bruggen

Wat was het dit weekend prachtig weer, hè? Ik kon gewoon buiten wandelen in een shirt met korte mouwen en dat wil nogal wat zeggen, want ik ben een behoorlijke koukleum. Manlief en ik zijn wezen wandelen in België langs het Leopoldskanaal en dat was eigenlijk wel een fijne en rustige wandeling.

We startten in Boekhoute en kwamen gelijk een kapelletje tegen. Helaas zat de deur op slot.

Ik ben niet kerks, maar vind het toch altijd leuk om even naar binnen te gluren, alleen ging dat hier niet door. 

En daarna vervolgden we onze weg langs het kanaal.

We liepen langs de Notelaarsbrug, die in 2018 geopend werd.

Het pad was voor een deel een onverharde weg, waar ook fietsers konden rijden en voor een deel liepen we door de graskant. Gelukkig was het redelijk droog.

De Oosterputbrug staken we wel over en deze brug werd vorig jaar vernieuwd.

En via onderstaande kleine brug verlieten we het kanaal en liepen we de polder in:

Het was heerlijk om te wandelen en we legden een afstand van 10 km af. Het is daar in de buurt van Boekhoute best wel fijn wandelen en ik denk dat we nog wel eens naar hier terug zullen komen om een andere route te lopen. 

-------------------------------------------------------------------------

Met mijn vader gaat het nog steeds niet goed. Hij heeft nog steeds veel pijn in zijn rug en hij ligt al 9 dagen op bed. Hij krijgt Fentanyl-pleisters tegen de pijn. Ook met mijn moeder gaat het inmiddels steeds slechter, omdat ze doodop is. Wij doen wat we kunnen, maar kunnen daar ook niet de hele dag zitten en zodra we onze hielen lichten gaat ze van alles lopen doen. Mijn ouders geven elkaar de schuld: zij zegt dat hij haar commandeert en hij zegt dat ze van alles uit haarzelf doet. Morgen ga ik de huisarts maar weer eens bellen. Ik wil het liefst van al dat er nu eindelijk eens knopen doorgehakt worden, maar ik ben niet degene die dat kan, want het zijn de instanties die beslissen of mijn vader opgenomen moet worden. Het was de bedoeling dat mijn vader vorige week al naar een verzorgings- of verpleegafdeling zou gaan, maar dat werd toen afgewezen. Ondertussen zijn we allemaal moe en is de situatie behoorlijk uitzichtloos.

Waar ik wel blij mee ben is dat ik niet alles meer alleen hoef te doen. Zeker mijn oudste broer springt heel vaak bij mijn ouders binnen en daar ben ik echt blij om. Mijn jongste broer en mijn zus zouden ook best wel vaker mogen komen, want nu zijn het vooral mijn oudste broer en ik die daar de deur plat lopen. 

Ik had de afgelopen week vakantie en morgen ga ik weer werken. Aan mijn vrije week heb ik niet bepaald veel gehad, maar ik kon er wel voor mijn ouders zijn en dat was ook belangrijk.