In een bericht van 24 augustus 2021 schreef ik over onderstaand huisje dat ik tijdens een wandeling tegenkwam: klik!
Op facebook had een keer iemand een foto van het huisje geplaatst van toen het nog bewoond was, lang geleden:
Gisteren reed ik er weer eens langs en toen zag ik dat de stormen van de laatste week er geen goed aan gedaan hadden:
Het zag er al triest uit en nu helemaal. Het is te hopen dat het nu snel eens opgeruimd gaat worden.
💜 💜 💜 💜 💜 💜 💜 💜
Sinds mijn jongste broer ernstig ziek geweest is, gaat het met mijn moeder niet zo lekker. Zijn ziekte heeft een enorm grote impact op haar gehad en ze is vaak erg emotioneel. De week waarin we nu zitten is ook nog eens extra zwaar omdat het eergisteren de sterfdag van Jus was en vandaag de trouwdag van mijn ouders was. Mijn vader is anderhalf jaar geleden overleden en ook dit is weer een moeilijke dag, nu hij er niet meer is.
Mijn zus en haar man zullen vandaag op visite bij mijn moeder gaan en mijn oudste broer misschien ook nog wel. Ik kan vandaag niet en daarom besloot ik een brievenbuscadeautje naar haar op te laten sturen: een klein gehaakt hartje, mooi ingepakt en met een briefje namens ons erbij, zodat ze weet dat we aan haar denken. Gisteren belde ze dat ze deze verrassing ontvangen had. Ze was er blij mee en gaat het hartje ergens ophangen.
Als het goed is kan ik zaterdag weer naar haar toe. Twee weken lang kon dat niet omdat zoonlief corona had.
En toch vind ik het jammer van zo'n huisje... Ik hoop altijd dat er mensen zijn die het in originele staat willen opknappen.
BeantwoordenVerwijderenWat lief dat je op die manier je moeder verraste!
Wij wonen nu 29 jaar in de polder en in al die jaren passeerde ik het huisje regelmatig. Dat het ooit een woonhuis was, heb ik niet meer meegemaakt. Het was in gebruik als schuurtje van een boer, die er wat karren gestald had, totdat de boel echt steeds meer begon in te storten.
VerwijderenDat is haratstikke moeilijk voor je moeder, ik kan het me zo goed voorstellen. Gelukkig krijgt ze wel bezoek en kan jij ook weer snel naar haar toe.
BeantwoordenVerwijderenEn ik geniet erg van de foto's van dat huisje
Ja, ik heb mijn moedertje ook gemist. Die stomme corona ook...
VerwijderenIk hou eerlijk gezegd wel wat van wat vervallen bouwwerken, maar ocharme, nu is het toch écht wel over en out denk ik.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat je mama wat opleeft nu de lentewat op komst is!!
Dat huisje is nu echt niet meer te redden.
VerwijderenAch, dat huisje ...
BeantwoordenVerwijderenHet is ook wel heel veel allemaal voor jullie.
Het is een nare periode. Ik ben blij dat er vanuit het verpleeghuis afspraken voor mijn moeder gemaakt worden met de psycholoog en de geestelijk verzorger. Zo kan ze haar verhaal af en toe aan iemand kwijt.
VerwijderenJeetje, daar is niet van over gebleven zeg. En het was zo'n lieflijk huisje. Zeker gezien de woningnood, zou ik zeggen: 'herstel het in oude luister!'
BeantwoordenVerwijderenIk verwacht eigenlijk dat er helaas niks nieuws voor in de plaats zal komen.
VerwijderenIk hou wel van die krotjes, maar ik zou liever zien dat iemand het weer had opgebouwd. Sterkte met de familie.
BeantwoordenVerwijderenIk zou niet weten van wie het is. Maar het is zonde dat het ooit verlaten werd en dat er daarna nooit meer iets aan gedaan werd.
Verwijderen