scrub

Vraag van de dag: omschrijf je tuin in 5 woorden. 

Groot, rommelig, bomen, roze/paars, onkruid.

(Bron: Google Maps)

Er zijn een paar stukjes tuin die er wel netjes bij liggen, maar doordat het een grote tuin is, is het bijna niet voor mij bij te houden en vandaar dat ik onkruid noem. Manlief maait het gras en de vijver is zijn afdeling. Ik doe de rest. 

Boterbloemen en paardenbloemen. Goed voor de insecten. De kans dat de boerenbuurman het wat minder leuk vind, is wel aanwezig. Hij zegt er echter nooit iets van. 

Ik doe mijn best en ben zo vaak als mogelijk in de tuin bezig.

🌳 🌸 🌲 🌸 🌲 🌸 🌲

Sinds een jaar was ik mijn haar met een shampoobar. 

Dat is shampoo in een vaste vorm.

Ondertussen ben ik aan de tweede shampoobar bezig en met de eerste heb ik tien maanden gedaan. Kort nadat ik de shampoobar ging gebruiken, stapte ik ook over naar een conditioner in vaste vorm. 

Omdat ik best wel een droge huid heb besloot ik ook op zoek te gaan naar een vaste bodyscrub. Het probleem met een gewone bodyscrub is, dat een potje gelijk vol water staat als ik het onder de douche gebruik en als de scrub uit een tube komt, is het al van mijn benen gespoeld voordat het er goed en wel op zit. En daarom zocht ik iets anders.

De vaste bodyscrub kocht ik van onderstaand merk:

En dit werkt voor mij perfect! Geen gedoe meer met potjes en tubes, maar gewoon een blok waarmee ik zachtjes over mijn huid wrijf. 

Het past ook wel goed bij wat ik prettig vind: minder plastic en palmolie gebruiken. 

wandelen

Vraag van de dag: welke leugen vertel je het vaakst? 

Geen één. Eerlijkheid duurt toch het langst en ik zou ook niet weten waarover ik zou moeten liegen. Ook als iemand me vraagt hoe het met me gaat, zal ik niet zomaar 'goed' zeggen terwijl dat niet zo is. 

🚶 🌞 🚶 🌞 🚶 🌞 🚶

Het was alweer een tijdje geleden dat manlief en ik samen waren wezen wandelen. Manlief had geen tijd en daarnaast werkte het weer ook niet echt mee. Maar vanmorgen zijn we dan eindelijk weer eens op pad geweest.

De paal op bovenstaande foto kwamen we onderweg tegen. Ik heb er even de plaatsnamen bijgezet.

(Bron: Google Maps)

We parkeerden de auto bij de kust en vandaaruit liepen we de polder in.

We liepen langs wegen met bomen, huizen en boerderijen, maar ook langs wegen waar weinig te beleven viel: 

Gelukkig stonden er bloemetjes op de dijk:

Uitwateringskanaal naar de Westerschelde:

Overblijfsel van een geroofd ei:

 Aan het eind van de weg op bovenstaande foto, gingen we de dijk over:

En daar was de Westerschelde!

Het was allesbehalve helder. Dat was in de polder al een beetje te zien, maar op het water was het nog duidelijker. 

We zijn tijdens onze wandeling geen andere wandelaars tegengekomen, maar fietsers des te meer.

Alle foto's nam ik met mijn nieuwe lens. Niet alle foto's zijn gelukt, want scherp stellen gaat minder snel dan met mijn andere lenzen. Maar dat is een kwestie van oefenen. 

Het was fijn om even samen op pad te zijn. Ik heb het gemist. De schuur is nog lang niet klaar en man en zoon werken er verder iedere vrije minuut aan, dus is het logisch dat andere dingen erbij inschieten. Ik zeg daar ook niks van. Als er even ergens anders tijd voor is, hoor ik het wel en anders trek ik gewoon mijn eigen plan. 

lens

Vraag van de dag: draag je sokken in bed?

