Met mijn zieke familielid gaat het gelukkig iets beter, maar dat wil niet zeggen dat hiermee de ziekte al voorbij is. En dat is nou niet om pessimistisch te doen, maar dat is wat zijn huisarts verteld heeft. Het kan namelijk zo zijn dat het even beter lijkt te gaan en dat het daarna opeens weer veel slechter gaat. Het blijft dus nog steeds afwachten.
Naar mijn ouders in het verpleeghuis mag ik niet en de post sturen ze naar mij door. Omdat ik daar momenteel helemaal niet in de buurt kom, laat ik vandaag een bos bloemen voor mijn moeder bezorgen. Gewoon om te laten weten dat ik aan haar denk. Het is moeilijk om met mijn moeder in contact te komen, de berichten op Messenger leest ze niet, hoewel ze toch actief op Facebook is. Telefoneren met haar is een ramp omdat ze door de Parkinson de hoorn niet stil kan houden, waardoor je de helft van wat ze zegt niet verstaat. Ze heeft een telefoon van het tehuis en ik weet niet of daar een speaker op zit. Ik zou het eens kunnen navragen. Met mijn vader kan ik wel praten, dus we zitten niet helemaal zonder contact. En het verpleeghuis stuurt af en toe foto's van mijn ouders door, die ik op mijn beurt weer naar mijn broers en zus doorstuur.
Mijn tante woont in het verzorgingshuis waar ik werk. Zij mag ook geen bezoek meer ontvangen, maar ik mag daar wel komen. We maken daarom regelmatig een praatje en ik hou haar op de hoogte over de rest van de familie. Tante is een beetje doof en zij telefoneert daarom niet veel. Ik doe de groeten over en weer.
Ze zeggen weleens: 'oud worden is leuk, oud zijn niet'. En zeker in deze tijd is het voor veel mensen erg moeilijk. Het contact is minder of soms helemaal weg en juist dat contact is zo waardevol. Als personeel in het verzorgingshuis proberen we tijd vrij te maken om af en toe eens een extra praatje met iemand te maken. We kunnen de naasten niet vervangen, maar we kunnen wel luisteren.
Ziezo, ik ga maar eens aan mijn huishouden beginnen.
Ik hoop dat je een fijne dag hebt.
👋
Naar mijn ouders in het verpleeghuis mag ik niet en de post sturen ze naar mij door. Omdat ik daar momenteel helemaal niet in de buurt kom, laat ik vandaag een bos bloemen voor mijn moeder bezorgen. Gewoon om te laten weten dat ik aan haar denk. Het is moeilijk om met mijn moeder in contact te komen, de berichten op Messenger leest ze niet, hoewel ze toch actief op Facebook is. Telefoneren met haar is een ramp omdat ze door de Parkinson de hoorn niet stil kan houden, waardoor je de helft van wat ze zegt niet verstaat. Ze heeft een telefoon van het tehuis en ik weet niet of daar een speaker op zit. Ik zou het eens kunnen navragen. Met mijn vader kan ik wel praten, dus we zitten niet helemaal zonder contact. En het verpleeghuis stuurt af en toe foto's van mijn ouders door, die ik op mijn beurt weer naar mijn broers en zus doorstuur.
Mijn tante woont in het verzorgingshuis waar ik werk. Zij mag ook geen bezoek meer ontvangen, maar ik mag daar wel komen. We maken daarom regelmatig een praatje en ik hou haar op de hoogte over de rest van de familie. Tante is een beetje doof en zij telefoneert daarom niet veel. Ik doe de groeten over en weer.
Ze zeggen weleens: 'oud worden is leuk, oud zijn niet'. En zeker in deze tijd is het voor veel mensen erg moeilijk. Het contact is minder of soms helemaal weg en juist dat contact is zo waardevol. Als personeel in het verzorgingshuis proberen we tijd vrij te maken om af en toe eens een extra praatje met iemand te maken. We kunnen de naasten niet vervangen, maar we kunnen wel luisteren.
Ziezo, ik ga maar eens aan mijn huishouden beginnen.
Ik hoop dat je een fijne dag hebt.
👋
je bent een belangrijke schakel mevrouw w.
BeantwoordenVerwijderenblijf gezond
xxx
Wat klaproos zegt: je bent een heel belangrijke en waardevolle schakel. Heel veel respect voor wat de zorgkundigen doen in deze moeilijke tijd.
BeantwoordenVerwijderenKan me alleen maar aansluiten bij bovenstaand commentaar. Door er op die manier voor je tante en ouders te zijn ben je inderdaad een waardevolle schakel in contact houden en maken.
BeantwoordenVerwijderenDank!
Wat fijn dat jij zo het contact kunt onderhouden met iedereen. Het is al moeilijkgenoeg zo.
BeantwoordenVerwijderenHier zijn we erg bezorgd. Er zijn flink wat besmettingen in mijn directe omgeving en zelfs een ziekenhuisopname.
Vraag anders of ze bij het tehuis een telefoonstandaard (tripod) hebben. Zeker wanneer de telefoon op de speaker kan, hoeft je moeder de telefoon niet constant vast te houden.
BeantwoordenVerwijderenEn ik zou even naar de what's app beeldbel functionaliteit kijken. Die is redelijk veilig, en ik weet dat onze bewoners er erg blij van worden dat ze de persoon aan de andere kant van de lijn kunnen zien. Maakt het net iets leuker, dat bellen.
Hier wat informatie: https://www.seniorweb.nl/tip/videobellen-met-whatsapp
Het is pittig allemaal. Hopelijk komt het met je familielid helemaal goed. En we hopen op betere tijden!
BeantwoordenVerwijderenIn het zorgcentrum waar ik (sinds kort) werk, hebben ze voor elke locatie tablets aangeschaft. Daarmee kunnen de bewoners videobellen. Familie kan via de verzorgenden een afspraak maken voor het videobellen. Iemand van de zorg maakt zich op die tijd dan vrij en helpt de bewoner ermee. Mooi initiatief vind ik en het werkt!
BeantwoordenVerwijderen