Vraag van de dag: met wie kan je de hele dag dubbel liggen van het lachen?
Met mijn collega's. We lachen wat af! Maar we huilen ook samen. We kennen elkaar al lang en hebben al heel wat lief en leed met elkaar gedeeld.
❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀
Gisteren vertelde ik over waar we maandag waren wezen wandelen, maar ook zondag gingen manlief en ik een rondje lopen.
We parkeerden de auto bij het Bos van Erasmus: klik!, een klein natuurgebied in de polder en vandaaruit gingen we wandelen.
Ik vind sneeuwklokjes toch zo leuk! En in het Bos van Erasmus stonden er heel veel!
Het was een mooie dag om buiten te zijn en we zijn veel andere wandelaars en nog veel meer fietsers tegengekomen.
We kwamen ook een kersverse opa, mijn broer, tegen. Hij was op bezoek geweest bij de jongste telg van de familie.
In de minibieb in Zuidzande was helaas niks van onze gading te vinden.
Maar een foto maken is ook leuk!
Het valt ons de laatste maanden op dat er veel meer knotwilgen dan voorgaande jaren geknot worden. Zou het iets met het coronavirus te maken hebben? Ik bedoel: zouden er daardoor misschien meer vrijwilligers zijn die met het knotten helpen?
Het gebied waar wij waren was hemelsbreed hooguit vier kilometer verwijderd van de plaats, waar vorige week de lichaamsdelen van een vermoorde vrouw gevonden werden: klik! Het hele gebeuren houdt de streek behoorlijk in zijn greep. Het is zo niet te bevatten hoe dit heeft kunnen gebeuren, waarom het moest gebeuren en hoe het is gebeurd.
⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘
Gisteren had ik met mijn vriendin afgesproken. Het was de derde dag op rij dat ik ging wandelen: zondag en maandag negen en tien kilometer met manlief en met vriendin wandelde ik negen kilometer.
Toen ik later terug naar huis ging, ben ik langs de begraafplaats gereden waar mijn opa en oma begraven liggen. Sinds mijn vader overleden is, ben ik beheerder van het graf en het staat zo slordig als je niet weet wat je precies beheert. Na het overlijden van mijn oma in 1994, heb ik het graf namelijk niet meer bezocht. Ook mijn vader is er nooit meer geweest, want hij had niks met graven (zelf is hij daarom gecremeerd). En ook de rest van de familie komt er nooit. De steen gaf een troosteloze aanblik.
Ik heb me voorgenomen om terug te komen en om dan te kijken of een sopje helpt. En ik kan er ook wel een plantje neerzetten.
⁕ ⁕ ⁕ ⁕ ⁕ ⁕ ⁕ ⁕
Hierbij wil ik je een fijne dag wensen.
weer een mooie wandeling mevrouw w, ik vind verweerde graven erg mooi... dat spreekt....
BeantwoordenVerwijderenmaar elk mens doet wat íe wil :-)
jij ook een fijne dag gewenst
liefs
Ik vind verweerde graven ook mooi. Maar op begraafplaatsen zijn ze er soms niet blij mee. Ik werd laatst verzocht het graf van mijn grootouders wat op te knappen. Vooral onkruidvrij. Heb ik ook gedaan.
BeantwoordenVerwijderenJij wandelt vaak en veel en ver. Mooi!
BeantwoordenVerwijderenHet graf vind ik weel iets hebben. Zelf heb ik weinig met graven, ook voor mij is crematie - ooit- dé oplossing.
Wij hadden knotwilgen staan langs de sloten rondom onze tuin, en ik weet dat we die om het jaar knotten, altijd in de winter (voordat de eenden er weer in gingen nestelen). Het zou zeker kunnen dat er nu extra wordt geknot, omdat er meer vrijwilligers beschikbaar zijn. Maar bij ons (ZH) werd dat in de regio niet door vrijwilligers gedaan, maar door loonwerkbedrijven die met de opbrengst een aardig centje verdienden. Zelf gebruikte ik het snoeihout om vlechtwerkschermpjes te maken in de tuin, die de wind braken en/of om klimplanten langs te leiden.
BeantwoordenVerwijderenHier wordt vaak geknot door de natuurvereniging en die werken met vrijwilligers. Mijn kinderen hebben vroeger ook nog mee geknot.
Verwijderen