Nee.

📷 📸 📷 📸 📷 📸 📷

Mijn nieuwe speelgoedje, de macrolens voor mijn camera, werd bezorgd en ik ging die natuurlijk gelijk uitproberen. 

Nu kan ik van heel dichtbij(4,5 cm) foto's maken. Hierboven zie je Engels gras en hieronder een lupine. 

De stamper en de meeldraden van de rododendron:

Deze bloemen zitten aan een boom die de Anna Paulownaboom heet:

En zo ziet het er uit als de bloem los gelaten heeft:

Dit is de bloem van de ooievaarsbek:

En de bieslook die nu bloeit en waar momenteel veel steenhommels op afkomen:

Ja leuk, die macrolens! Ik ben er blij mee.

En het is niet per se nodig om er altijd maar dicht mee op een onderwerp te staan:

Op de foto zie je fluitenkruid. 

🌸 🌼 🌸 🌼 🌸 🌼 🌸

Hierbij wil ik je en fijn en zonnig weekend wensen.

sticker

Vraag van de dag: als je niet hoefde te slapen, wat zou je dan doen met de extra vrije tijd? 

Ik denk eigenlijk niet zoveel anders dan de dingen die ik nu doe. 

Ik moet er trouwens niet aan denken om hele nachten op te lopen. Overdag kan ik nog eens naar buiten, maar 's nachts hoef ik niet zo nodig buiten te zijn.

💝 💝 💝 💝 💝 💝 💝 💝

Hierbij wil ik jullie bedanken voor de reacties op mijn vorige berichten. Gisteravond ben ik begonnen met de antidepressiva. Een ander medicijn dan de vorige keer en hopelijk zal ik hier minder moe van zijn. De eerste bijwerkingen (hoofdpijn en misselijk) kreeg ik vannacht al, maar ik ga ervanuit dat dit net in het begin zal zijn. Voor de rest ben ik heel veel aan het nadenken en probeer ik alles een beetje op een rijtje te zetten.

👷 👷 👷 👷 👷 👷 👷 👷

Bij het opknappen van de keuken waren een paar werkjes waarmee manlief moest helpen. Zo heeft hij de stopcontacten vervangen. Hieronder zie je een oude die er waarschijnlijk al vanaf 1973 zaten:

Ze waren, zoals je ziet, niet mooi meer en helemaal verkleurd. 

Op de foto hieronder zie je een nieuw wit stopcontact en de muursticker die we vanmiddag op de muur geplakt hebben:

Dat was wel even een klusje! De sticker bestond uit verschillende delen en het was lastig om alles netjes tegen elkaar geplakt te krijgen. We zijn er daarom ook best wel een tijdje mee bezig geweest. Maar ik vind het erg leuk geworden en een mooie oplossing om een saaie kale muur een stuk minder saai te maken. 

emmertje

Vraag van de dag: stofzuiger of swiffer?

De stofzuiger. Wij hebben twee grote honden en één poes en die verliezen samen heel wat haren. Als ik al swiffer dan vliegen de plukken haar alle kanten op. Stofzuigen vind ik daarom makkelijker. In de woonkamer liggen twee vloerkleden en die kunnen sowieso niet met de swiffer gedaan worden. 

✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂ ✂

Mijn hoofd... hoe werkt dat nou precies? Een psycholoog wist het me ooit mooi uit te leggen: iedereen heeft een emmertje en bij de ene zit er een klein bodempje in en bij een ander is het misschien halfvol. Ik heb ook een emmertje en bij mij zit dat, door het ongeluk en het overlijden van onze zoon, bijna helemaal vol. Als de balans tussen mijn verdriet en de rest van de dingen die gebeuren goed is, dan is er niks aan de hand. Stapelen de problemen zich op dan loopt mijn emmertje over en dat punt heb ik nu bereikt. 

