Sinds het overlijden van Justus ben ik vier keer naar een andere uitvaart geweest. Andere keren kon ik het niet opbrengen om te gaan. Ik legde het altijd wel uit waarom ik niet kwam en dat werd gelukkig ook altijd begrepen. Nu was er een uitvaart waar ik van mezelf wél naartoe moest. De man van een vroegere collega was overleden, mensen waar ik altijd veel over de vloer kwam.
In de aula waren meer ex-collega's, maar we zaten niet bij elkaar. We hadden ook niet afgesproken om samen te gaan en na de dienst ben ik niet naar de koffietafel gegaan, dus verder heb ik ook niemand meer gesproken. Ik had me van tevoren al voorgenomen om direct na de dienst weg te gaan. Zo'n koffietafel is niks voor mij, vind het ook altijd een beetje ongepast, want hoe gaat zoiets vaak? "Het was een mooie dienst" maar daarna: "Hé dat is lang geleden!" "Hoe is het met jullie en met de kinderen" "Weet je nog van toen en toen en toen?" Ik hou er gewoon niet van!
Na de dienst van Justus hebben we er destijds bewust voor gekozen om alleen met de naaste familie iets te drinken. Wat de rest van de aanwezigen daarna deed moesten ze zelf weten, maar we wilden geen gezelligheid na de dienst van ons kind.
Na de uitvaart van vandaag was ik helemaal kapot. Al die emoties kosten me heel veel energie en ik heb vanmiddag een paar uur geslapen. Mijn gedachten gaan uit naar de weduwe. Het leven kan soms zo onrechtvaardig zijn.
⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐
Kijk dat pruts nou toch weer zitten:
Ik doe niet anders dan foto's van haar maken!
Omdat ze steeds in het zakje plastic afval in de keuken zat te wroeten, ben ik een pedaalemmer wezen kopen. Ik had eerst een klein emmertje (van de vetbollen) gebruikt, maar dat was te klein en ook lastig voor onszelf om iedere keer open te maken. Nu gaat het plastic afval in de keuken in de pedaalemmer en later in een grotere PMD-zak in de garage. In onze gemeente wordt het PMD om de veertien dagen met een vuilniswagen opgehaald.
Sterkte met alles en goed dat je hebt geslapen.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel. Ik weet er nog wel van, maar straks ga ik naar naailes en heb ik wat afleiding.
VerwijderenGoed dat je bent gegaan en goed dat je meteen weer weg ging. Dat zal iedereen toch begrijpen? En dat je dan zo lekker kon slapen is heel fijn.
BeantwoordenVerwijderenEr waren meer mensen die gelijk weggingen. Die denken er misschien net zo over als ik.
VerwijderenWat een beeldschoon kitten. Het is te zien dat ze goed verzorgd wordt.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet van MarietvG
Het is toch zo'n liefje. Ik ben blij dat we haar toch zelf gehouden hebben. En zoonlief ook, want die speelt heel vaak met haar.
VerwijderenVaak lijkt de cake en koffie, koffietafel of zelfs een borreluurtje erna meer op een reunie en dat is inderdaad misplaatst omdat er zoveel verdriet is bij de nabestaanden.
BeantwoordenVerwijderenVorig jaar overleed mijn oom, 97 jaar oud en tot het laatst zelfstandig wonend. Die bijeenkomst was en luchtig en ontroerend, toespraken humorvol en kleurig net zoals oom was en dan past er wel iets reunieachtigs bij. Ik sprak achternichten die ik op zijn bruiloft met de zus van mijn vader ook zag en andere familieleden die ik kende van groots gevierde verjaardagen.
Moppie is zo schattig op elke foto! Onze Sienna heeft ook de neiging alles te onderzoeken. Vandaag moesten we samen even weg en hadden we haar in de keuken gelaten waar ze 's-nachts ook slaapt.
