met familie

Afgelopen zaterdag vertrokken manlief, zoonlief, schoonmoeder en ik naar Schiphol voor een korte vakantie op Sicilië. De broer van manlief en diens vrouw waren daar toen al een week en wij hadden in de buurt van hun verblijfplaats een appartement gehuurd. 

Op Schiphol was het druk. Voor de security stond een lange wachtrij en omdat het buiten warm was, kregen we van het personeel flesjes water en ijsjes terwijl we stonden te wachten.

Toch stonden we 'maar' een uur in de rij en dat viel ons reuze mee, na alle berichten van de laatste tijd over wachtrijen van een paar uur en daardoor gemiste vluchten. 

Transavia bracht ons naar het vliegveld van Catánia op Sicilië. Een vliegreis van bijna drie uur.

(Bron: Google maps)

De planning was dat we Catánia, Noto en Siracusa gingen bezoeken. 

De eerste nacht sliepen we in een appartement in de buurt van Catánia, zodat we vanaf daar eerst een flitsbezoek aan deze stad zouden brengen. Mijn zwager en schoonzus waren hier niet bij, die zouden we later op de dag ergens anders treffen. 

We begonnen met een bezoekje aan de kathedraal. Op dezelfde plaats werden eerder kathedralen gebouwd, maar deze werden verwoest door uitbarstingen van de Etna of door aardbevingen. De huidige kathedraal werd in de jaren na een zware aardbeving in 1693 gebouwd.

De Basilica della Collegiata werd eveneens na de aardbeving van 1693 gebouwd:

We wandelden over de Via Etnea, de hoofdstraat van de stad.

En ergens halverwege zijn we een straat ingelopen en vanaf daar weer richting de kathedraal gelopen.

De San Benedetto kerk:

Castello Ursino werd tussen 1239 en 1250 gebouwd:

Vroeger stond het kasteel op een klif in de zee, maar door de uitbarstingen van de Etna en de lavastromen staat het nu een kilometer landinwaarts.

Ik hou van nauwe straatje, steegjes en doorkijkjes.

De graffiti op bovenstaande foto vind ik lelijk en ik vind het ook zonde van de oude huizen en muren. Onderstaande muurschildering is dan toch echt duizend maal mooier en stond niet op een monumentaal pand. 

We lunchten in de stad en om twee uur reden we met onze huurauto naar Avola, tachtig kilometer zuidelijker. We checkten in bij het door ons gehuurde appartement en even later stonden zwager en schoonzus op de stoep. Onder het genot van een kopje koffie vertelden ze over hun week op Sicilië en daarna vertrokken we voor een bezoek aan Noto, maar daarover vertel ik de volgende keer.