gemaakt

Het was tijd voor een paar nieuwe kledingstukken en uit een KnipMode van mei dit jaar, maakte ik dit sweatshirt:

 En uit een Burda Easy uit 2020 maakte ik het volgende vest:

De stof is heel erg zacht en de 'pareltjes' zijn in de stof gestanst. 

Ik draag daar wel een ander kleur shirt onder (wijnrood) want dat staat mooier, maar dat zat in de was toen ik de foto nam. 

Het vest heeft vleermuismouwen en het allereerste kledingstuk dat ik ooit maakte had dat ook:

Dat was een jaar of veertig terug. Onder begeleiding van mijn moeder maakte ik de eerste kledingstukken en daarna prutste ik zelf van alles in elkaar. Toen ik achttien werd kreeg ik een naaimachine voor mijn verjaardag. Dat kregen alle meisjes in onze familie als ze achttien werden. Mijn zus zal nooit veel met haar naaimachine gedaan hebben, zij had andere kwaliteiten, maar ik heb de machine heel veel gebruikt. In de veertig jaar dat ik kleding maak ben ik nu aan mijn derde naaimachine bezig en ik heb in al die jaren echt honderden kledingstukken genaaid. 

bloemetjes

 De lidcactus staat erg mooi in bloei:

Zo is het op onze vensterbank opeens één al kleur en fleur. 

En er moeten nog steeds knoppen opengaan!

🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺

Hond Bee was achter me aangelopen naar de garage, zonder dat ik daar erg in had en in het teruggaan was ze me blijkbaar niet gevolgd of had ik de deur voor haar neus dichtgedaan. Ik weet het niet, maar ze zat zeker een half uur opgesloten in de garage. Maar dat was voor Bee helemaal geen probleem want die vermaakte zich wel: ze had een zak koemestkorrels opengescheurd en heel veel mest gegeten. En dat hebben we geweten! Ze heeft een dag lang diarree gehad (ook een paar keer in huis) en ze deed niets anders dan water drinken. En gelukkig koop ik altijd koemestkorrels waar geen cacaodoppen door verwerkt zijn, want anders had het nog weleens heel anders kunnen aflopen. Cacao is namelijk giftig voor honden. Nu liep het allemaal met een sisser af en is ze weer helemaal de oude. 

🐕 🐕 🐕 🐕 🐕 🐕 🐕 🐕

Hierbij wil ik je een fijne week wensen!

theater

Eindelijk ben ik weer eens naar het theater geweest. Eindelijk, want dat was van voor de coronapandemie geleden... denk ik. Eens per jaar trakteert mijn oudste broer me op een avondje naar het theater en we zouden een paar jaar terug naar een optreden van Hans de Booij gaan. Door coronamaatregelen en ziekte van de artiest werd het optreden twee keer uitgesteld en een tijdje geleden liet mijn broer weten dat het optreden van Hans definitief niet door zou gaan. We bedachten iets anders en gingen daarom naar een Ierse folkgroep toe. Op zich is het niet mijn soort muziek, maar omdat mijn broer en ik vaker naar soortgelijke bands geweest zijn, ken ik ondertussen toch ook wel een aantal covers die altijd wel weer langskomen.

Eerst gingen we, op mijn kosten, ergens een hapje eten. Broer en ik bellen af en toe met elkaar, maar het was wel een hele tijd geleden dat we elkaar gewoon gezien hadden. We hebben lekker gegeten en zijn weer helemaal bijgepraat. Tijdens de pauze in het theater kwam hij een paar bekenden tegen en ook ik heb met kennissen staan praten. En verder was de muziek goed en vloog de avond voorbij. 

𝅘𝅥𝅰 𝅘𝅥 ♪ 𝅘𝅥 ♪ 𝅘𝅥 ♪ 𝅘𝅥 𝅘𝅥𝅰

Afgelopen week heb ik gewerkt en de dagen dat ik vrij was, ben ik de deur niet uit geweest. Vandaar dat er ook niet zo heel veel te vertellen was. Gisteren ben ik 's morgens naar mijn moeder geweest en 's middags was zoon in de schuur aan het opruimen, manlief ging het gras maaien (voor de laatste keer dit jaar?) en ik heb bramen weggesnoeid. 

