intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

woensdag 28 november 2018

november

Wat ik afgelopen maand niet liet zien:


Vandaag kon ik weer met mijn moeder naar de tandarts toe voor haar nieuwe gebit, voor de vierde keer. Eigenlijk had ze maandag al gemoeten, maar nadat we vorige week twee keer voor niks daarheen geweest waren, besloot ik maandag om eerst maar eens te bellen voordat we vertrokken. Het nieuwe gebit bleek er toen nog niet te zijn en weer hadden ze daar van de tandartspraktijk niet zelf voor gebeld. Wat een slechte service! Maar vandaag was het er dan eindelijk wel en nu kan mijn moeder wennen aan haar nieuwe tanden. Laten we vooral maar hopen dat ze niet te vaak meer terug hoeft.

Begin november ging ik na ruim drie maanden weer werken. Niet meer in het team waarin ik jarenlang werkzaam was, maar in een ander team. In het begin waren dat maar een paar uurtjes per dag en ondertussen werk ik drie ochtenden in de week en dat gaat goed. Ik ga eigenlijk wel met plezier naar mijn werk toe. Het fijne is dat ik nu niet zo veel verantwoordelijkheid meer heb en dat ik meer contact met collega's heb. 

November was een rotmaand. En dat kwam niet alleen doordat op 10 november de geboortedag van onze Jus was. Er pleegde deze maand een familielid zelfmoord, wat me best wel aangreep. En de starre houding van een paar andere familieleden naar mij toe, hakte er behoorlijk hard in. Ik kan best wel zeggen dat ik met een paar behoorlijk grote egoïstische eikels te maken heb. Het is pijnlijk en niet alleen voor mij maar ook voor mijn ouders. 

En nu gaan we bijna de decembermaand in... 
We hebben er geen zin in, maar we zullen er toch doorheen moeten. 

In december ga ik samen met zoonlief, mijn schoonzus en haar kinderen een weekendje weg. Het zal vast een fijn weekend worden, maar ook moeilijk omdat Jus er niet bij is. 
En omdat we drie jaar geleden ook samen weggingen en hij er toen nog wel bij was. 
 We zullen het gemis allemaal voelen en met elkaar kunnen delen. 

En zeg alsjeblieft niet tegen me dat Jus wil dat we doorgaan en dat hij trots op ons is. Ik vind daar namelijk geen troost in. Voor mij is er geen leven na de dood of een hemel. Voor mij is dood ook echt dood. 

9 opmerkingen:

  1. Sterkte! Zo moeilijk allemaal, ❤️❤️

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ben blij te lezen dat het zoveel beter met je gaat. Daar werk je hard aan. En ja, eikels zijn er, ook buiten de herfst, overal te vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve W. heel veel sterkte in deze moeilijke maanden. Verder weet ik niets zinnigs te zeggen. dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijn dat je op je werk je plek gevonden hebt. En voor de rest: sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik kan je ook alleen maar sterkte wensen .
    Lieve groet

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Fijn dat het wat werk betreft toch beter gaat. Zo'n weekend zal moeilijk zijn. Sterkte hoor

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lieve knuffel voor jou! Heb 4 jaar geleden mijn geliefde verloren, en idd die 'troost' dat de overledene zou hebben gewild dat je doorging, daar heb je óf helemaal niets aan, of je houdt jezelf er hooguit tijdelijk mee op de been. Dapper dat je daar zo eerlijk in bent. Sterkte komende decembermaand, doe het op je eigen manier, zoals het voor jou goed voelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Succes (en sterkte) met het overleven van de maand december. Sowieso nooit de meest zonnige maand van het jaar.

    BeantwoordenVerwijderen