Ondertussen in de tuin:
Je kan wel zien van welke kleuren wij houden, hè?
Eergisteren waren mijn broer en ik in het appartement van mijn ouders aan het opruimen geweest. Toen manlief 's avonds van zijn werk thuiskwam en vroeg hoe het gegaan was, zei ik dat als alle spullen van mijn ouders opgeruimd zijn, ik daarna thuis ook wel weer eens van alles kan gaan opruimen. Gisteren zei mijn broer dat hij hetzelfde gedacht had en thuis ook nog wel spullen had die hij nooit gebruikte en best wel weg kon doen. Blijkbaar werkt het opruimen van de spullen van anderen inspirerend.
Broerlief en ik hebben gistermorgen in een paar uurtjes veel gedaan. We waren beiden om half 8 present en tot 11 uur hebben we opgeruimd. Broer is vaak met oud papier naar de papiercontainer gelopen en kleding die niet meer nodig was heeft hij naar een goed doel in de buurt gebracht. 's Middags zou mijn zus komen en zij ging dan weer spulletjes meenemen die naar mijn ouders toe moesten. Zaterdag gaan we grote dingen, zoals meubels en witgoed afvoeren naar de vuilstort of verhuizen. Dat gaat dus best lekker zo.
Waar heel erg veel tijd in zit en nog gaat zitten, is het doorgeven van de adreswijzingen en opzeggen van abonnementen. Manlief en ik hebben er al heel veel gedaan, maar voor enkele bedrijven/instellingen moeten mijn ouders beiden tekenen en aangezien ze nu op een half uur rijden wonen en ik momenteel niet ieder moment bij ze binnenspring, spaar ik dat allemaal een beetje op. Voor veel dingen moeten we (eerst) bellen, omdat ze zelf niet kunnen inloggen. Er komt best veel bij kijken.
Gistermiddag moest ik naar de tandarts toe en alles was goed. Ik zorg altijd goed voor mijn gebit en ik heb eigenlijk maar zelden iets. Wat de afgelopen jaren wel voor problemen gezorgd heeft, is dat door het ouder worden mijn kaak veranderd is en ik al een aantal kiezen kwijtgeraakt ben doordat ze los kwamen te staan. Ik hoor het de tandarts nog zeggen dat het zo zonde was toen daardoor twee jaar geleden weer een kies getrokken moest worden. Aan de kies was niks, maar elke hap die ik nam was pijnlijk en daarom moest deze eruit.
Als kind moest ik naar de schooltandarts toe. Ik herinner me nog goed de golf van paniek die door de klas ging, als de bus van de schooltandarts voor de school parkeerde. In die tijd was de tandarts nog niet zo zachtzinnig en er zaten ook best wel onaangename tandartsen tussen. Ik nam me toen één ding voor en dat was als ik ooit zelf kinderen zou krijgen, dat zij nooit naar de schooltandarts zouden moeten. Maar toen mijn kinderen op de basisschool zaten, bestond hier de schooltandarts niet meer. Ik nam mijn kinderen van kleins af aan mee naar de tandarts als ik zelf op controle moest en ik heb ze er nooit bang voor gemaakt. Ze zijn er altijd zonder angst heen gegaan en ook naar de orthodontist gaan was nooit een probleem.
Hierbij wil ik je een fijne dag en alvast een fijn weekend wensen. Mijn zondag zal moeilijk zijn omdat het dan Moederdag is. Onderstaand plaatje vond ik op internet en ik vind het wel toepasselijk.
Moederdag is een verdrietige dag.
Ik wil de moeders die een kind of misschien wel meerdere kinderen verloren zijn sterkte wensen.
En ik wil de mensen die hun moeder verloren zijn sterkte wensen.
En ik wil vooral jou sterkte wensen, zondag
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenJa, die tandarts. Ik was er vroeger zó bang van. Gelukkig zijn de tandartsen van nu totaal anders in hun aanpak.
BeantwoordenVerwijderenSterkte voor zondag.
Dank je wel.
VerwijderenIk ken nog mensen die niet naar de tandarts durven, door vroeger. Ik ben blij dat er veel veranderd is en ze nu een stuk menselijker zijn.
De ziekenfondstandarts was ook zo'n ramp, heel diep boren zonder verdoving wat deed dat pijn. Ga nu bij het kleinste gaatje boren en vullen al voor verdoving, kan er niet tegen die pijn.
BeantwoordenVerwijderenDe eerste tandarts die ik met mijn dochter bezocht was geen success, die werd zo boos toen ze haar mond niet open wilde doen, gelukkig was de tweede heel vriendelijk.
