gedichtje

Laatst schreef ik dat ik iemand tegengekomen was waarvan de man nog niet zo lang geleden overleden was. Ze had veel verdriet en vergeleek haar situatie met die van mij door te zeggen dat ik tenminste nog een man en een kind heb en zij nu helemaal alleen is. Haar uitspraak deed me veel verdriet en hier kan je erover teruglezen: klik!

Op facebook kwam ik gisteren een passend gedichtje van René Oskam tegen:

Het raakte me enorm. 

De afgelopen week gebeurden er een paar vervelende dingen:

➔ Zo werd maandag verteld dat de zoon van een ex-collega overleden was. Achteraf bleek het verhaal niet te kloppen en is er gelukkig niks met die jongen aan de hand. Toch had het hele gebeuren een best wel grote impact op mij. Eerst de schrik en het ongeloof, daarna de opluchting maar ook kwaadheid omdat iemand dit lulverhaal de wereld in geholpen had. Achteraf heb ik deze persoon er op aangesproken, die toen ook nog eens de schuld in de schoenen van iemand anders wilde schuiven.

 Ik ben door dit hele voorval heel erg verdrietig geweest. 

➔  Een telefonist, van de bank van mijn ouders, had een tijdje geleden iets verteld wat blijkbaar helemaal niet bestond. Toen ik daar afgelopen week  iemand anders van de bank over aan de lijn had, heb ik daar een behoorlijk pittige discussie mee gehad. Ik snap niet dat de telefonisten niet beter de regels van het bedrijf kennen en onwaarheden vertellen. Ik ben dan wel zo iemand die zich niet met een kluitje in het riet laat sturen en ik bijt me gelijk ergens in vast, dus het telefoongesprek ging er nogal hard aan toe. 

Hè bah, het is al een moeilijke tijd en dan gebeuren er ook nog eens andere vervelende dingen! En dat zijn dan van die dingen die me best wel veel energie kosten. Gelukkig is het niet alleen maar vervelend gedoe en gebeuren er ook leuke dingen.

Morgen ga ik een dagje met mijn schoonmoeder, een schoonzus en een nichtje de hort op. Ik heb er al zin in.

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen.