Twee keer ging ik deze week naar een kringloopwinkel toe. De eerste keer samen met mijn broer om spullen van mijn ouders en hem weg te brengen en de tweede keer was ik alleen en had ik spullen van mezelf mee die weg mochten. Zo had ik bijvoorbeeld heel veel kookboeken waar ik nooit in keek en ik heb ze nu eindelijk eens weggedaan. Ik heb nu nog twee kookboeken over die ik wel vaak gebruik en de rest van de recepten zoek ik wel op internet op.
Ik ging naar twee verschillende winkels toe en bij de eerste kocht broerlief een paar boeken en ik een truitje en bij de tweede kocht ik eierdoppen (voor een eierdoppenverzamelaar), een tas en een paar schoenen. Die schoenen waren eigenlijk nog gewoon nieuw en thuis heb ik ze, net als het truitje en de tas, in de wasmachine gedaan en op een kort programma gewassen.
In het appartement van mijn ouders zijn we nu zo goed als klaar. Vandaag hebben mijn broer en ik de laatste klusjes gedaan: zo hebben we het vinyl uit de keuken, hal en berging gehaald en gelijk maar weggebracht naar de vuilstort. En we hebben schoongemaakt. Er kwam iemand van de woningbouwvereniging langs om een eerste inspectie uit te voeren en hij was gelukkig tevreden over hoe alles eruitzag. We hebben in een week tijd enorm veel gedaan en broerlief en ik zijn beiden blij dat we een week vakantie konden opnemen, zodat we ook gewoon door konden werken. En morgen hebben we allebei nog gewoon een vrije dag, want in het appartement hoeven we deze week niet meer te zijn.
Gisteren ben ik bij mijn ouders geweest en ze maken beiden een tevreden indruk. Ik ben blij voor ze. Als het goed is heeft mijn moeder vanmiddag weer internet en is het weer iets makkelijker om contact met elkaar te hebben. Door de Parkinson praat ze erg zacht en ik ben een beetje doof door een piep in mijn oor en dan is praten over de telefoon haast niet te doen. Via Messenger 'praten' we met elkaar en dat gaat ons beiden beter af.
Het gaat volgende week wel gek zijn als ik gewoon rechtstreeks naar mijn werk kan rijden, en niet eerst de krant naar mijn ouders zal brengen en nog een kwartier een praatje met ze zal maken. En ook na mijn werk sprong ik vaak nog even bij ze binnen. Nu wonen ze te ver weg om dat te kunnen doen, dus zal ik op andere tijden maar ook minder vaak bij ze over de vloer komen. Hierdoor kan ik trouwens ook mijn werktijden gaan veranderen, want nu hoef ik niet meer per se op maandag de was te gaan doen voor mijn ouders, of op woensdagmiddag met mijn moeder bij mijn vader op bezoek te gaan. Ik hield daar met mijn werk namelijk rekening mee.
Morgen heb ik dus een vrije dag. Mijn broer ook en die gaat een dagje op de fiets ergens heen. En wat ik ga doen weet ik nog niet. Ik zal het wel zien.
Ik ging naar twee verschillende winkels toe en bij de eerste kocht broerlief een paar boeken en ik een truitje en bij de tweede kocht ik eierdoppen (voor een eierdoppenverzamelaar), een tas en een paar schoenen. Die schoenen waren eigenlijk nog gewoon nieuw en thuis heb ik ze, net als het truitje en de tas, in de wasmachine gedaan en op een kort programma gewassen.
In het appartement van mijn ouders zijn we nu zo goed als klaar. Vandaag hebben mijn broer en ik de laatste klusjes gedaan: zo hebben we het vinyl uit de keuken, hal en berging gehaald en gelijk maar weggebracht naar de vuilstort. En we hebben schoongemaakt. Er kwam iemand van de woningbouwvereniging langs om een eerste inspectie uit te voeren en hij was gelukkig tevreden over hoe alles eruitzag. We hebben in een week tijd enorm veel gedaan en broerlief en ik zijn beiden blij dat we een week vakantie konden opnemen, zodat we ook gewoon door konden werken. En morgen hebben we allebei nog gewoon een vrije dag, want in het appartement hoeven we deze week niet meer te zijn.