Antidepressiva is voor mij een goed hulpmiddel om de boel in balans te houden. Het is niet zaligmakend, want ik vind de neveneffecten niet prettig. Toch accepteer ik die neveneffecten, want ik wil graag dat de rust in mijn hoofd terugkomt. Dat is niet alleen voor mij prettig, maar ook voor mijn omgeving. Zo ben ik de laatste weken op mijn werk nogal een behoorlijk mispunt tegen enkele collega's geweest. Ik voelde me niet begrepen, ik interpreteerde uitspraken of daden verkeerd en ik heb dingen gezegd die niet fijn waren. Meerdere keren heb ik huilend het toneel verlaten, om dingen die anderen tegen me zeiden, terwijl ik ze misschien zelf wel uitgelokt had. Ik begreep het niet. Ik herkende het gevoel van die neerwaartse spiraal niet. Pas gistermiddag viel het kwartje: het lag aan mij en ik moest dringend hulp zoeken.

Vanmorgen heb ik een uitgebreid bericht naar mijn collega's gestuurd. Ik heb uitgelegd wat er precies met me aan de hand is en ik heb mijn excuses aangeboden. 

Niet alles is trouwens allemaal mijn schuld. Er wordt in het team over elkaar gepraat. We werken nooit allemaal tegelijk en als ik soms op mijn werk kom, dan krijg ik breed uitgemeten wat een andere collega gezegd of gedaan heeft. Het waren dingen die ik mij persoonlijk aantrok, ook al hadden ze niet altijd betrekking op mij. Ik kon het verschil niet meer zien. 

En wat is er nu eigenlijk allemaal aan de hand, waardoor mijn emmertje overgelopen is? Nou ja, in elk geval het geklets op mijn werk. Daarnaast zijn er een paar onzekere dingen, zoals het werk van manlief waar geen cent binnenkomt en waar collega's ontslagen worden. Mijn vriendin heeft kanker. Een schoonzus is ernstig ziek en natuurlijk hebben we een zieke hond. Voor mij is het, bovenop het verdriet en het trauma dat ik heb, teveel om er fatsoenlijk mee om te kunnen gaan. Alles stapelt zich op en er gaat niks van af.

De huisarts heeft me een ander antidepressivum dan de vorige keer voorgeschreven. Eén waar ik misschien minder slaperig van word. Ik moet het een maand proberen. 

duif

Vraag van de dag: wat is jouw favoriete seizoen?

Ik ben een zomermens. Maar... ik vind de natuur in het voorjaar en in de herfst mooier dan in de zomer. Met de winter heb ik gewoon helemaal niks. 

🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞

In de tuin zat een duifje. Die zitten er wel vaker, maar deze zag er anders uit dan de duiven die er normaal zitten. Toen ik naar buiten ging om te kijken, bleek het zelfs een redelijk tamme duif te zijn, met om allebei de pootjes een ring. Ik kon dichtbij komen maar net niet dichtbij genoeg om hem te pakken, als ik dat gewild zou hebben. 

Ik heb een handvol voer gestrooid zodat het beestje hopelijk wat aansterkt, want een echt fitte indruk maakte hij niet. Misschien kan hij dan weer terug naar huis vliegen. 

Ieder jaar landen er wel post- of sierduiven in onze tuin. Vaak zien we ze na een dag niet meer terug en slechts één keer konden we een gewonde duif vangen en naar de vogelopvang brengen.

📷 📷 📷 📷 📷 📷 📷 📷

\

Vakantiegeld... daarover kwam ik op andere weblogs ook al berichten van tegen. Ieder jaar koop ik iets speciaals van mijn vakantiegeld: zo besteedde ik het ooit aan een naaimachine en een ander jaar aan een e-bike. Vorig jaar hield ik het wat kleiner en kocht ik fietstassen. Het geld dat over was ging naar mijn spaarrekening, want ik spaar altijd voor een auto. 

