foutje bedankt!

Vraag van de dag: skivakantie of zonvakantie?

Op wintersport ben ik nog nooit geweest en skiën of langlaufen heb ik nog nooit gedaan. Ik hou niet van de kou en daarnaast ben ik veel te bang om iets te breken. '

Van warmte hou ik wel. Je zult mij niet urenlang bakkend op het strand vinden, de kans dat ik me ga vervelen is dan wel heel erg groot. Ik ben meer van het actievere soort: wandelen, zwemmen, dorpjes en steden bezoeken, af en toe een terrasje pakken...

Gelukkig houdt manlief van dezelfde soort dingen en vroeger met de kinderen gingen we ook nooit op wintersport, alhoewel de kinderen wel hebben leren skiën in de skihal.

We zijn wel eens een midweek naar een vakantiepark geweest waar een skihal bij was, zodat de kinderen daar konden gaan skiën. Manlief heeft daar ook geskied en later heeft hij nog weleens  snowboardles gehad, maar echt enthousiast werd hij daar niet van. 

⛷ 🌣 ⛷ 🌣 ⛷ 🌣 ⛷

Het is toch wel raar als je vier jaar na iemands dood ineens post voor hem krijgt. Zo ontving ik gisteren een e-mail over een abonnement dat Jus negen jaar geleden genomen had, maar waarvoor we destijds mijn e-mailadres gebruikt hadden in plaats die van hem. Ik heb maar een e-mail teruggestuurd met het verzoek of ze mijn e-mailadres en vooral de naam van Jus uit hun systeem wilden verwijderen. Later kreeg ik een (standaard) bericht terug, waarin stond dat er door een technische storing verkeerde e-mails verzonden waren geweest en daarvoor excuses. 

Natuurlijk was het allemaal per ongeluk gegaan, maar dat neemt niet weg dat ik er de hele dag last van gehad heb. Het bracht me weer terug naar de vervelende e-mails van de leverancier van de schoolboeken, waardoor ik vier jaar geleden behoorlijk gefrustreerd raakte. 

Jus stierf in februari en in juni moesten zijn schoolboeken ingeleverd worden. Ik kreeg daarvoor een e-mail die aan Jus gericht was en ik stuurde een bericht terug om te vertellen dat Jus overleden was en of ik de boeken mocht opsturen. Daarna volgden er nog twee e-mails die met "Hallo Jus" begonnen en waarna ik iedere keer maar weer terugschreef dat hij overleden was...

 Er misten een paar boeken en ik gaf gelijk aan dat ze me daar een rekening voor moesten sturen. En toen kreeg ik een vreselijk belerende e-mail terug. Echt zo'n opgestoken wijsvingertjesbrief die over die missende boeken ging. Ik vond dat toch wel zo vreselijk onbeschoft! Toch heb ik er niet op gereageerd, door een gevoel van onmacht lukte me dat gewoon niet meer. Eerst waren er steeds die e-mails die met "Hallo Jus" begonnen en nu dit... Maar ik heb er ook nooit meer iets over terug gehoord en ook nooit een rekening van gezien. Ik heb zo het vermoeden dat er daar van hogerhand ingegrepen is. Het ging me niet om het geld en vanaf mijn eerste e-mail had ik aangegeven dat er boeken misten en dat ik die zou betalen. Nee, dat geld kon me gestolen worden. Liever had ik excuses van dit bedrijf gehad, maar blijkbaar kwamen ze daar ook niet op. Het hele voorval heeft me toen wel heel veel verdriet gedaan. Huilend heb ik achter de laptop gezeten door zoveel onbegrip en zo weinig empathie. 

Nou ja, dat kwam gisteren dus allemaal weer terug. En niet dat het ene met het andere te maken had. Eigenlijk helemaal niet. Maar toch maakte het van alles in me los.