aangenaam

Eind van de middag/begin avond bezochten we de stad Noto, één van de belangrijkste baroksteden van Italië. De stad staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO.

De kathedraal is gebouwd van tufsteen, wat zeer kwetsbaar is. Daardoor is er veel onderhoud vereist. In 1996 is een deel van de kerk ingestort en pas in 2007 werd de kerk heropend.

Het gesteente is honingkleurig. 

Palazzo Ducezio doet dienst als stadhuis:

Chiesa di San Domenico is een kerk en klooster:

De toegangspoort, Porta Reale, tot de oude stad:

We wandelden door de stad, zaten een tijd op een terrasje en toen we de stad verlieten begon het te schemeren. Het was toen ook drukker dan toen we in de stad aan kwamen. 

Het is toch zo fijn als je 's avonds nog gewoon met blote armen en benen kunt rondlopen zonder het koud te hebben. Overdag was de temperatuur rond de 30℃. Ik hou ervan.