Die kocht ik vorig jaar trouwens ook.

Van het vakantiegeld dat ik dit jaar ontvangen heb, kocht ik iets waarvan manlief al jarenlang riep dat ik het moest kopen: een macrolens voor mijn camera. Wel een tweedehandse, maar dat maakt niet uit. Of eigenlijk wel... het scheelt zeventig euro met een nieuwe. In de wereld van de fotografie wordt vaak ingeruild omdat men anders, beter, mooier en groter wil. De meeste mensen gaan voorzichtig met de apparatuur om en de lens die ik aangeschaft heb komt van een fotospeciaalzaak. Die is dus nagezien en goedgekeurd. 

De laatste tijd was ik, na het volgen van een webinar, toch wat meer geïnteresseerd geraakt in macrofotografie en ik ben wel benieuwd hoe het is om met deze lens te kunnen werken. 

🐕 🐶 🐕 🐶 🐕 🐶 🐕

Hond Bee moest vandaag terug naar de dierenarts. De tumor op haar poot ziet er nu gelukkig iets rustiger uit. Over een maand word ze terug verwacht bij de dierenarts, tenzij de tumor opeens hard gaat groeien of als ze er last van krijgt of als er iets anders aan de hand is, dan moeten we eerder aan de bel trekken. 

💊 💊 💊 💊 💊 💊 💊 💊

Omdat het niet lekker met me gaat, heb ik een afspraak bij de huisarts gemaakt. Sinds drie maanden gebruik ik geen antidepressiva meer en momenteel begint echt alles spaak te lopen. Dus ja, ik zal wel terug aan de pillen moeten. Voor mijn innerlijke rust is dat beter, alleen ga ik wel vragen of er ook een tablet is waar ik minder moe van word. Ik was juist zo blij dat ik weer mijn oude energie terug had en dat ik niet meer de halve dag slapend in mijn bed lag. Het voelt voor mij echt als kiezen tussen twee kwaden, maar zoals het nu met me gaat is het ook niet goed. 

gordijnen

Vraag van de dag: van welke shows houd je? 

Ik vind 'show' best wel een breed begrip. Televisie? Theater? Straatartiesten? Circus?

Naar shows op televisie kijk ik niet zo vaak. Spelletjesshows boeien me niet echt. Ik kijk meestal alleen maar naar Twee voor Twaalf en De Slimste Mens. Als ik echt nergens anders zin in heb kijk ik weleens naar 'Ik hou van Holland' of 'Dit was het nieuws'. 

Met mijn oudste broer ging ik, tot corona, regelmatig naar het theater toe. De ene keer koos hij uit waar we heengingen en de andere keer was de keuze aan mij. Hij houdt van folkmuziek en ik weer van andere dingen, maar altijd waren het leuke en mooie shows die we zagen. Als we elkaar spreken zegt mijn broer steevast: "hopelijk kunnen we binnenkort weer eens naar het theater toe." 

🌂 🌞 🌂 🌞 🌂 🌞 🌂

Maandag en de laatste dag van onze klusvakantie begon zo:

Wat het weer betreft hadden we niet echt een geweldige week, maar gelukkig waren er toch ook best wel droge periodes of dagen. Voor mij maakte het niet zoveel uit, want ik was toch binnen bezig. Mijn mannen ondervonden met hun buitenwerkzaamheden meer last van het weer. Gisteren heb ik trouwens nog een uurtje in de tuin gewerkt, daar was het de rest van de week niet van gekomen. 

In de keuken zijn de laatste streken verf gezet en ik heb besloten om ook nog andere gordijnen te kopen. Dat was ik eerst niet van plan geweest, maar eigenlijk zijn de huidige gordijnen best wel verschoten. Over een paar weken hebben we alweer zomervakantie en dan kan ik mooi gordijnen naaien en ook al vind ik dat een hele klus, voor mijn eigen huis doe ik dat wel.

