intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

woensdag 27 november 2019

gemeen

Afgelopen zaterdag was ik met mijn schoonmoeder, een schoonzus en een nichtje naar Veere toe. Nadat we het museum daar bezocht hadden gingen we ergens iets drinken en tijdens de koffie vertelde schoonmoeder dat ze de dag ervoor door een makelaar gebeld was. De makelaar vertelde dat hij op zoek was naar een huis voor een vriend, die graag in de polder wilde wonen en hij vroeg of mijn schoonmoeder er toevallig niet over dacht om haar huis te verkopen. Hij wilde best weleens bij haar langskomen en dan gelijk het huis taxeren. Schoonmoeder -die eind de zeventig is- maakte een grap over dat oude mens dat misschien wel naar het bejaardenhuis zou gaan. Maar nee, had de man gezegd, hij kende haar niet en wist ook niet hou oud ze was. Ze vond het hele gesprek wel grappig, maar verkopen deed ze niet en de makelaar hoefde dus ook niet langs te komen.

Tijdens haar verhaal begonnen er gelijk allerlei alarmbellen te rinkelen bij schoonzus en bij mij, want zoals schoonmoeder het vertelde zou ze hem misschien nog wel binnen gelaten hebben ook. Hij had betrouwbaar geklonken en ze had er geen kwaad in gezien.

De beller had een naam genoemd en na enig speurwerk op internet bleek deze makelaar toch wel te bestaan. Mijn zwager belde naar het telefoonnummer dat er bij stond, maar deze goede man wist van niks... Zijn naam werd waarschijnlijk gebruikt door een oplichter die zich als hem voordeed. Zwager heeft er melding van gemaakt bij de politie, want we weten eigenlijk wel zeker dat het hier om een babbeltruc ging. 

Zo zie je maar weer hoe simpel iemand zich naar binnen zou weten te praten. Voor mijn schoonmoeder had hij namelijk geloofwaardig genoeg geklonken. Ik vind het idee dat schoonmoeder misschien in de gaten gehouden zou zijn ook niet zo prettig. Want de uitspraak van die zogenaamde makelaar dat hij haar niet kende, geloof ik niet. Ze woont in een klein dorp en haar naam en telefoonnummer zijn makkelijk te achterhalen. Gelukkig is het voor haar goed afgelopen en had ze geen afspraak met hem gemaakt. Laten we maar hopen dat ze verder met rust gelaten zal worden.



8 opmerkingen:

  1. bah wat een smerige kerel is dat toch weer...
    ze worden steeds gehaaider...
    goed dat het zo is afgelopen


    een fijne dag gewenst

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jeetje zeg! Ik had daar misschien ook wel kunnen intrappen. Gelukkig dat je schoonmoeder niet geïnteresseerd was. Wat zijn er toch akelige mensen soms!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze mensen zijn zo gehaaid in het 'betrouwbaar' overkomen. Misselijkmakend, maar goed dat ze niet wilde verkopen, want anders was het minder prettig afgelopen vrees ik.
    Mijn moeder laat ook niemand zo maar in huis, maar deze truc weet ik niet of zij die zou doorzien.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vreselijk dit soort mensen en velen trappen er in .Een tijd geleden een telefoontje van een energie maatschappij .De meter was van hun en ik had een paar keuzes .Een de meter huren van hun bedrijf voor een best pittig bedrag of me over laten schrijven naar hun bedrijf ,of een nieuwe meter laten plaatsen en dat zou een paar honderd euro kosten .Ik heb gezegd stuur dit alles maar zwart op wit zodat ik het na kan lezen ,en nooit meer wat gehoord .De meter is al lang vervangen door ons eigen energie bedrijf

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tegenwoordig kan je niet voorzichtig genoeg zijn. ik vind het soms zo vermoeiend, altijd wantrouwig moeten zijn. Want ja, je moet....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja daar worstel ik ook soms mee, voor van alles en nog wat wantrouwig moet worden.
      In principe ga ik van de goedheid van mensen uit maar helaas zo is het niet meer

      Verwijderen
    2. Zo herkenbaar! En zo jammer toch....

      Verwijderen