Bij mijn moeder heb ik al wat kerstversiering aangebracht. Ze was met haar woongroep een middag naar de kerstshow in een tuincentrum geweest en had kleine gouden kerstballetjes gekocht. Ik kocht daar vervolgens nog rode kerstballen en kerstmannen bij en samen bedachten we een leuke opstelling. De rest van de kerstversieringen mag mijn zus op een later tijdstip doen, want die bewaart thuis de kerstspullen van mijn moeder. 

☀ ☀ ☀ ☀ ☀ ☀

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen!

verrekijker

Toen ik van mijn moeder kwam viel ik middenin de intocht van Sinterklaas. De goedheiligman was te voet en maakte een praatje met kinderen en ouders. De Zwarte Pieten nog echt zwart. Ik begrijp de mensen die tegen Zwarte Piet zijn en ik begrijp de mensen die voor zijn en ik vind het lastig om daar zelf een standpunt over in te nemen. Wel is het zo dat hier iedereen elkaar kent en dat de Roetveegpieten te herkenbaar zijn. Vandaar ook dat er vaak gekozen wordt voor echte Zwarte Pieten. Maar zoals gezegd: ik snap beide partijen en het is ook niet mijn bedoeling om hier een discussie over aan te zwengelen. 

Onze oudste is ook weleens Zwarte Piet geweest en ik kende mijn eigen kind niet eens! We hadden toen alleen hond Bee nog maar en die herkende hem ook niet, ook niet als zoonlief iets zei. Bee'tje blafte de hele boel bij elkaar. En de keren erna ook als onze Zwarte Piet thuiskwam. 

 🎁 🥕  🎁 🥕  🎁 🥕  🎁 

Schoonzus E. vroeg of ik meeging kringlopen. Natuurlijk had ik daar wel zin in en zo gingen we op een druilerige middag naar twee kringloopwinkels toe. Ik vond nog van alles voor in de tuin en een paar dingen voor kerst. In een bak vol met losse prullen lag de koop van de dag: een miniverrekijker! Nou wil het toeval dat ik nog maar pas tegen manlief gezegd had dat ik een kleine verrekijker voor mijn verjaardag (januari) wilde hebben, maar hij raadde dat af omdat die niet zo'n heel ver bereik hebben. Voor die paar euro kon ik dit exemplaar toch echt niet laten liggen en ik nam hem mee naar huis. Zowel manlief als ik waren verbaasd over het verre zicht dat deze verrekijker heeft. En wat nou zo mooi is, is dat ik die loodzware oude verrekijker nu niet meer hoef mee te sjouwen tijdens onze wandelingen.

De grote verrekijker is van mijn ouders geweest en toen ik in de polder ging wonen kreeg ik hem van ze. In de keuken staat hij in een hoekje op het aanrecht en ik gebruik hem vaak om naar de vogels in de tuin te kijken. Het is een goede verrekijker. De kleine was degene die ik kocht, er zit nog een opbergtasje bij en ik denk dat hij veel gebruikt is door de vorige eigenaar. En nu ga ik hem veel gebruiken, dat weet ik wel zeker!

goedkoop

 Na een contolebezoek aan de tandarts, reed ik door de polder terug naar huis. Onderweg kocht ik een paar kilo stoofperen bij een kraampje langs de weg, die ik op de hooikistmanier wilde bereiden.

Ik schilde de peren, voegde suiker, een kaneelstokje en water toe. En o ja, een scheutje port, want daar had ik bij Bertiebo over gelezen: klik! Ik bracht de peren aan de kook en liet ze even doorkoken.

Onderstaande beklede doos was ooit onderdeel van een kerstpakket en normaal zitten daar restjes stof in, maar nu kon ik hem mooi voor het garen van de peertjes gebruiken.

Het oude dekbed van wijlen tante Bep (zat nog nieuw in verpakking toen ik hem kreeg en hebben we altijd in de caravan gebruikt) kwam goed van pas om als isolatiemateriaal in de doos te gebruiken. 

De pan met peertjes omwikkelde ik met het dekbed en daarna deed ik de deksel op de doos. En vervolgens hoefde ik urenlang niks meer te doen. Na een uur of vier heb ik eens in de doos gekeken en de pan was nog steeds goed warm. De peertjes waren al zacht geworden, maar ze konden best nog wel wat zachter, dus dekte ik de pan weer lekker toe. 