Gordijnen naaien is een werkje dat ik niet voor iemand anders zal doen. Anderen zeggen heel erg makkelijk van "zij is handig met de naaimachine dus ze doet dat wel even" maar dat 'even' is vaak wel een werkje van uren. Ik heb een paar jaar geleden besloten om geen naaiwerk meer voor anderen te doen, nadat iemand me gevraagd had of ik iets wilde afzomen. Zonder te vragen wat het was, ik dacht een broek of zo, had ik gezegd dat ik dat wel wilde doen, maar dat iets bleken negen tafelkleden te zijn, die ook nog eens allemaal een andere maat moesten hebben en waarvan bij sommige stoffen het patroon akelig scheef op de stof gedrukt was. Ik heb er best wel mee afgezien. En toen een paar jaar later diezelfde persoon vroeg hoeveel stof ze voor gordijnen nodig had, heb ik gelijk maar gezegd dat ze de gordijnen in de winkel moest laten maken. In zoiets trap ik namelijk geen tweede keer.

 Als andere mensen me vragen of ik iets voor ze wil naaien, vertel ik ze het verhaal van de tafelkleden en dat ik me daarna heb voorgenomen om nooit meer voor anderen te naaien en al helemaal niet kosteloos. En dan verwijs ik ze graag door naar iemand die een naaiatelier heeft. 

Misschien heb ik hier al eens eerder over die tafelkleden geschreven. Dat zou best wel kunnen. Maar als dat zo is dan is het vast alweer een tijd geleden.

oproep

Vraag van de dag: welke rare dingen doe je in je slaap? 

Vroeger, als kind, heb ik wel geslaapwandeld, maar dat ben ik overgroeid. Volgens manlief snurk ik, maar ik weet zeker dat hij nog harder snurkt 😏. Rare dingen doe ik niet in mijn slaap, ik zou niet weten wat...

😴 🛌 😴 🛌 😴 🛌 😴

De brief die ik verwachtte kwam:

De uitnodiging voor de vaccinatie. 

Hij kon gelijk bij het oud papier, want ik kreeg in januari de eerste en in februari de tweede prik omdat ik in de ouderenzorg werk. Mijn moeder, die via het verpleeghuis gevaccineerd werd, kreeg later ook weer een oproep en daarna nog twee maal een herinnering. Je kan zeggen dat het slordig is van de GGD en dat hun administratie niet klopt, maar alles is razendsnel moeten gaan en misschien is er daardoor geen tijd geweest om een goed werkend systeem te lanceren. Ik ga er daarom vanuit dat het volgend jaar waarschijnlijk allemaal beter geregeld zal zijn. 

Manlief kreeg ook een oproep: zijn jaar, 1965, is aan de beurt. Ik ben van 1966 en kreeg nu een oproep omdat ik een medische indicatie heb. En dat vind ik wel een beetje vreemd: die week of paar weken voor de gewone oproep hadden dan eigenlijk ook niet veel uitgemaakt. 

nog eventjes

Vraag van de dag: huil je makkelijk in het bijzijn van anderen? 

Als ik begin te huilen, kan ik niet meer stoppen. Dan komt alle ellende van de laatste jaren er gewoon weer allemaal uit. En dat kan gebeuren als ik alleen thuis ben, maar het gebeurt ook als ik samen met anderen ben. Voordat onze zoon overleed kon ik me altijd wel goed inhouden in het bijzijn van anderen en dat is iets wat ik nu absoluut niet meer kan. Ik draag veel verdriet met me mee en ben een stuk emotioneler dan vroeger. Huilen lucht niet op en het put me enorm uit: één huilbui en ik kan naar mijn bed. Het fijne is wel dat veel mensen waar ik mee omga mijn tranen en mijn verdriet begrijpen. En soms huilen ze gewoon een potje met me mee. 

