aangezien we allemaal dol op kringloopwinkels zijn, gingen we er sowieso een kringloopdag van maken. We hebben drie kringloopwinkels bezocht en deden goede zaken. Ik kocht het volgende:

Een teiltje(metaal), een tegeltje, een beeldje en vier platte (oven)schaaltjes. Allemaal voor in de tuin.

 En drie boekjes:

We konden ergens op een terras buiten lunchen en daarna gingen we naar het centrum van Brugge toe.

Twee jaar geleden had ik bedacht dat ik toen voor mijn verjaardag iets wilde doen dat we nog nooit gedaan hadden, namelijk een rondvaart door Brugge maken. We wonen helemaal niet ver van deze stad af, maar hadden dit alle vijf nog nooit gedaan. Doordat twee jaar geleden corona uitbrak, was het er echter niet meer van gekomen. Omdat het nu prachtig weer was, besloten we dat we het nu gingen doen.

We namen plaats in een rondvaartboot en de gids vertelde in drie talen over wat we zegen. Alleen in zo'n rap tempo, dat ik alweer heel veel vergeten ben.

Maar gelukkig hebben we de foto's nog! Het word deze keer daarom vooral plaatjes kijken. 

Na de rondvaart gingen we ergens iets drinken. Het was druk in de stad en de toeristen struinden de chocoladewinkels af, want dat is één van de dingen waar Brugge bekend omstaat. Voor mij is Brugge meer de stad van het kantklossen en dat komt doordat ik als kind vaak met mijn ouders in Brugge kwam. Ik herinner me nog goed de oude vrouwen die voor de kantwinkeltjes zaten te kantklossen. Nu zie je dat, volgens mij, niet meer. Kantwinkels zijn er nog wel:

Brugge is een schitterende stad en eigenlijk kom ik veel te weinig in de binnenstad zelf. 

's Avonds gingen we bij ons in de buurt ergens een hapje eten en toen schoven man- en zoonlief, een zwager en een neefje ook aan. 

Schoonmoeder kan weer terugkijken op een fijne dag... en wij ook!