intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

dinsdag 2 juli 2024

waakhond

Aan al het goede komt een eind, zo ook aan de vakantie in Duitsland. Voor mijn darmen was het sowieso tijd om terug naar huis te gaan, want ik begon er teveel last van te krijgen (Ziekte van Crohn). Op de terugweg stopten we in de Belgische stad Tienen om daar nog een stadswandeling te maken.

(Bron: Google Maps)

De stad heeft veel oude gebouwen en een mooie markt, alleen konden we de markt niet in zijn totaliteit zien omdat het kermis was.


Onze-Lieve-Vrouw-ten-Poelkerk, gebouwd tussen 1358 en 1470:


De kerk staat bij een poel en de legende gaat dat een eervol man werd vermoord en dat zijn lijk daarna in de poel gegooid werd. Een vrouw voorspelde vervolgens dat er uit de poel een tempel zou oprijzen en de wonderen die daarna gebeurden, werden toegeschreven aan de poel. Ter verering van deze vrouw werd de kerk gebouwd.

De voormalige gevangenis het Toreke:


Onderstaande oude foto is van de Paterskerk, ook wel Begijnhofkerk genoemd:

(Bron: Tienen Weleer)

In 1976 brandde de kerk grotendeels af.


De overgebleven ruïne werd gerestaureerd en je kunt hier nu rondlopen. 







In de kloostertuin van het voormalig Augustijnenklooster:



Het is een mooie tuin en er woonde een klein lief kipje:


Na de stadswandeling en nog een bezoekje aan de kringloopwinkel was het dan toch echt tijd om naar huis te gaan. Vlak voordat zoonlief van zijn werk thuiskwam, waren wij ook thuis. Hij kon vertellen over wat hij afgelopen week meegemaakt had. Wij vertelden over onze week en over de heenreis toen we midden in de start van de Carbagerun: klik! zaten. En op de terugweg passeerden we verschillende vrachtwagens van de Formule 1, die uit Oostenrijk kwamen en op weg naar Engeland waren. 

Uit Duitsland nam ik een paar stukjes leisteen mee (opgeraapt tijdens wandelingen) en ik kocht ook nog een nieuwe waakhond:


Een symbolisch hondje omdat we onze honden zo ontzettend missen.

14 opmerkingen:

  1. Ach, wat een lief hondje. Tienen lijkt me best de moeite. Ben er nog nooit geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De stad is best wel de moeite waard. Wij twijfelden tussen Tienen en Diest om naartoe te gaan. Het werd dus Tienen.

      Verwijderen
  2. Wat mooi daar in Tienen. En wat een lieve hond nam je mee naar huis.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie afsluiting van jullie vakantie! Wat ‘n prachtige stad, Tienen. Ik had er nog nooit van gehoord. Lollig hondje.
    Thea

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eerlijk gezegd kende ik de stad ook niet, maar op zoek naar een stop voor onderweg kwamen we hierop uit.

      Verwijderen
  4. Heel apart hondje echt een aanwinst voor je tuin

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk hondje. Dat missen van je honden snap ik helemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Van Bee is het nu vijf maanden en van Zoya drie maanden geleden... Ik mis ze allebei, maar Zoya nog het meest. Zoya was een energieke drukteschopper en Bee was heel erg rustig.

      Verwijderen
  6. Nog meer moois op architectonisch gebied... prachtig! En ah, die waakhond... wat een liefie!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is mooi dat die oude bouwwerken er nog steeds zijn en die afgebrande kerk had ook wel iets.

      Verwijderen
  7. Wat een leuke hond, zeg, heeft hij ook al een naam?
    Die ruïnes zijn prachtig, juist ook door het groen er om heen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee, het hondje heeft nog geen naam.
      Vaak groeien er tegen de muren van ruïnes allerlei planten, dat heeft ook we iets, vind ik. En als het warm is kijk ik ook altijd of ik hagedissen zie.

      Verwijderen