Gisteren ben ik bij mijn ouders geweest en ze maken beiden een tevreden indruk. Ik ben blij voor ze. Als het goed is heeft mijn moeder vanmiddag weer internet en is het weer iets makkelijker om contact met elkaar te hebben. Door de Parkinson praat ze erg zacht en ik ben een beetje doof door een piep in mijn oor en dan is praten over de telefoon haast niet te doen. Via Messenger 'praten' we met elkaar en dat gaat ons beiden beter af.
Het gaat volgende week wel gek zijn als ik gewoon rechtstreeks naar mijn werk kan rijden, en niet eerst de krant naar mijn ouders zal brengen en nog een kwartier een praatje met ze zal maken. En ook na mijn werk sprong ik vaak nog even bij ze binnen. Nu wonen ze te ver weg om dat te kunnen doen, dus zal ik op andere tijden maar ook minder vaak bij ze over de vloer komen. Hierdoor kan ik trouwens ook mijn werktijden gaan veranderen, want nu hoef ik niet meer per se op maandag de was te gaan doen voor mijn ouders, of op woensdagmiddag met mijn moeder bij mijn vader op bezoek te gaan. Ik hield daar met mijn werk namelijk rekening mee.
Morgen heb ik dus een vrije dag. Mijn broer ook en die gaat een dagje op de fiets ergens heen. En wat ik ga doen weet ik nog niet. Ik zal het wel zien.
Dat was een pittige week, dus ik wens je morgen een heerlijk ontspannende dag. Welverdiend vind ik.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel. We hebben echt keihard gewerkt. Het appartement stond enorm vol met meubels en spulletjes. Ik had nog een paar bedden te koop gezet en die zijn zojuist verkocht en als die opgehaald zijn is echt alles weg
VerwijderenWat heerlijk, dat alles klaar is in zo korte tijd, zelf deden wij het ook zo, het moet
BeantwoordenVerwijderentoch gebeuren, dus dan maar zo vlug mogelijk.
Jij krijgt nu in elk geval ook meer rust, letterlijk en figuurlijk, hoop ik.
Ik wens je een fijne vrije dag en alvast een goed weekend.
Gr. Betsy
Vooral door toedoen van mijn oudste broer, die behoorlijk van aanpakken weet, zijn we zo snel al klaar.
VerwijderenBedankt en jij ook een fijn weekend.
Wat moet dat een opluchting geven zeg dat ze nu goed op hun plek zitten en je je veel minder zorgen hoeft te maken. Het is je wel heel erg gegund. liefs
BeantwoordenVerwijderenDank je wel.
VerwijderenMijn zus was vanmiddag nog bij mijn ouders en mijn moeder had verteld dat ze zo blij was dat ze direct geaccepteerd werd door de andere bewoners. Ik vind het erg fijn voor haar, want ze zag er behoorlijk tegenop om ergens heen te gaan waar ze niemand kende.
Fijn dat je broer en jij dit zo samen hebben kunnen doen. Het lijkt me een hele klus. En goed om te lezen dat je ouders een tevreden indruk maken.
BeantwoordenVerwijderenJa dat ging lekker zo.
VerwijderenMijn ouders zijn nu op een plaats waar ze thuishoren en waar er dag en nacht zorg is, dat geeft een heel erg gerust gevoel.
Waarom kunnen we niet op het volgende logje reageren? Ha, dat mag je natuurlijk helemaal zelf instellen, maar ik wilde toch even laten weten dat ik het bizar vind dat iemand je een mail stuurt om kritiek te uiten. Met welk doel doet iemand dat dan?
BeantwoordenVerwijderenEerlijk gezegd kan ik dat helemaal niet als 'goed bedoeld' zien want hoe kunnen wij nu, op basis van het weinige dat je schrijft (en eigenlijk schrijf je natuurlijk best veel, maar zien we ook een heleboel nuances niet) oordelen of iemand wel of niet een leuke moeder is. Ik snap dat niet. Houd je mening dan voor je.
Natuurlijk hoeven we het niet met elkaar eens te zijn op elkanders blogs en dat mag je ook best wel laten weten. Maar reacties (of mails) die iemand kwetsen, dat slaat echt nergens op.
Ha, toch een reactie 😊
VerwijderenIk heb die functie even uitgezet om discussies te voorkomen. Dat leek me verstandiger.
😂😂 Wijs besluit!
BeantwoordenVerwijderenDank je :-)
Verwijderen