In 20 minuten had ze 2 lege eierdozen die klaar stonden om terug naar het eierstalletje te gaan tot kleine stukjes gereduceerd, en een half bakje druiven dat in het midden vd tafel stond opgegeten. We zijn dan natuurlijk wel heel boos op haar en dan maakt het wel indruk, op haar plaats gestuurd maar na 1 minuut staat ze alweer op en komt vriendelijk naar je toe zich totaal niet schuldbewust voelend. Dat is haar in de eerste opvoeding maandag niet voldoende bijgebracht. Nee kent ze wel maar zolang we erbij zijn. Gisteren is ze twee geworden en het wordt nog een hele klus haar bij te leren
Onze herdershond durft ook nog weleens iets van het aanrecht of uit de gootsteen te pakken. Dan komen we buiten opeens een vork of de afwasborstel tegen.
VerwijderenGelukkig mag en kan je op dit soort momenten doen wat bij jouw past en waar jij je prettig bij voelt. En de mensen die je kennen zullen je dat gunnen, en met de rest heb je niets te maken.
BeantwoordenVerwijderenDat is zo. Gelukkig wordt het altijd wel begrepen.
VerwijderenGoed dat je zelf je keuze maakt in wel/niet bijwonen van een begrafenis en het wel/niet blijven daarna. En fijn dat je wat hebt kunnen slapen. Ik hoop dat de naailes je vanavond wat afleiding heeft gegeven.
BeantwoordenVerwijderenOp naailes hebben we het er nog wel over gehad. De docente is tien jaar geleden haar man verloren. Het was fijn om erover te praten met haar.
VerwijderenSterke er mee . En ik heb dat ook ,na de begrafenis is er vaak dat je kan condoleren. Dat is net een feestje, lang niet gezien en bla bla bla. Vreselijk vind ik dat. En je kitten vind ik een schatje.
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook blij dat ik niet gebleven ben. Ik zou me toch maar geërgerd hebben en me nog verdrietiger gemaakt hebben.
VerwijderenJe ging en dat is al een "overwinning". Inderdaad die reunie na afloop is bij het overlijden van heel oude mensen een vorm van herinneringen ophalen,die goed voelt
BeantwoordenVerwijderenDank je wel. Het is inderdaad een overwinning.
VerwijderenDapper van je, Mevrouw W. Overigens hou ik ook niet van veel gezelligheid na een begrafenis. Alleen als de overledenen er op heeft gestaan: het glas te heffen op het leven'. Dan is het anders vind ik.
BeantwoordenVerwijderenDat klopt, maar dat was hier niet het geval.
VerwijderenJe kan zo'n koffietafel ook anders bekijken. Vorige maand overleed mijn nicht. Ze was maar even oud als ik. Ze wist dat haar einde naderde en heeft de hele begrafenis en alles wat er rond hing zelf geregisseerd. Zij wou dat het luchtig, vrolijk en kleurrijk was zoals zijzelf ook altijd geweest is. Ze wou ook persé dat de koffietafel (ze noemde het zelf een afscheidsfeestje) een gezellige bedoening werd. De dag voor ze stierf had ze nog gezegd 'ik wou dat ik op mijn eigen feestje kon zijn'.
BeantwoordenVerwijderenDan is het een heel ander verhaal. Hier was dat niet het geval: te jong en nog teveel midden in het leven.
Verwijderen68 vind ik ook veel te jong hoor. Maar daar houdt kanker geen rekening mee.
VerwijderenJa dat is zeker een drempel en die Jan heel hoog zijn. Maar wel goed voor de verwerking, al is dat heel makkelijk gezegd. ❤️
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenIk leef met je mee ❤️
BeantwoordenVerwijderenMoppie is zo mooi!
Thea
Dank je wel.
VerwijderenIn dit soort moeilijke situaties moet een mens doen wat voor hem het beste aanvoelt en dat deed jij, heel verstandig. Ik geef je een virtuele knuffel!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenHeel goed dat je geweest bent en je eigen gevoel hebt gevolgd. Ik heb alle varianten meegemaakt tot aan de opdracht van de overledene om haar wijnvoorraad soldaat te maken. En die kleine is een schoonheid. Je kunt uren kijken naar die kittens. Groet Rita
BeantwoordenVerwijderen