bedankt

Mooi waren jullie reacties. Ook op de foto van Jus.

Het was een moeilijke dag gisteren en het lijkt ook wel of het ieder jaar moeilijker wordt. Eigenlijk begint dat al in de aanloop naar de sterfdag toe en denk ik steeds terug aan die laatste weken voor zijn dood: de open dag van het MBO die we bezochten, het theorie-examen voor de auto waar Jus voor de eerste keer voor slaagde, zijn eerste werkdag van zijn nieuwe baantje, het etentje met de familie waar we heen gingen, bepaalde uitspraken die hij deed...

⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘

Deze week is een behoorlijke emotionele achtbaan, 

met 

• de geboorte van mijn achterneefje. 

• de sterfdag van Jus.

• de trouwdag van mijn ouders, die we na 65 jaar niet meer kunnen vieren nu mijn vader dood is. 

• de verjaardag van onze oudste zoon. 

⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘

Vraag van de dag: wat staat er op de laatste foto die je hebt gemaakt? 

Deze minibieb die we tijdens het wandelen tegenkwamen:

Er zijn twee dagen in het jaar waarop manlief en ik niet zullen werken en geen afspraken maken en dat zijn de geboortedag en de sterfdag van Jus. Toch zijn we gisteren niet thuis gebleven, maar gingen we naar Veere toe.

En we gingen niet voor het stadje zelf, alhoewel we daar ook nog doorgelopen zijn. 

Laatst vertelde iemand me dat je langs het Kanaal door Walcheren, tussen Veere en Middelburg, zo fijn kunt wandelen, op een jaagpad waar alleen voetgangers mogen komen. Dat leek me wel wat, maar omdat ik niet de hele weg langs het kanaal wilde lopen, stippelde ik de wandeling verder ook nog door de polder uit.

We begonnen de wandeling langs het kanaal, bij de sluis tussen het kanaal en het Veerse Meer.

De Grote Kerk van Veere, is een opvalland gebouw.

Over dat pad langs het kanaal was niets teveel gezegd. We kwamen een paar andere wandelaars tegen, maar verder was het er lekker rustig. Een jaagpad is een pad waar vroeger de boten door paarden voortgetrokken werden.

Langs het pad stonden bolders om boten aan te kunnen aanmeren:

En toen we het jaagpad verlieten om onze wandeling door de polder voort te zetten, zagen we in de verte de torens van Middelburg:

We liepen een stuk door een natuurgebied, met waterpartijen en veel grasland.

Eigenlijk had ik dit moeten filmen, zodat je het gegak van de ganzen gehoord zou hebben:

Ze maakten een hoop kabaal!

Wat een mooie naam voor een weg:

Na een rondje door de polder, liepen we ook nog over de stadswallen van Veere. 

Molen De Koe stamt uit 1909.

Vanaf de wallen konden we ook het Veerse Meer zien:

En daarna gingen we Veere zelf nog even in.

Wij zijn al vaker in dit stadje geweest en vorig jaar heb ik nog het museum bezocht.

De kerk domineert echt wel het beeld van Veere. Het is dan ook een bijzonder bouwwerk.

Alleen vond ik dit niet mooi:

Wat een oerlelijke deur is er ingezet. Ik ben op zoek gegaan naar hoe het vroeger was en op de website van Zeeuwse Ankers (klik) kwam ik deze foto tegen:

Met het restaureren zijn ze toch wel bij de basis willen blijven, maar ik vond die moderne deur totaal misstaan in dat oude gebouw. 

Ik begon mijn verhaal over Veere met de laatste foto die ik gemaakt had, de foto van de minibieb. En dit was de laatste foto die manlief maakte:

Terwijl wij niet gingen werken op de sterfdag van Jus, ging zoonlief wel de hele dag naar zijn werk toe. En ook dat kan ik me voorstellen. Hij wilde juist wel de afleiding van zijn werk hebben. 

Ik ben de hele dag moe geweest en had hoofdpijn. Emoties doen veel met een mens...