amandelbloesem

Amsterdam is voor ons een paar uur rijden en toch ben ik er best wel al vaak geweest. Vroeger had ik er familie wonen, in de Orteliusstraat, dat weet ik nog goed. Mijn zus en ik gingen daar eens logeren: samen met de trein helemaal vanuit het verre Zeeland. Dat was in 1975 en we waren toen nog maar negen en veertien jaar oud. Dat onze ouders dat durfden! Later verhuisde de familie naar Katwijk, maar voor mij bleef Amsterdam altijd trekken. Ik vind het te groot om te zeggen dat Amsterdam als thuiskomen voelt, maar de stad voel altijd wel heel vertrouwd. In de loop der jaren zal er ook best wel veel veranderd zijn, maar dat is natuurlijk niet alleen in Amsterdam het geval.

Gisteren was ik weer eens in de grote stad. Manlief en ik hebben deze week vakantie en ik wilde graag eens naar het Van Gogh Museum toe. Om half acht pikten we mijn schoonmoeder, die ik meegevraagd had, op en reden we naar Amsterdam toe. De auto parkeerden we op een P+R aan de rand van de stad en met de metro en de tram gingen we naar het centrum toe. We waren voor de hele dag parkeren en reizen met het openbaar vervoer voor drie personen €7,95 kwijt. Netjes hè?

Een paar weken geleden had ik tickets voor het museum via internet gekocht en precies om 13.00 uur, het tijdstip dat onze tickets geldig werden, meldden we ons bij het museum.

Het was druk in het museum en we zijn er best wel lang geweest. Normaal duurt een bezoek anderhalf tot twee uur, maar wij deden er vier uur over! We moesten vaak wachten om de informatiebordjes bij de schilderijen te kunnen lezen en we hebben tussendoor ook nog eens koffie gedronken.

De schilderijen fotograferen mocht niet, maar werkelijk iedereen liep foto's te maken. En uiteindelijk heb ik toch ook maar een foto gemaakt van de Amandelbloesem, mijn favoriete schilderij van Vincent van Gogh:

Goed, het was tegen de regels in en eigenlijk klinkt het best wel kinderachtig: iedereen nam foto's, dus ik ook. Maar ik ga me er niet schuldig over voelen. Ik ben blij met mijn foto. 

Voordat we naar het museum gingen zijn we nog even naar de Albert Cuypmarkt geweest. 

Ik zat maandag achter mijn naaimachine en mijn zwarte rekbare versteviging was bijna op en toen ik zag dat het museum niet ver van de Albert Cuypstraat was, zei ik dat ik naar Jan de Grote Kleinvakman wilde, mochten we daar tijd voor hebben. Ik maakte vooraf een lijstje met wat ik nog meer nodig had en kwam thuis met alles wat ik had willen kopen.

Na het museum gingen we ergens in een cafeetje wat drinken en later op de terugweg hebben we buiten Amsterdam een hapje gegeten. Rond half elf stonden we bij mijn schoonmoeder terug voor de deur en zijn we nog even met haar naar binnen gegaan.

Manlief en ik waren 's morgens om zeven uur de deur uitgegaan en 's avonds om half twaalf waren we terug thuis. Het was een lange dag en we hebben veel tijd in het reizen moeten steken. Maar bovenal was het wel een hele erge gezellige dag. Het Van Gogh Museum is mooi en ik ben blij dat ik er geweest ben. Deze kan ik nu van mijn wensenlijstje afstrepen.