huurkazernes

Krakau dus. 

We waren daar drie volle dagen, maar we hebben echt maar een heel klein stukje van de stad gezien. We hadden mijn schoonmoeder van 81 jaar mee en die loopt wel goed, maar grote afstanden afleggen kan ze niet meer. Een geluk bij een ongeluk was dat we ook nog een rolstoel mee hadden, waar mijn nichtje in zat die een paar weken geleden haar been gebroken had. Schoonmoeder kon de rolstoel duwen en had daardoor wat extra steun tijdens het lopen.

We huurden appartementen in een straat die vanaf 1872 aangelegd werd.

De gebouwen waren zogenaamde huurkazernes: appartementsgebouwen met meerdere verdiepingen, die gebouwd werden omdat door de industrialisatie de bevolking explosief groeide.

Destijds waren de leefomstandigheden daar slecht. Er was overbevolking en de gebouwen waren vochtig, de luchtkwaliteit was slecht en er heerste grote armoede. 

Tegenwoordig denk ik dat je toch best wel wat geld moet neerleggen om een appartement in deze buurt te kopen. 

Vanaf 'onze' appartementen was het een kilometer lopen naar de binnenstad.

Tijdens de weken voor kerst had het gesneeuwd, maar inmiddels was het aan het dooien.

Toch konden we de eerste dag nog een klein beetje het winterwonderland-gevoel ervaren. 

Bovenstaand zie je een szopka oftewel een kerststal. Het maken van deze kerststallen is een traditie die in de negentiende eeuw ontstaan is. Kenmerkend is dat er, naast de traditionele kerstfiguren (Jozef, Maria, Jezus, herders, schapen enzovoort),  historische gebouwen en figuren uit Krakau in het tafereel verwerkt zijn. We zijn op verschillende plaatsen in de stad szopka's tegengekomen. 

De volgende keer zal ik verder vertellen over Krakau, want anders wordt dit bericht veel te lang.