herdenken en vieren

 Wat ik niet liet zien in februari:

Het was mooi weer afgelopen maand, maar ik heb daar toch niet zo veel van kunnen genieten als ik graag had willen doen. Ik heb veel binnen gezeten.

Februari was een maand van zorgen:

In de zin van zorgen voor anderen en in de zin van me zorgen maken om anderen, namelijk mijn ouders.

Mijn vader ligt sinds drie dagen in het ziekenhuis. Het ging echt niet meer met hem en de pijn was ondragelijk. Ook voor mijn moeder was het allemaal een te grote belasting en zondag kon ze geeneens meer zelfstanding uit bed komen en nauwelijks praten omdat ze zo moe was. Mijn vader krijgt nu morfine en eerlijk gezegd vond ik dat hij gisteren best wel een fitte indruk maakte. De dag ervoor was hij best wel warrig geweest, maar gisteren ging het een stuk beter. En ook met mijn moeder gaat het beter, nu ze weer wat rust heeft. 

Februari was ook een maand van herdenken en vieren:

We herdachten de sterfdag van onze jongste en we vierden dat onze oudste 21 jaar geleden geboren werd. Verlies en feest gevangen in één week. Zoonlief wilde zijn verjaardag wel vieren, maar dan pas later in het jaar, wat begrijpelijk is want hij was jarig tussen het sterven en de crematie van zijn broertje in. De verjaardagen van manlief en mij zullen nooit meer hetzelfde zijn nu Jus er niet meer is, maar de verjaardag van zoonlief is doordat het zo kort na de sterfdag van zijn broer is nog moeilijker.

De laatste dagen heb ik veel gesprekken met mijn moeder gehad. Nu mijn vader in het ziekenhuis ligt, komen we daar tenminste eens aan toe. Mijn vader is een lief mens maar hij is altijd erg graag aan het woord en daar komt mijn moeder erg slecht bovenuit. De gesprekken met mijn moeder gingen veelal over wat haar wensen zijn als mijn vader komt te overlijden. Waar al hun papieren (polissen, adressen, lijst met muziek) liggen als er één van hun sterft, wist ik al, maar het is ook wel goed om de wensen eens te bespreken. Ik zeg niet dat mijn vader nu al dood gaat, maar hij is 91 en er zal ooit een dag komen dat hij zijn laatste adem uitblaast. En dat geldt uiteraard ook voor mijn moeder.

Vandaag gaat het regenen en ik hoop daarvoor toch nog een stukje te kunnen gaan wandelen, want dat is er de laatste dagen bij ingeschoten. 

Ik wil je een fijne donderdag wensen.