intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

dinsdag 25 december 2018

wie weet...

Gisteren moest ik werken en omdat het vrijdag een erg emotionele (werk)dag geweest was, zag ik er als een berg tegenop, bang dat het weer zo'n dag zou gaan worden. 

Voordat ik ga werken, breng ik altijd even de krant naar mijn ouders toe. Het is voor mij een heel klein stukje om, maar voor mijn vader scheelt het een loopje naar de brievenbus. Mijn vader is 91 en wat voor mij een kleine moeite is, kost hem een uur bijkomen. Ik zorg altijd dat ik nog wat tijd over heb zodat we nog even met elkaar kunnen praten, want mijn ouders zijn toch al altijd vroeg op.

Zo ging dat gisteren ook. Mijn ouders vertelden dat mijn jongste broer, die vrijgezel is, de dag ervoor al langs geweest was voor het kerstdiner. Hij had koude schotels bij de slager gehaald en ze hadden een gezellige maaltijd samen gehad. Omdat hij maar alleen is, komt hij met de kerst altijd twee keer eten: de ene dag bij hun thuis en de andere dag in het restaurant. Maar in plaats van eerste kerst was hij zondag al geweest. Broer had de vuilnis weggebracht en afgewassen en hij vond dat mijn moeder maar moeizaam liep, of eigenlijk strompelde. Was hem dat dan nog niet eerder opgevallen? Het verbaasde me, want dat slechte lopen doet ze al lang en hij was nochtans laatst met haar naar de tandarts geweest. Toen had ze toch een paar keer in en uit de rolstoel gemoeten. Blijkbaar zag hij nu pas hoe slecht het eigenlijk met haar gaat.

Ik vroeg mijn ouders of mijn broer over mij verteld had, over het WhatsApp-bericht dat ik ze gestuurd had en dat bleek hij gedaan te hebben en ze zeiden dat hij mij nog een berichtje zou sturen om af te spreken wie hun naar het restaurant zou brengen op tweede kerstdag.

Mijn werkdag begon gisteren met een totaal ander gevoel dan vrijdag. Vrijdag begon ik namelijk al moe en verdrietig en doordat mijn collega's altijd zo lief voor me zijn en me die dag zo goed opvingen, raakte dat me nog meer dan normaal. Gisteren heb ik fijn gewerkt en kon ik iedereen fijne kerstdagen wensen, zonder zelf in tranen uit te barsten. Ik kwam de nieuwe vriendin van mijn nichtje nog tegen en ik zei tegen haar dat ik mijn broers en zus een bericht gestuurd had. Zij komt morgen ook naar het etentje van mijn ouders toe en ik vond het wel zo eerlijk om haar hierover te informeren. Mocht de sfeer ietwat gespannen zijn, dan weten zij en mijn nichtje tenminste waar dat door komt. 

Eind de middag, ik was allang weer terug thuis, kwam er een berichtje op de familieapp van mijn jongste broer: hij wil mijn ouders naar het restaurant brengen, maar hij kan dat niet alleen, dus vroeg hij wie er wil helpen. Ik reageerde niet, want ik wilde eerst afwachten wat er ging gebeuren en later kwam er een berichtje van mijn oudste broer, degene die wel 100 dingen wist te verzinnen die hij liever deed dan iets voor onze ouders te doen, hij schreef dat hij komt helpen...

Ik viel bijna van mijn stoel!

Het kan dus wel hè. Ik heb meerdere malen aangegeven dat ik hulp nodig heb en dat ik het allemaal niet meer kan opbrengen. Ze lieten me aanmodderen. Er werd keihard door één van hen gezegd dat ik op hem niet mocht rekenen. Ik ben kwaad geweest en ik ben verdrietig geweest. En ik vond het verschrikkelijk naar voor mijn ouders, die hun hele leven voor ons allemaal klaar gestaan hebben. Zaterdag schreef ik een lang bericht op de familieapp en misschien zijn ze nu eindelijk wakker geschud. Ik hoop het. En ik hoop dat het niet bij deze ene keer blijft. 

Ik stuurde een berichtje naar mijn moeder, waarin ik zei dat mijn broers hun komen ophalen. Ze stuurde een bericht terug en vroeg waar ik dan zou zijn en of ik toch ook wel kom eten... En natuurlijk kom ik eten en ik heb me voorgenomen om het gezellig te houden. Dat hebben mijn ouders gewoon verdiend. 

10 opmerkingen:

  1. Toch nog een fijne kerst. Die heb je dubbel en dwars verdiend.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het lijkt er op dat het geholpen heeft je app .Ik hoop dat je een mooie en rustige dag gehad mag hebben en dat verdien je zeker

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je ouders verdienen een gezellige Kerst, en jij verdient hulp, en het lijkt erop dat jullie alledrie gaan krijgen wat jullie verdienen. Ik hoop het, en ik hoop dat ze nu wakker zijn geschud, en wakker blijven, zodat de hulp verdeeld kon worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoop dat het een prettige dag voor jullie geweest is

    BeantwoordenVerwijderen