Vraag van de dag: welk advies gaven jouw opa en oma je altijd?
Dat weet ik niet meer.
Ik heb door hun wel geleerd dat je anderen niet moet verplichten om op visite te komen. Op zondag was dat vaste prik: eerst naar de zondagsschool en daarna naar opa en oma. Mijn moeder vond dat vreselijk en in mijn herinnering vond ik er zelf ook niet veel aan. Zodra ik niet meer naar de zondagsschool hoefde, ging ik ook niet meer naar opa en oma toe op zondag.
Mijn andere opa en oma woonden aan de andere kant van het land en die zag ik niet veel. Gelukkig maar, want dat waren helemaal geen leuke mensen.
⛇ ❆ ⛇ ❅ ⛇ ❄ ⛇
Wat een weer was en is het!
Zon, regen, sneeuw, hagel en storm... het is inmiddels allemaal langsgekomen. Darum wist het goed te verwoorden:
Tijdens een harde windvlaag waaide het voederhuisje om. Het heeft ooit in de grond verankerd gezeten, maar daar is nu niets meer van te zien. Als het mooier weer is, moet daar even naar gekeken worden.
Zo jammer toch als je dit schrijft over je oma en opa. Net zo goed kan er een mooie band ontstaan....
BeantwoordenVerwijderenFour seasons in one day!
De ouders van mijn vader waren goede mensen, de ouders van mijn moeder totaal niet. Dat waren ruziemakers, vechters, stokers, drinkers... gewoon akelige lui. Mijn moeder heeft een erg slechte jeugd gehad, heeft veel klappen gekregen. Ze was een buitenechtelijk kind (haar moeder ging vreemd met de man van haar zus) en daar heeft ze voor moeten boeten, ook al kon zij daar natuurlijk niets aan doen. Mijn moeder kwam door het werk van haar vader in Zeeland terecht en leerde hier mijn vader kennen. Haar ouders verhuisden terug naar Noord-Holland, zij bleef hier. Soms was er contact met haar ouders, maar vaak was er ook jarenlang geen contact. Het opbouwen van een band met deze opa en oma kon niet. Ze woonden te ver weg, we zagen ze te weinig en er was gewoon te vaak onenigheid.
VerwijderenJammer dat kinderen op die manier geen echt kind kunnen zijn. Elk kind verdient een zorgeloze tijd. Maar je hoort het (te) vaak.
VerwijderenHm. Ik herinner me van mijn grootvader het advies om geen relatie te beginnen met een zwarte man, want dan konden je achterkleinkinderen wel eens zwart zijn. 'Ik heb niks tegen zwarten maar iedereen moet bij zijn ras blijven ' zei hij me dan. Ik had op die moment wel degelijk een relatie met een zwarte man en ik vond en vind dat nog altijd degoutant advies .
BeantwoordenVerwijderenDat is ook niet echt een goed advies. Ik bedenk me net dat mijn grootouders me misschien ook wel adviezen gegeven hebben, maar dat die zo doorsnee waren dat ik ze niet meer kan herinneren. Een advies als dat van jouw opa blijft wel hangen en dat kan ik me ook wel voorstellen.
Verwijderen:-) 4 seizoenen jawel hé,
BeantwoordenVerwijderenvandaag ook weer geweldig dat wel,
alleen we hebben jonge merels dat vind ik dan weer minder voor ze
Dat is zonde. Hopelijk redden ze het.
VerwijderenIk herinner me nog heel weinig van mijn grootouders. Ik kwam als kind heel vaak bij mijn grootouders van moeders kant, maar dat was meer omwille van mijn tante die maar 13 jaar ouder was dan ik. Van mijn grootouders zelf herinner ik me dat die mensen niet anders deden dan werken op de boerderij. Altijd druk, druk, druk.
BeantwoordenVerwijderenJa, het leven op de boerderij. Dat was vroeger zwaar en veel werk.
VerwijderenDingen die moeten..., daar houd ik niet van! En al helemaal niet van verplichte bezoeken.
BeantwoordenVerwijderenIk laat mijn kinderen daar ook helemaal vrij in en wat blijkt? Ze komen gewoon spontaan en graag. En daar ben ik natuurlijk wel blij mee!
Ja, dat weer... Lekker afwisselend vind ik het wel. En binnen heb ik genoeg te doen, dus het deert me niet.
Mijn ouders hebben ons later ook tot niks verplicht en toch kwamen we altijd. Ik ga nu trouw iedere week naar mijn moeder toe maar niet omdat ik het als een verplichting zie. Ik ga graag naar haar toe.
VerwijderenMijn oma zei altijd: je moet vieren wat je vieren kunt. Dat vind ik een mooie uitspraak.
BeantwoordenVerwijderenDat is zeker mooi en ook helemaal waar.
VerwijderenWe woonden 16 jaar naast oma en opa en ik werd Hondje genoemd door mijn opa. Met oma kookte en bakte ik en soms stelde ik iets voor om toe te voegen of zo en dan zijn doe probeer maar. Zo leer je creatief koken denk ik.
BeantwoordenVerwijderenLeuk weertje vandaag en de buien waren er ook zo plotseling. Moest nog een pakket wegbrengen en zag niks aankomen, 1.5 km verder voor de deur hevige sneeuwbui.
Je hebt mooie herinneringen aan je opa en oma.
VerwijderenMijn oma bakte iedere week havermoutkoekjes, maar die vond ik niet lekker. Misschien dat ik ze toch zelf eens moet maken, want misschien lust ik ze nu wel.
Ik vind die foto zo leuk... het omgevallen voederhuisje en dan die mees.
BeantwoordenVerwijderenDie kwam even mooi poseren. Of kijken waar het eten nou toch gebleven was...
VerwijderenWat verdrietig is dat. Het leven van je moeder
BeantwoordenVerwijderenZe heeft beslist geen fijne jeugd gehad. Gelukkig kon ze zelf wel liefde geven, ook al kreeg ze zelf niet bepaald het goede voorbeeld.
Verwijderen