het Fabriekje

Vandaag begin ik mijn verhaal met de foto van een oude verlaten fabriek:

Het Fabriekje, zoals het vroeger genoemd werd. 

In het pand werden vroeger tricotstoffen gemaakt en er was ook een winkel bij waar je de stoffen kon kopen. Als je zei dat je naar het Fabriekje geweest was, wist iedereen waar je geweest was. Het was een begrip hier in de streek. Helaas is het bedrijf lang geleden opgehouden met bestaan en staat het pand al heel wat jaren leeg. 

Het Fabriekje staat in Aardenburg, in het zuiden van West-Zeeuws-Vlaanderen, van waaruit we in de polder gingen wandelen. 

Een wandeling die voor een deel door weiden met koeien ging.

Je moet vijfentwintig meter afstand van de koeien houden, maar zo breed waren de weides niet. Gelukkig bleven de dames vanaf een meter of vijf naar ons staan en liggen kijken.

Regelmatig moesten we via een opstap een wei in of uit:

Het tarwe is al goed droog en het zal niet lang meer duren voordat er gedorst gaat worden:

Toen we terug in Aardenburg kwamen, zagen we een huis waar van alles op de nok van het dak stond en ook aan de zijgevel hing van alles:

En toen we aan de voorkant van het huis kwamen schoten we allebei in de lach:

Toen we weer thuis waren, hebben we gezocht naar informatie over dit huisje en het blijkt onderdeel uit te maken van het Kunstenfestival Aardenburg dat zaterdag aanstaande start en tot 4 september duurt. Het is een werk van Maria Roosen. Omdat er nog een hoogwerker stond is het werk misschien nog niet af of was het juist voltooid. 

Tijdens onze wandeling werden we ingehaald door een sportieve Belgische cabrio. In Vlaanderen is het mogelijk om je auto te voorzien van een gepersonaliseerde kentekenplaat en deze auto had een kentekenplaat met GLIMLACH als opschrift. En echt hè, we moesten er om glimlachen!