goedkoop

 Na een contolebezoek aan de tandarts, reed ik door de polder terug naar huis. Onderweg kocht ik een paar kilo stoofperen bij een kraampje langs de weg, die ik op de hooikistmanier wilde bereiden.

Ik schilde de peren, voegde suiker, een kaneelstokje en water toe. En o ja, een scheutje port, want daar had ik bij Bertiebo over gelezen: klik! Ik bracht de peren aan de kook en liet ze even doorkoken.

Onderstaande beklede doos was ooit onderdeel van een kerstpakket en normaal zitten daar restjes stof in, maar nu kon ik hem mooi voor het garen van de peertjes gebruiken.

Het oude dekbed van wijlen tante Bep (zat nog nieuw in verpakking toen ik hem kreeg en hebben we altijd in de caravan gebruikt) kwam goed van pas om als isolatiemateriaal in de doos te gebruiken. 

De pan met peertjes omwikkelde ik met het dekbed en daarna deed ik de deksel op de doos. En vervolgens hoefde ik urenlang niks meer te doen. Na een uur of vier heb ik eens in de doos gekeken en de pan was nog steeds goed warm. De peertjes waren al zacht geworden, maar ze konden best nog wel wat zachter, dus dekte ik de pan weer lekker toe. 

Maar na vijf uur waren de peertjes toch echt naar mijn zin en heb ik de pan uit de doos gehaald, het dekbed opgehangen en de doos laten luchten.

 Nou, dat was nog eens makkelijk en goedkoop koken! Dat kan ik best wel vaker doen.