in het nauw

Vraag van de dag: met wie hou jij het nog geen 24 uur vol? 

Thierry Baudet. Ik hem niet persoonlijk, heb hem nog nooit gezien, maar de kans dat het tussen ons al gelijk in de eerste minuten misloopt acht ik heel erg groot.

Met de meeste mensen in mijn omgeving kan ik wel opschieten. Sommigen hebben een andere mening en dat mag. We zijn tenslotte allemaal verschillend. Ik hou niet van mensen die blijven drammen, per se hun gelijk willen halen en hierbij grenzen overschrijden. 

🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷

In de tuin begint het zo zachtjesaan ook voorjaar te worden.

Mede door het mooie weer van de afgelopen dagen, ben ik veel buiten bezig geweest. 

Bij de Aldi kocht ik nog bloembollen voor zomerbloeiers. Ondertussen wacht ik geduldig af wat de tweehonderdvijftig voorjaarsbollen gaan doen, die ik afgelopen najaar plantte. Op verschillende plaatsen zie ik al tulpen bovenkomen.

Ik ben aan het nadenken hoe ik de tuin nog wat anders kan inrichten. We hebben veel gras, bomen en struiken. Borders hebben we niet veel en daar wil ik verandering in brengen, want ik wil graag meer bloemetjes in de tuin. 

🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼

Wij wonen hier nu achtentwintig jaar en toen we hier kwamen wonen hadden we nog geen centrale verwarming. Zowel in de keuken als in de kamer stond een petroleumkachel. Het was koud die eerste winter dat we hier woonden en met die twee kachels kregen we het huis niet goed verwarmd. Het was zelfs zo koud dat de vrachtwagen van de oliehandel niet over de bevroren dijk mocht rijden. De olietank vullen, wat toch al geen handig systeem was, moesten we toen zelf met jerrycans doen. We hadden al snel bedacht dat we van die kachels af moesten en een paar maanden later legde manlief centrale verwarming aan. Sindsdien stoken we op propaangas, wat allemaal een stuk beter werkt dan stoken op petroleum: de tank is veel groter en voor de chauffeur (van de gasleverancier) een stuk handiger om te vullen.

Door de petroleumkachels had het huis twee schoorstenen. De schoorsteen in de keuken is weggehaald toen we de keuken gingen verbouwen. De schoorsteen in de kamer is er nog altijd. Het gat van het rookkanaal in huis is afgesloten met een plastic dekseltje en boven op het dak roffelt met grote regelmatig een specht op de kachelpijp. 

Gisteren was er af en toe een hoop kabaal op de schoorsteen. Ik was al een paar keer buiten wezen kijken, maar kon niet ontdekken wat het was. Ik dacht dat het om een paar duiven ging die op vrijersvoeten waren. Pas aan het eind van de middag zag ik opeens vanuit mijn ooghoek het plastic dekseltje, dat het rookkanaal in de kamer afsluit, bewegen...Whaaah er zat een beest in de schoorsteen! Ik peuterde het dekseltje van voor het gat en tuurde er, bijgelicht met een zaklamp, in. Ik zag rommel en twee kleine kraaloogjes die in het licht keken: onmiskenbaar van een kauw. 

Om de kauw te bevrijden, heb ik gewacht totdat manlief van zijn werk kwam. Ik wist niet wat er voor rommel in het rookkanaal lag, maar ik vond het te eng om het eruit halen. Misschien waren het wel dode beesten en zaten er spinnen... later bleek dat het om materiaal te gaan waar het rookkanaal al die jaren mee afgesloten geweest was... zodat er geen vogels in konden... 

We hebben een plastic doos voor het rookkanaal gezet en uiteindelijk kroop de kauw zelf uit het rookkanaal en in die doos. Manlief heeft hem gepakt en stopte hem in het poezenreismandje, dat we vervolgens in de garage gezet hebben met een handdoek erover. Buiten was het al donker en daarom moest de vogel de nacht bij ons binnen doorbrengen. 

Vanmorgen, toen het een beetje licht begon te worden, heb ik de kauw vrijgelaten. Hij vloog gelijk weg. 

Manlief zal eerstdaags het dak op gaan om gaas in de kachelpijp te stoppen, zodat er geen vogel meer in kan.