meeuwen en wolken

 Voor het vierde jaar op rij zouden manlief, mijn oudste broer, mijn vriendin en ik gaan wandelen voor het goede doel. Een route van zeventien kilometer, waarin achttien stempels gehaald moeten worden. Maar ja, net zoals alle andere evenementen werd ook deze wandeltocht geannuleerd. Toen besloten wij om gewoon op eigen gelegenheid de wandeling te gaan maken. We hadden deze datum toch al in onze agenda's staan en mijn vriendin had er speciaal vrij voor gevraagd.

We parkeerden één auto in Breskens en reden met een andere auto naar Retranchement, waar we onze wandeling startten. De wandeling is over het strand en aan het eind konden we met de in Breskens geparkeerde auto, terugrijden naar Retranchement om daar de andere auto weer op te halen. Ja, ja, daar is over nagedacht... 😀

Op het rode lijntje op de kaart kun je zien hoe we zo ongeveer gelopen zijn:

(Bron: Google Maps)

Het weerbericht had er voor deze dag in de voorafgaande dagen steeds slecht uitgezien, met regen en onweer en we hadden er een beetje voor gevreesd of we het door konden laten gaan. Gelukkig zag het weerbericht er op de dag zelf een stuk gunstiger uit. Het grootste deel van de wandeling konden we lekker van het zonnetje genieten.

Toen we vertrokken waren er heus wel wat wolken, maar die waren niet dreigend.

En als we omkeken, dan zag het er bijna helemaal blauw uit.

Wat ons nou zo opviel was dat er veel meeuwen op het strand liepen. De hele weg lang. Er was blijkbaar veel eetbaars aangespoeld. 

Er waren ook best nog wel wat andere mensen op het strand: badgasten, andere wandelaars en veel mensen met honden. Toch lieten de meeuwen zich daar niet door afschrikken. 

Voor ons begon te lucht toch wel wat dicht te trekken.

Boven Walcheren zag het er op den duur behoorlijk dreigend uit:

Daar hadden ze duidelijk met regen te maken.

Bij ons begon de lucht toch ook dicht te trekken. We wisten nog op tijd bij een strandpaviljoen bij Breskens te geraken en terwijl het eventjes doorregende, genoten wij van een lunch.

De laatste twee kilometer van de zeventien miezerde het wat, maar dat betekende wel dat we vijftien kilometer lang mooi, droog en bovendien zonnig weer gehad hadden. Met uitzicht op mooie wolkenluchten. 

We maakten een relaxte wandeling en hoewel we het zonder de ambiance van de officiële wandeltocht moesten doen (stempelen, spelletjes, muziek), was het voor ons toch ook best wel goed zo. Volgend jaar lopen we deze wandeling weer. Maar hopelijk is het dan toch weer de officiële wandeling, want dat zou betekenen dat evenementen weer mogen plaatsvinden. 

Manlief en ik gingen, na ons thuis opgefrist en verkleed te hebben, nog naar een verjaardag toe. We bleven gourmetten en hadden nog een fijne middag en avond. En toen ik rond half twaalf eindelijk in bed lag, sliep ik zo ongeveer al voordat ik lag.