Maar na vijf uur waren de peertjes toch echt naar mijn zin en heb ik de pan uit de doos gehaald, het dekbed opgehangen en de doos laten luchten.

 Nou, dat was nog eens makkelijk en goedkoop koken! Dat kan ik best wel vaker doen. 

combineren

In 2009 verbouwden wij onze keuken, wat nog een behoorlijk grote klus bleek te zijn. Er ging een schoorsteen uit, alle tegeltjes die rondom op de muren zaten verdwenen, er werd gestukadoord en de nieuwe keuken werd geplaatst. Manlief deed alles zelf. 

De keuken kochten we destijds bij Ikea en tot de dag van vandaag ben ik er nog steeds enorm blij mee. Alles ziet er nog netjes uit en het enige wat we een keer vervangen hebben was de vaatwasser. Een paar weken geleden begon echter de kraan mankementen te vertonen en we moesten een nieuwe aanschaffen. Daarvoor gingen we naar Ikea in Breda toe en daar koppelden we gelijk een wandeling aan vast. 

Ten zuiden van Breda bevindt zich het Mastbos en daar gingen we wandelen:

(Bron: Google maps)

Het Mastbos werd vanaf 1515 aangelegd en ontleent zijn naam aan de grove dennen waar onder andere masten voor schepen van gemaakt werden.

Het is een gemengd bos met naald- en loofbomen.

We vonden het een erg mooi gebied. Er zijn fijne wandelpaden, er is veel afwisseling en alles ziet er goed onderhouden uit. 

En we troffen het echt met het weer, want wat was het een prachtige dag!

Kasteel Bouvigne bevindt zich vlakbij het Mastbos:

Door de week zijn de tuinen van het kasteel te bezoeken. 

Aan de rand van het Mastbos is Landgoed de Klokkenberg. Wij zijn daar niet geweest, maar lang geleden kwam ik daar wel regelmatig. In de jaren zeventig van de vorige eeuw verbleef mijn broer daar zeker anderhalf jaar lang in het long- en astmacentrum. Hij was zeventien toen hij daarheen moest en het was geen makkelijke tijd. In de eerste plaats voor mijn broer niet, maar ook voor de rest van het gezin was het een nare periode. Eigenlijk had ik er daarom nu ook helemaal geen behoefte aan om het gebouw te zien en had ik het dus ook niet in mijn wandeling opgenomen. 

soep

De nachten worden kouder en daarom heb ik de dahliaknollen uit de grond gehaald. Ze waren flink gegroeid en liggen nu in de schuur op kranten te drogen. Ik heb eenjarige planten die in stenen potten stonden opgeruimd. De potten zijn opgeborgen zodat ze van de winter niet kapot kunnen vriezen. De oleanders gaan tijdens koude dagen en nachten naar binnen. Verder heb ik planten die ik uit stekken opgekweekt had in grotere potten of in de tuin gezet. 

Een paar weken terug vertelde ik dat ik de laatste bloembollen geplant had. Door een winkelactie van 1+1 gratis op bloembollen, kocht ik daarna toch nog een paar zakjes. Die heb ik inmiddels ook geplant en nu is het dus echt klaar met de bloembollen voor dit jaar. "Ja ja," zei manlief "volgens mij heb ik je dat al eerder horen zeggen." Die gelooft me dus niet meer 😂 

Gisteren ging ik om boodschappen en omdat het in België een feestdag was, was het druk in de winkels. Auto's reden rond op het parkeerterrein, chauffeurs op zoek naar een parkeerplaats. Voor de winkeliers was het vast een goede dag. Ik deed mijn boodschappen en zocht nog naar een cadeautje voor iemand en ik kwam toch nog zakjes met bloembollen tegen in de winkels... en nee, ik heb er geen gekocht!

Zie je wel dat ik het kan!

🌷 🌻 🌷 🌻 🌷 🌻 🌷

Voor de pompoentjes, die ik weken terug van een hobbytuinder kocht, vond ik het ook tijd dat ze uit de tuin gehaald werden voordat ze slecht zouden worden.

Ze zijn de soep ingegaan samen met ui, courgette, wortelen, aardappel en linzen. Ik vind het altijd wel een heel karwei om pompoenen door te snijden en moet daar ook echt even mijn tijd voor nemen. Van de ruim twee liter soep die ik kookte zitten er nu heel wat porties in de vriezer. Ik ben de enige in huis die graag soep eet en ik kan hier wel even mee voort. Eerder had ik ook al tomatensoep en courgettesoep ingevroren.

