aan de slag

En hoe ging dat nou, terug gaan werken?

Eigenlijk wel goed. Ik heb heel veel gepraat, wat ik wel verwacht had. Iedereen wilde weten hoe het met me ging. Maar ik kreeg ook te horen dat ik er wel beter uitzie dan een paar weken terug, maar er eigenlijk nog steeds slecht uitzie en dat is niet vervelend om te horen, want het is iets wat ik zelf ook wel zie als ik in de spiegel kijk. Ach ja, ik kan daar weinig aan veranderen. Ik ben al lang blij dat ik me tenminste wel al beter voel en dat ik uit die depressie ben.

Ik had een gesprek met de teamleider van mijn oude team. En na de normale formaliteiten hadden we een heel erg persoonlijk gesprek. Zij gaat namelijk deel uit maken van mijn familie (ze heeft sinds kort een relatie met één van de kinderen van mijn broer) en daar ben ik heel erg blij om. Ik mag haar heel erg graag. 

Mijn vaste cliënten heb ik ervan op de hoogte gesteld dat ik niet meer bij hun kom werken. Ze vonden het allemaal jammer en dat wist ik wel. Ik kom al vele jaren bij mijn vaste cliënten en dan spreek ik van tussen de zeven en de twaalf jaar. Ik wilde ze graag persoonlijk vertellen dat ik niet meer kom en gelukkig kostte het me geen moeite: ik heb de stap gezet om in een ander team te gaan werken en ik heb daar vrede mee.

Na een paar uurtjes werken, was ik helemaal op. En ook dat was te verwachten. Ik ging nog even naar mijn ouders toe, dronk een glas thee met ze en ging daarna naar huis. Terug naar mijn eigen plekje, met mijn eigen spulletjes en beesten. Terug naar de rust.

Ik was nog maar net thuis toen ik een berichtje van een collega uit mijn nieuwe team kreeg. Ze was vrij, maar was toch erg benieuwd hoe mijn eerste werkdag me vergaan was. Hoe lief was dat!

Thuis heb ik niet veel meer gedaan, alleen nog gekookt en voor de rest niets meer. En om negen uur lag ik in mijn bed, waar ik als een blok in slaap viel.

 Het voelt goed om weer te gaan werken en om weer een beetje onder de mensen te komen. Ik werd met open armen door mijn collega's ontvangen, wat me heel erg goed deed. Ik kan terugkijken op een vermoeiende maar fijne dag. Pas vrijdag ga ik weer een paar uurtjes werken en zo heb ik genoeg tijd om te bekomen van mijn eerste werkdag.