Sterke met alles rondom moederdag.
Dank je wel.
VerwijderenAlleen al van het geluid van de boor zou ik niet goed worden. En ik laat ook niks vullen zonder verdoving.
Bijzonder dat het opruimen zo inspirerend werkt. De tandarts vind ik altijd erg akelig om naar toe te gaan, maar wel heel belangrijk.
BeantwoordenVerwijderenVroeger was ik ook bang, maar eigenlijk doordat ik sterk wilde zijn voor mijn kinderen, ben ik die angst toch wel overgroeid. En ik heb de afgelopen 30 jaar altijd erg lieve tandartsen gehad en dat scheelt natuurlijk ook veel.
VerwijderenHeel veel sterkte mw W!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenWat hebben jullie hard gewerkt. Maakt me ook bewust van iets wat op mijn lijst staat; een overzicht voor mijn nabestaanden maken waar alles ligt, en waar abonnementen lopen en wachtwoorden.
BeantwoordenVerwijderenSnap dat Moederdag beladen is voor je. En toch ben je nog steeds moeder en blijf je dat altijd. Ook voor je andere zoon. Sterkte lief mens.
Dank je wel.
VerwijderenHet is wel handig om een lijstje klaar te hebben liggen. Ik ben nu de administratie van mijn vader aan het doorspitten geweest, maar dat kost erg veel tijd.
Ik wens je veel troost bij je geliefden deze zondag!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenWat ben je toch een lieve vrouw.
BeantwoordenVerwijderenWat een lieve reactie! Dank je wel.
VerwijderenMoederdag lijkt me inderdaad een beladen dag op het moment dat er iets is dat je confronteert met verlies, rouw of ruzie.
BeantwoordenVerwijderenJa dat klopt en met Vaderdag is dat ook zo. Maar ook Valentijnsdag, waar wij nooit aan deden, is zo'n dag. Dat hoor ik ook van een vriendin waarvan de man vorig jaar overleden is: zij deden ook nooit aan Valentijnsdag en toch is het voor haar nu een moeilijke dag.
VerwijderenAl die hartjes en alles over liefde en als je dan iemand moet missen dan komt dat best wel hard binnen
VerwijderenJa, dat herken ik. Mijn partner en ik deden niks aan Valentijn, ook al omdat we precies een week daarvoor en een week daarna zelf jarig waren. Nu hij er niet meer is, doet Valentijnsdag eigenlijk net zo zeer als zijn verjaardag een week erna.
VerwijderenDat opruimen doet opruimen herken ik wel. Na het leeghalen van het appartement van mijn moeder zijn SchoonZus en ik beide ook thuis aan de slag gegaan. En ik blijf ruimen. Misschien wel om het tzt voor Zoon wat makkelijker en overzichtelijker te maken. Al kan ik niet eeuwig blijven ruimen natuurlijk.
BeantwoordenVerwijderenGrappig dat jij dat ook had.
VerwijderenIk weet toch wel al een aantal dingen die best wel weg kunnen. Dat wordt dan het volgende project: eerst mijn ouders, dan ik.
Sterkte, je mist hem elke dag dus ook op moederdag ❤️
BeantwoordenVerwijderenZeker weten, alleen maken dit soort dagen het nog extra verdrietig en lijkt het gemis dan nog vele malen groter.
VerwijderenHeel herkenbaar dat leegruimen van het huis van je ouders. Een verdrietige situatie want er gaat veel door je handen. Mijn moeder zag niet veel meer dus hielp ik haar met haar kleding. Dat was iets speciaals tussen ons. Ik maakte setjes en vertelde haar waar het hing.
BeantwoordenVerwijderenToen zij was overleden ben ik een dag alleen in hun huis geweest om haar kledingkast leeg te ruimen. Daar gaven mijn broers mij de ruimte voor. Er zijn heel wat traantjes gevloeid. Het was ook een beetje een verwerking.
Ik wens je heel veel sterkte zondag. Ik vind je een lieverd en hoop dat je nog een beetje kunt genieten.
Liefs Joanne
Dank je wel. Ik denk dat we wel zullen gaan wandelen, even de zinnen verzetten kan denk ik geen kwaad.
VerwijderenIk kan beter een dag gaan werken want dan ben ik minder moe, dan als ik een halve dag in het appartement van mijn ouders werk. Ze leven beiden nog, maar het is toch weer een afsluiting van iets. Of het de laatste verhuizing is, weet ik niet want er kan binnen het verpleeghuis ook nog verhuisd worden. Mijn moeder zou nog naar een gesloten afdeling kunnen verhuizen. Voor mijn vader is dit wel het eindstation.