🎃 🎃 🎃 🎃 🎃 🎃 🎃 🎃

xxx

💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖

Het is weer voorbij. Vroeger was het feest, nu is het herdenken. Toen Justus klein was begon hij zes weken voor zijn verjaardag al te stuiteren en dat ging door tot na nieuwjaar. Alles was spannend: zijn verjaardag, sinterklaas, kerst, het vuurwerk tijdens de jaarwisseling en de nieuwjaarsduik. Nu ben ik degene die een paar weken voor zijn geboortedag al onrustig word en foto's en teksten opzoek om op mijn weblog en Facebook te plaatsen. 

We waren thuis gisteren. Dat zijn we sinds zijn overlijden altijd op 10 november. Er kwam visite en verder zijn we een beetje in en om het huis bezig geweest. 

Vandaag heb ik ook vrij genomen. De laatste tijd heb ik een aantal keer overgewerkt en ik kon vandaag wel een paar van die uren opnemen. 11 november is altijd een beetje the day after en blijf ik liever ook thuis. Mijn collega's snappen dat. 

💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟

Hierbij wil ik je alvast een fijn weekend wensen!

***

Vandaag zou onze zoon Justus 23 jaar geworden zijn. Helaas hield zijn leven na 17 jaar, 104 dagen en 2 uur op. 

 

pensioen

De postbode kwam een pakje voor zoonlief brengen. Ik pakte het aan en toen zei de beste man dat ik zijn één na laatste pakje ontving en na het volgende pakje zou hij met pensioen gaan. Ik heb hem het allerbeste gewenst. Mijn beide broers moeten ook niet zo lang meer werken. De ene ziet er tegenop en de ander is er aan toe. Degene die er tegenop ziet heeft het zo weten te regelen dat hij toch nog één dag in de week kan blijven werken en daarnaast wil hij ook vrijwilligerswerk gaan doen. Van de andere broer hoeven we dat niet te verwachten, die is blij dat hij daarna gewoon helemaal niks meer hoeft te doen. 

🌦☔ 🌦☔ 🌦 ☔ 🌦

We gingen wandelen. Het was zwaar bewolkt en al vrij snel nadat we gestart waren begon het te regenen en zodoende hebben we een paar uur door de lichte regen gewandeld. 

We wandelden door de Groese Polders en een stuk door natuurgebied Waterdunen.

Gelukkig konden we over de touwbrug in de Groese polders:

We hebben het weleens meegemaakt dat het water in de sloot zo hoog stond, dat we de brug niet konden gebruiken. We moesten toen een heel stuk omlopen. 

Door het slechte weer heb ik maar weinig foto's genomen. Omdat ik geen tas mee had heb ik mijn camera het grootste deel van de wandeling onder mijn jas gehouden, zodat deze niet nat werd. 

In natuurgebied Waterdunen zijn verschillende vogelkijkhutten en ook de bruggen zijn zo ingericht dat je de vogels kan bekijken zonder ze te storen. Ondanks het slechte zicht hebben we toch aalscholvers, futen, lepelaars, eenden, meeuwen en ganzen gezien. 

En deze reiger kwamen we later tegen. 

We hebben onze kilometers weer gemaakt! De dag ervoor was ik ook al met een vriendin wezen wandelen. Dat was ook gezellig. 

👟 👟 👟 👟 👟 👟 👟

Vandaag staat er niks op de agenda en blijven we lekker een dagje thuis.

Hierbij wil ik je een fijne dag wensen!

ooievaars

We zien ze wel vaker, maar het blijft toch iedere keer weer bijzonder...

... ooievaars!

Een klein deel van de ooievaars blijft hier overwinteren. Anderen trekken van juli tot september naar het zuiden toe en keren vanaf februari tot begin april weer terug. Tenminste, als het goed is want een groot deel van de vogels overleeft niet: ze sterven door electrocutie (hoogspanningskabels), ze worden bejaagd of ze sterven door voedseltekort. 

Maar deze twee blijven hier en dat is misschien wel hun geluk. En dat van ons, want dan kunnen we ze blijven bewonderen. 

💛 💛 💛 💛 💛 💛 💛 💛

Fijn weekend!