👷 👷 👷 👷 👷 👷 👷 👷

Vrijdag en dag zeven van de klusvakantie. 

Een week geleden stond ik samen met zoonlief in de bouwmarkt. Hij had wat dingen voor de schuur nodig en ik kocht spullen om te verven. Na een week zijn het plafond en de muren gewit, de kozijnen van de ramen zijn gelakt evenals de deurposten en de doorgang tussen de keuken en de woonkamer. Ik heb nog twee gordijnen gewassen en omdat de luxaflexen eraf moesten, kon ik daar de bovenrand van uitzuigen en schoonmaken. 

Het prikbord kon ook wel een likje verf gebruiken:

Nu moeten alleen de plinten nog afgelakt worden en kan ik aan de twee deuren beginnen.

Van de bouwmarkt heb ik niks meer terug gehoord en ik ben ook niet meer terug geweest. Ik had geen zin om nog eens dertig kilometer te rijden, wat misschien ook nog eens voor niets had kunnen zijn... Dinsdag had ik ook al een extra ritje naar de verfwinkel moeten maken om de goede grondverf te kopen. Van die donkere grondverf heb ik een paar lepels door die veel te lichte grondverf geroerd en nu is het de goede kleur om de deuren in de grondverf te zetten, want die worden lichter dan de deurposten en kozijnen. Ik wil jullie wel bedanken voor de reacties en de tips op dit hele gedoe.

Als dinsdag mijn vakantie voorbij is, ben ik ook klaar met het opknappen van de keuken. Foto's volgen later, want voor de finishing touch heb ik iets besteld en daar moet ik nog even op wachten. 

🦋 🦋 🦋 🦋 🦋 🦋 🦋 🦋

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen.

ps. om 19.30 uur kreeg ik toch nog bericht van de bouwmarkt met de vraag of ik een foto van de kassabon wilde sturen. 

tijd voor een bril

Vraag van de dag: naar welke band of artiest luister je graag? 

Robbie Williams,TomWalker, Twenty One Pilots, George Ezra, Lost Frequencies, Davina Michelle...

🎶 🎷 🎸 🎹 🎺 🎻 🎼

We hebben in de tuin een blauwe regen, maar dat is alleen maar blad. In al die jaren dat we deze klimmer hebben, zijn er hooguit vijf trosjes bloemen ingekomen. 

Gelukkig doet de gouden regen het wel goed:

 Er zijn jaren dat er niet zoveel trossen met bloemen inhangen, maar dit jaar hangt hij echt bomvol.

Deze boom stond er al toen we hier lang geleden kwamen wonen en hij is ook uitgezaaid, want op drie andere plaatsen zijn er spontaan ook gouden regens gekomen. We hebben er de ruimte voor, dus dat is niet zo erg. De gouden regen is trouwens een giftige plant. 

👷 👷 👷 👷 👷 👷 👷 👷

Eergisteren stuurde ik gelijk een bericht naar de bouwmarkt, toen mijn man bij de servicebalie te horen had gekregen dat er niks met de klacht van de grondverf gedaan werd:

Vandaag kreeg ik dit antwoord:

Oké, lezen schijnt ook erg lastig te zijn... 

 

👷 👷 👷 👷 👷 👷 👷 👷

Ik ben niet de enige die het druk met klussen heeft, eigenlijk is het meer een gevolg van het klussen van man en zoon. Zij zijn een schuur aan het bouwen en omdat ik deze vakantie toch ook wat om handen wilde hebben, besloot ik de keuken te gaan verven. 

Het stalen frame staat, wat een gigantisch zware klus was. De grond is afgegraven en er zit een zeil over zodat ze droog kunnen werken. Morgen wordt er van alles geleverd: zand, dakplaten en weet ik veel wat nog meer... Helaas komen de damwandplaten voor de zijkanten pas over een paar weken. Maar ze kunnen voorlopig toch wel vooruit.