dag lieverd!

Afgelopen nacht is ons lieve Bee overleden.

Overdag was het nog de vrolijke hond, die haar vaste rondje door de tuin liep. 's Avonds begon ze opeens heel veel vocht vast te houden. Later stierf ze aan mijn voeten, terwijl ik haar hoofd streelde. Ze was 13½ jaar.

Man en zoon hebben een graf in de tuin gegraven, in de buurt waar ook al een paar poezen begraven liggen en totdat Bee erin gelegd werd, heeft ze in de woonkamer op haar kussen gelegen. Alsof ze gewoon lag te slapen. 

Bee haalden we elf jaar geleden uit het asiel. Het was een hele lieve, maar zeker in de beginjaren een moeilijke hond. Ze was slecht gesocialiseerd naar mensen en honden toe en daarnaast was ze overal bang van. Als er nog maar een grasspriet scheef stond, schrok ze al. Ik ging naar de hondenschool en later naar een persoonlijke trainer met haar, vooral om haar gedrag naar andere honden beter te kunnen corrigeren.   

Als iemand het vertrouwen van haar had weten te winnen, bleef ze diegene altijd trouw. Ze werd graag geaaid en geknuffeld. 

We zijn nu heel erg verdrietig, bovenop het verdriet dat we al hadden. Haar overlijden was onverwacht, maar ik ben wel blij dat we niet zelf de keuze over laten inslapen hebben moeten maken.

Het is goed zo.