Dorpjes, waar het lijkt alsof de tijd stil is blijven staan, kwamen we in de bergen tegen.
Fano, met op de achtergrond de Middellandse Zee:
Santa-Maria-Poggio
Castellana:
De kerk van San-Nicolao:
Waar je eigenlijk gewoon door het kerkhof reed:
Aan weerszijden van de weg waren (familie)graven.
De deur van de kerk van San-Nicolao:
Tallone:
Zalana:
Niet alles zag er even mooi uit, we hebben ook ontzettend veel bouwvallen gezien. Huizen die vervallen waren en er was heel veel leegstand. Het is leuk om te fantaseren wat je van zoiets zou kunnen maken, maar we houden het maar gewoon bij fantaseren.
Familie, vrienden en collega's (je stuurt wel foto's hè) hield ik op de hoogte van onze belevenissen. En zoonlief stuur ik altijd wel foto's van auto's als we op vakantie zijn. Dit keer was het een foto van een opknappertje:
Er waren veel van die opknappertjes op Corsica. Vaak werd er nog in gereden, maar we hebben er ook genoeg afgedankt langs de weg of bij huizen zien staan.
Zoonlief rijdt zelf in een auto van zevenentwintig jaar. In december wordt er altijd volop aan gesleuteld en iedere keer komt de auto in januari weer door de keuring.
Het was zo te lezen echt een fijne vakantie. Het voordeel van zo'n oudere auto als die van je zoon is, dat er inderdaad nog echt aan gesleuteld kan worden. Leuk toch dat hij er zoveel verstand van heeft, dat hij jaar-op-jaar de auto door de keuring krijgt!
BeantwoordenVerwijderenHij heeft er niet voor geleerd en zichzelf alles aangeleerd, wat ik dan nog veel knapper vind. Hij is erg secuur en zorgt er wel voor dat alles tiptop in orde is.
Verwijderen