het gaat slechter dan slecht

Na alle leuke verhalen over het weekend, nu een paar dingen die totaal niet leuk zijn 

Een broer van manlief had een aantal jaren geleden een kwaadaardige tumor in zijn been. Hij werd hiervoor in Rotterdam in het Erasmus MC behandeld. Afgelopen juli kreeg hij last van zijn buik en toen er een echo gemaakt werd bleek er een tumor in zijn buik te zitten. Zwager kreeg gelijk te horen dat deze tumor waarschijnlijk kwaadaardig was. Er werd nog een scan gemaakt en daarna werd hij naar het Erasmus MC doorverwezen, omdat hij daar de vorige keer ook behandeld werd. Er werd een biopsie van de tumor genomen en helaas werd er te weinig weefsel weggenomen, dus een paar weken later moest er wéér een biopsie genomen worden. Toen daarna eindelijk een brief van het ziekenhuis op de mat viel, stond daar alleen een afspraak met de oncoloog in, anderhalf week later, en nog steeds geen uitslag. Je moet weten dat er sinds die echo al drie maanden verstreken waren en al die tijd zaten zwager en de mensen om hem heen in spanning...

De prognose is helaas slecht. De tumor kan niet operatief verwijderd worden en de hoop is dat chemotherapie iets zal doen. Zo niet, dan is het eigenlijk einde verhaal... 

Eergisteren heeft hij zijn eerste chemo gehad.

✒ ✒ ✒ ✒ ✒ ✒ ✒ ✒

Mijn jongste broer zat de laatste tijd niet zo lekker in zijn vel en er werden röntgenfoto's genomen, waarop niet echt iets bijzonders te zien was. Broerlief kreeg steeds meer pijn in zijn rug, armen, schouders en buik. Tien dagen geleden liet de huisarts hem daarom met de ambulance naar het ziekenhuis in Brugge brengen. Uiteindelijk bleek hij een bacterie in zijn bloed, oftewel sepsis/bloedvergiftiging, te hebben. 

Manlief en ik zijn een week geleden bij hem op visite geweest en het was totaal niks met hem. In eerste instantie herkenden we hem niet eens omdat hij zo opgeblazen was. Hij lag op de midcare, waar hij bewaakt werd. Zijn arm was dik en hij vertelde dat daar een abces in zat. Hij kreeg antibiotica via een infuus en toen wij kwamen was de morfine net verhoogd omdat hij erg veel pijn had. Omdat hij steeds in slaap viel en ons bezoek erg vermoeiend was, zijn we na een goed half uur weggegaan.

Toen broerlief een week in het ziekenhuis lag, zijn het abces in zijn arm en ook een abces in zijn buik open gemaakt. Daarna voelde hij zich gelijk al een stuk beter.

Gisteren ging ik bij hem op visite, hij lag inmiddels op een andere afdeling en werd niet meer bewaakt. Van tevoren had ik naar het ziekenhuis gebeld en ze zeiden dat hij gewoon op zijn kamer was en niet voor onderzoeken weg moest. Totdat ik daar kwam... hij werd net weggebracht voor een scan en we hebben elkaar twee minuten gesproken. De verpleging zei dat ik maar een eindje moest gaan wandelen of naar het cafetaria moest gaan en dat laatste was wat ik deed. Na een uur was ik terug, maar broerlief was er nog niet. Ik heb daar twee uur lang gezeten! Ik las alle nieuwsberichten op mijn telefoon, las een tijdschrift, keek af en toe uit het raam...

Uiteindelijk bleek er een katheter niet goed te zitten waardoor de antibiotica niet opgenomen kon worden en hij zou gelijk een nieuwe katheter krijgen. En omdat dit nog wel even ging duren, ben ik weggegaan zonder broerlief nog gezien te hebben.

Toen ik eindelijk weer thuis was, belde de behandeld arts: op de scan was ook te zien dat broerlief veel lucht in zijn buik had en dat zou veroorzaakt kunnen worden door een gaatje in zijn darm. Hij zou daarom nog een scan krijgen om te kijken waar dat gaatje zat en daarna zou hij geopereerd worden... Hopelijk komt hij goed door de operatie, want inmiddels is hij behoorlijk verzwakt.

Het is een hoop ellende opeens. Tijdens het weekend in het vakantiepark hebben we het uiteraard wel over zwager en mijn broer gehad. Mijn oudste broer heeft me een paar keer gebeld om te vertellen hoe het met mijn jongste broer ging. Toch was het goed dat we er even helemaal uit waren en het zo naar ons zin gehad hebben. Thuis konden we ook niet anders doen dan nadenken en afwachten en nu hadden we toch een beetje afleiding.

Je kan best wel zeggen dat ik momenteel een beetje in een rollercoaster zit. De afgelopen dagen heb ik hier mijn logjes met leuke dingen neergezet, want dat wilde ik eerst doen. Eerst het leuke, daarna het slechte.

Ik heb er even over getwijfeld om de mogelijkheid om te reageren bij dit bericht uit te zetten, maar eigenlijk vind ik jullie reacties gewoon fijn. Wel reageer ik zelf onder dit bericht niet terug.